....άλλωστε, τι νόημα έχει τ'όνειρο χωρίς μικρές νοθείες;
Σε ποιον να μιλήσω, που να πάω να τα πω
Σε ποιου ανέμου την άκρη να σκαρφαλώσω, να φύγω
Τι υπάρχει να μισήσω και τι μένει ν’ αγαπώ
Ό, τι αγκαλιάζω δυνατά, μου φαίνεται πως το πνίγω,
Σπουδαίος και μόνος, σοφός και καημένος
Με στριμώχνει ο χρόνος, νιώθω χαμένος
Όπως κι αν το δω, δεν έχει αξία
Βαρέθηκα να ζω σ' ένα άσχημο όνειρο
(den einai diko mou)