Ποτέ δεν κοιτούσα πχ. το 4ο θέμα στα μαθηματικά κατεύθυνσης, παρά μόνο όταν είχα λύσει τα άλλα 3!
Είναι κάτι που έβλεπα σε συμμαθητές μου κ που μου δημιουργούσε άγχος μόνο στη σκέψη.
Αυτό που γράφει ο αγαπητός μου Ευθύμης , δεν θα το συνιστούσα και τεχνικά και διαδικαστικά.
Αφενός το 3ο και 4ο θέμα είναι περίπου ισοδύναμα. Υπήρξαν πολλές φορές που το 4ο ήταν ευκολότερο από το 3ο. Επίσης έχει να κάνει μαι με την ύλη την οποία καλύπτουν και ως εκ τούτου άνετα μπορεί κάποιος να βολευτεί περισσότερο με αυτήν του 4ου παρά του 3ου.
Επίσης επειδή τα θέματα έχουν υποερωτήματα (α, β,γ,δ) έχει συμβεί πολλές φορές κάποιο υποερώτημα ακόμη και του 4ου θέματος να είναι εύκολο ή και ευκολότερο από κάποια που προηγούνται και να μπορεί να απαντηθεί.Έχει συμβεί πολλές φορές το δ π.χ υποερώτημα του 4ου θέματος να είναι εύκολο πατώντας σε κάτι από τα προηγούμενα.
Η σωστή αντιμετώπιση των μαθηματικών κατεύθυνσης κατά την άποψή μου είναι:
α) Η όσο το δυνατόν αρτιότερη θεωρητική κατάρτιση , ώστε να μην υπάρχει απώλεια μονάδων στο 1ο θέμα.
β) Η όσο το δυνατόν αρτιότερη κατάρτιση στους μιγαδικούς ,εφόσον από εξαιρετικά λίγη ύλη(μόλις δύο παραγράφων) συνήθως μπαίνει ένα ολόκληρο θέμα 5 μονάδων. Συνηθίζεται να είναι το 2ο (άρα το ευκολότερο) ,όμως μπορεί ακόμη και σαν 2ο να έχει κάποιο δύσκολο υποερώτημα. Αν οι μιγαδικοί κάτσουν 3ο θέμα , μάλλον θα είναι δυσκολούτσικοι.
γ) Από τα 2,3,4 αρχικά ρίξτε τους μια ματιά ώστε να σχηματίσετε μια πρώτη άποψη περί του τι πραγματεύονται και τι σας βολεύει.
Μετά το 2ο θέμα λοιπόν εμπλακείτε και με τα άλλα 2 χωρίς αποκλεισμούς λόγω σειράς (π.χ αν δεν κάνω 3ο δεν πάω 4ο) , όπως επίσης αν συναντήσετε δυσκολία σε υπορεώτημα του 2ου , αφήστε το και πάτε παρακάτω.
