Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Ηλιούπολη και επειδή είμαι στα 38 τώρα πια ,είχα την τύχη να θυμάμαι το βουνό καταπράσινο.Με το που έστριβες μάλιστα την Πλατεία Καλογήρων,αισθανόσουνα σιγά σιγά και τον αέρα καθαρότερο ,αλλά και τη δροσιά, μέσα στο κατακαλόκαιρο.Στα 8 μου είδα την πρώτη μεγάλη φωτιά και στην εφηβεία μου είδα τη δεύτερη ,που έκαψε και τα δεντράκια που είχαμε φυτέψει με το σχολείο για αναδάσωση.Έκτοτε το βουνό "αδειάζει" συνέχεια.Αυτό που πρόλαβα να δω ,λυπάμαι πολύ αλλά δεν θα το δούνε τα παιδιά μου.Και για αυτό ,ο μόνος υπεύθυνος είμαι εγώ...Εγώ γιατί τόσα χρόνια αδιαφορώ,γιατί ψηφίζω τους ίδιους ανίκανους ανθρώπους,που δεν δίνουν δεκάρα ,παρά μόνο για τα ρουσφέτια τους και την εκλογή τους.Εγώ γιατί ανέχομαι τους 'φίλους" μου να χτίζουνε ,αυθαίρετα (μεγάλα ή μικρά λίγη σημασία έχει),να λαδώνουνε υπηρεσίες για να πάρουνε ,ρεύμα,νερό ,να κόβουνε δρόμους μέσα στο δάσος.Ο Υμμητός, η Πάρνηθα, η Αθήνα γενικά θα καίγονται,όσο τα καίμε εμείς με τις επιλογές μας...Πολιτικές ή προσωπικές.
