Οι ενοχές που θα'ρθούν θα σε ρίξουν
βαθειά σε ανήλιαγες,υπόγειες στοές
Μαύρη η ψυχή σου την πόρτα σου κλείσαν,
δεν σου αφήσαν μια ελπίδα να βγεις ,απ'αυτές.
Για ότι κάνεις λέει μην μετανοιώνεις,
μα εσύ το μετάνοιωσες χίλιες φορές.
Και στέκεις στο κέντρο της γης,κι όλο λοιώνεις,
παιδεύεις το νου σου,μ'αιτίες του χθές....
.............ότι κι αν λες ,δεν φταις.
Κι όλοι αυτοί που είπαν πως σ'αγαπήσαν,
κομμάτι απ'τις σάρκες σου πήραν μαζί τους.
'Εμειναν όσο σε χρειαστήκαν
κι έπειτα φύγαν να συνεχίσουνε,τη ζωή τους
Κι έμεινες μόνος σ'αυτό το σκοτάδι
που δεν έχει ούτε μία ακτίνα στο βάθος.
Να μην γνωρίζεις πρωί,μα ούτε βράδυ
με μία λέξη στ' αυτιά σου να ηχεί, ΛΑΘΟΣ.....
..............του χθες,ότι κι αν λες δεν φταις.
