Καλό είναι.
Εγώ στα δέκα έξι μου πήγα ξημερώματα να της πω δυο μαντινάδες. Με ένα δίκανο μας κυνήγησε ο πατέρας της.
Όσο για τις άτιμες γυναίκες
Αέναο σημάδι απ' τα φιλιά σου
άλικο πάθος στους αιώνες που θα μένει
πληβείοι Βασιλιάδες στη φωτιά τους μαγεμένοι
μ΄αίμα βαμμένο έχεις στέμμα στα μαλλιά σου.
(Από το `` Ονειροπόληση σ’ ένα φιλί`` )