Προσωπικα την αφηνω να δημιουργηθει μονη της. Ενα μικρο riff που σιγομουρμουρας καπου, ενας καλος ηχος που δημιουργει ελπιδες για κατι καλο, ακομα και ενας τυχαιος αυτοσχεδιασμος.
Μετα αρχιζει η καταγραφη και αναλογα με τη διαθεση, τι ειδος θα βγει. Εαν ειναι αρκετα κλασσικο, προτιμω να το δουλεψω πανω στο χαρτι ( ή στην οθονη σε καποιο notation προγραμμα ) και να το ενορχηστρωσω καταλληλα. Εαν ειναι αρκετα πιο μοντερνο, ξεκιναω "χτιζοντας" σε βαθμιδες την ενορχηστρωση, επιλεγοντας ηχους, συνδυαζοντας riffs, δοκιμαζοντας διαφορες μελωδιες απο πισω..παντα ομως πρεπει να παραμενει αναλοιωτη η μελωδια.
Και το πιο ωραιο ειναι οταν εχει γεμισει ο ακροατης με τη μελωδια, να την αφαιρεσεις και να τον αφησεις με τα "πισω" οργανα να αισθανθει πως ακομα την ακουει..Σπανια πετυχαινει, αλλα ειναι ομορφο συναισθημα αυτο.