Ιδιαιτερα οταν σε παλιο χωριατικο σπιτι η τουαλετα απεχει απο το κυριως οικημα περι τα 15m ( μια υπεροχη hand made τουαλετα, αναμεσα απο δεντρα για φυσικη προστασια απο τους..περιεργους 
) και το χαρτι ειναι το πιο πολυτιμο αγαθο στην περιφερεια 
ενώ παράλληλα χαζεύεις τα ξεχαρβαλωμένα τούβλα και τον ιστό αράχνης που έχει σχηματίσει πανό. Το πιο ωραίο της υπόθεσης όμως είναι να κάνεις την ανάγκη σου και να περνάνε από το σπίτι για επίσκεψη οι θείοι με τα τρίτα ξαδέρφια σου που τα βλέπεις μια φορά το χρόνο και αν και ακούς τη φράση : "Ο Βασίλης που είναι ;"
...Και επειδή ζεστάθηκα να αναφέρω μερικές μεγάλες αλήθειες χωριού.
- οι περισσότεροι έχουν κάποιον ελληνοαμερικάνο ξάδερφο/η στο χωριό που τον βλέπουν στο χωριό μόνο τον Αύγουστο και επικοινωνούν με μισά αγγλικά μισά ελληνικά. Αγαπημένες εκφράσεις είναι τα ελληνοαγγλικά υβρίδια "μαρκέτα" (δηλ.σουπερμάρκετ), "τικέτα" (δηλ. εισιτήριο), φλώρι (δηλ. πάτωμα) και η στιγμή που παραγγέλνουν φαγήτο και θα πουν " 3 souvlakis".
- Πάντα με αυτά τα ξαδέρφια κανονίζετε να σας φιλοξενήσουν αμερική, αλλά ποτέ δε γίνεται αυτό
- Το χωριό έχει πάντα 4 κύρια κομβικά σημεία. Το καφενείο, την εκκλησία, την παιδίκή χαρά και ένα μπονους, που μπορεί να είναι το μοναδικό σημείο του χωριού με παγκάκια, μια πηγή, μια θέα κτλ
- όταν είμασταν πιτσιρίκια και μας έβγαζε ο πατέρας το χιλιάρικο να πάμε να του παρουμε μπύρες από το καφενείο, το θεωρούσαμε τόσο φοβερό που πηγαίναμε τρέχοντας ώστε να τα φέρουμε όσο πιο γρήγορα γινόταν
- πάντα υπάρχει κάποιος γεράκος που θα σου πει "μπράβο που έρχεσαι στο χωριό" και θα σου εξηγήσει πόσο σπουδαίο ήταν παλιά το χωριό και πόσους κατοίκους είχε
- η πιο καλτ ατάκα του καλοκαιριού θα είναι το "ποιανού είσαι εσύ;"
- κάθε μέρα θα φιληθείς με μια γριά που δεν θα έχεις ξαναματαδεί στη ζωή σου και στη συνέχεια θα σε ρωτήσει με νάζι "εγώ ξέρεις ποια είμαι ;". Η μόνη απάντηση σε αυτήν την περίπτωση είναι " σας ξέρω φυσιογνωμικά αλλά δε θυμάμαι τώρα"
- κάθε χωριό έχει έναν που τον κατηγορούν για μπεκρή και μια για την οποία λένε ότι είναι βρωμιάρα και σε συμβουλεύουν να μη πάρεις τίποτα από αυτήν.
- πάντα ανάμεσα στα γλυκά και τις πίτες που σου φέρνουν, θα υπάρχει μια μερίδα που θα είναι τόσο χάλια ώστε θα πας στο νεροχύτη να φτύσεις τη μπουκιά που έφαγες.
- στο χωριό υπάρχει πάντα ένας κοντινός θείος που κλάνει χωρίς να νοιάζεται αν τον ακούς.
