άρρωστο

[Stergios Kourou]

γραμμές τρελές φιλοτεχνεί στον τοίχο το αίμα
σε άβολη στάση το κορμί σου πεταμένο
της τελευταίας ικεσίας σου το βλέμμα
μοιάζει στολίδι στο κεφάλι το κομμένο

ρίγος πρωτόγνωρο στη ράχη μου απλώνει
μοιάζει με κείνο του πυγμάχου του ανικήτου
δειλά μια σκέψη ξεπηδάει και με κ@υλώνει
άλλος κανένας δεν θα σε έχει πια δική του

θαρρείς η βρώμα αναβλύζει απ’την ψυχή σου
στείρο το άρωμα σου τώρα μοιάζει πλάνη
καθώς σαπίζεις στη νεκρή πια εποχή σου
ότι έχω μέσα μου αφήνω να πεθάνει

βαδίζω μόνος τα μάτια κλείνω
κανένας πόνος να παρατείνω
όσα κι αν χάνω αναπληρώνω
για ότι κάνω δεν μετανιώνω

[pinelopi]

τι ήταν τούτο βρε συ; μ' έστειλες

είσαι απίστευτος ακόμα και στα θρίλερ σου, μοναδικά απίστευτος...

[Μαργαρίτα Π.]

βαδίζω μόνος τα μάτια κλείνω
κανένας πόνος να παρατείνω
όσα κι αν χάνω αναπληρώνω
για ότι κάνω δεν μετανιώνω

Τι θα πει απαγορεύεται δεν έμαθα
ένα μέτρο είχα πάντα στη ζωή μου
ό,τι είμαι ό,τι κάνω κι ό,τι έπαθα
δεν τ' αλλάζω η ζωή είναι δική μου

Για ό,τι έχω κάνει δε μετανιώνω δε μετανιώνω...

Στέργιο όπως πάντα  :

[Neikos]

να σου πω την αληθεια δε περιμενα να διαβασω κατι τετοιο......
βασικα δεν ειναι προσωπικο.... απο κανενα δε περιμενω να ποσταρει κατι τοσο βαθυ....
διοτι πιστευω πως το εργο σου δε μενει στην επιφανειακη αρρωστια που μας περιεγραψες
αλλα ξεθαβει σκεψεις που συγγενευουν.....και βγαινουν προς τα εξω με αυτη τη μορφη....

οσο αρρωστο και αν βγηκε το αποτελεσμα στα ματια μου δειχνει αρμονικο εχοντας λογω υπαρξης.....

[kuiper]

Τολμηρό. Δύσκολα ανιχνεύσιμες του ποιητή σκέψεις.

Μας έστειλε όπως λέει παραπάνω και η Κατερίνα, μα αυτός είναι ο Στέργιος, ποιητής, στο σοβαρό στο πικάντικο στο θρίλερ. 

[ilianthos-Kanlis]

Πανέμορφη ποίηση !
Στέργιο με έστειλες στην στρατόσφαιρα......

[Lo.Lee.Ta]

Πολύ ωραίο ποιηδηχτ@ρ@, qrusticks. Μία άλλη άποψη, δεν είναι αυτή του θρίλερ, αλλά το τελευταίο επίπεδο, μάχης,νίκης ακόμη και αυτοδικαίωσης. Και φυσικά, η ζωή συνεχίζεται, με τον ισχυρότερο.