ok Χολιδόχε. Η ιστορία των "φανταστικών" αριθμών, οι οποίοι είναι οι μιγαδικοί, είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα για να κατανοήσεις την σχέση του αόριστου με το ορισμένο.
Για τους αρχαίους μαθηματικούς η τετραγωνική ρίζα του -1 ήταν αόριστη. Μέχρι που γεννήθηκε ο ντε Καρτ ή Καρτέσιος κατά το ελληνικότερον και ερεύνησε μέσα στην αοριστία για να δημιουργήσει τον δικό του ορισμό της τετραγωνικής ρίζας του -1, τουτέστιν το i. Αυτό έγινε τον 17ο αιώνα. Τότε διάφοροι φίλοι του είδαν αυτόν τον αριθμό ως μη πραγματικό, ως φανταστικό δηλ., λόγω του ότι δεν μπορούσε να έχει καμμιά πρακτική ή πραγματική εφαρμογή. Του είπαν λοιπόν ότι αυτός δεν είναι πραγματικός αριθμός αλλά υπάρχει μόνο μέσα στην φαντασία του την οποία μπορεί και να ορίσει όπως ο ίδιος νομίζει, εντελώς υποκειμενικά, δικαίωμά του ήταν. Ο ίδιος όμως ήξερε πως είχε βρει τον δρόμο μέσα στο αόριστο, απλά μέχρι να το κατανοήσουν οι υπόλοιποι...... ου,ου,ου,ου,ου.........!
Έλα όμως που τότε δεν είχε ανακαλυφθεί ακόμα το εναλλασόμενο ρεύμα, ούτε καν η έννοια του ηλεκτρικού ρεύματος εδώ που τα λέμε. Όταν λοιπόν ανακαλύφθηκε οι φυσικοί που ασχολιόντουσαν μ' αυτό παρατήρησαν ότι οι φανταστικοί αριθμοί του Καρτέσιου ήταν απολύτως πραγματικοί απλώς δεν είχε ακόμα βρεθεί η εφαρμογή τους μέχρι την εποχή τους. Παρόλα αυτά διατήρησαν το παρατσούκλι "φανταστικοί". Όπως λέει κι η παροιμία: "καλύτερα να σου βγει το μάτι, παρά το όνομα".
Βέβαια μετά από αυτήν την φανταστική ανακάλυψη άλλαξε νόημα και η λέξη αριθμός. Δεχτήκαμε δηλ όλοι τον ορισμό του Καρτέσιου, διότι κατανοήσαμε ότι ήταν πιο πλήρης. Αυτή η κατανόηση όμως επήλθε 2 αιώνες μετά τον θάνατό του, τόσο χρειάστηκαν όσοι ασχολιόντουσαν με το θέμα για να κατανοήσουν. Μερικοί βέβαια οι οποίοι δεν ασχολούνται, ακόμα δεν έχουν κατανοήσει.
Αλλαγή νοήματος με πιο πλήρεις και σαφείς ορισμούς έχουν υποστεί και άλλες λέξεις όπως πχ η λέξη "ζωή", ή "υγεία". Αλλά αυτά τα καταλαβαίνουν όσοι ασχολούνται. Από εκεί και πέρα για να συνενοούμαστε σε φόρουμ καλό είναι να ρωτάμε τι εννοεί ο καθένας με κάθε λέξη που αναφέρει.
Τι εννοείς λέγοντας "φαντασία"?
Καταλαβαίνω βέβαια πως αστειεύεσαι μ' αυτά που λες. Αλλά για να αστειευτώ κι εγώ λιγάκι, γιατί δεν χρησιμοποιείς την Αρχαϊζουσα διάλεκτο? Αν δεν χρησιμοποιήσεις την γλώσσα του Ομήρου, μένοντας σταθερός σ' αυτά που πρεσβεύεις δεν μπορώ να σε θεωρήσω σοβαρό.
