Φίλε Μάκη σε ευχαριστώ που άκουσες για ακόμη μια φορά το τραγούδι μου. Ίσως να ακούγεται ρομαντικό, αλλά κάθε σου κριτική την ακούω με απόλυτο σεβασμό κι εκτίμηση. Φυσικά και όλα δεν μπορουν να αρέσουν σε όλους. Εξάλλου, η μουσική είναι φαντασία...δεν υπάρχει συνταγή! Έτσι δεν έιναι ? Αυτό το τραγούδι έχει διαφορετικό χαρακτήρα από το προηγούμενο. Δεν είναι απαραίτητα rock ή κάτι τέτοιο.
Να σε ρωτήσω κάτι μόνο...όταν λες "Όμως εγώ κάποιες στιγμές που το άκουγα αφαιρούμουνα λίγο", τι εννοείς? Γιατί το παθαίνω κι εγώ με το συγκεκριμένο τραγούδι όταν το ακούω. Ακόμα και στην μείξη του να φανταστείς, άλλαζα κάτι, πατούσα Play και "χανόμουν" και μετά έπρεπε να πατήσω ξανά Play και να ακούσω προσεκτικά το αποτέλεσμα. Φυσικά δεν αστειεύομαι...πραγματικά το πάθαινα αυτό συχνά...αυτό λοιπόν ίσως να είναι καλό, ίσως και κακό...δεν ξέρω...