Ξεκίνησα να παίζω με μία κλασσική κιθάρα αυτοδίδακτος.
Επειδή ποτέ δεν έκανα μαθήματα ή αν έκανα αυτά κρατούσαν λίγο μου άρεσε πιο πολύ η ακουστική κι αυτό γιατί οι γνώσεις μου περιορίζονταν στα ακκόρντα και στη ρυθμική κιθάρα.
Άν γυρνούσα το χρόνο πίσω το μόνο που ίσως να άλλαζα θα ήταν να πιέσω λίγο περισσότερο τον εαυτό μου ώστε να ασχοληθώ λίγο πιο σοβαρά με τη μουσική κι εννοώ τη θεωρία και τη πράξη=γνώση.
Γιατί μετά απ'όλα αυτά τα χρόνια που ασχολούμαι τα μισά από αυτά να έκανα μαθήματα θα ήταν τελείως διαφορετικά,γιατί έρχεται η στιγμή και λες,οκ,τόσα χρόνια παίζω αυτά τα πράγματα,τα γουστάω μεν αλλά ήρθε η ώρα να εξελιχθώ πάνω στη μουσική,ήρθε η ώρα να παίξω και κάτι παραπάνω,κάτι διαφορετικό,και τότε ξανα πάλι απ την αρχή.Βέβαια αυτό έχει και την ωραία πλευρά του.
Θα σου πρότεινα να πάρεις ό,τι κιθάρα θέλεις,μην δώσεις πολλά χρήματα τώρα στην αρχή,τη 1η μου κιθάρα,κλασσικη, την είχε αγοράσει ο πατέρας μου 5.000 δραχμες (τσάμπα) μεταχειρισμένη και μάλιστα δεν προοριζόταν για μένα....!
Όσο για τη μέθοδο εκμάθησης...;εδώ τα πράγματα τα βλέπω λίγο σκούρα,δύσκολα θα μάθεις από ένα βιβλίο σκέτο,χρειάζεσαι δάσκαλο.Εάν δεν θέλεις δάσκαλο τότε η καλύτερη μέθοδος είναι να μάθεις κάποια ακκόρντα και να βγάλεις κάποια εύκολα κομμάτια του είδους που γουστάρεις ώστε να κρατιέσαι ζεστός και να γουστάρεις να συνεχίσεις.Κι επίσης να παίζεις και με άλλους παρέα αλλά αυτό έρχεται πιο μετά,αφού έχεις μάθει κάποια πραγματάκια.
Αν είναι να παίξεις κιθάρα θα γίνει με όποια και να κρατήσεις στα χέρια σου,αρκεί να μην είναι διαλυμένη
