Οι σημερινοί μας νέοι, το έχω πει και άλλοτε, είναι ήδη, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, καμένο χαρτί. Και αυτό φαίνεται καθαρά στην "έκθεση" προβλημάτων της Ανδρούλας. Ασυνάρτητες, ασύνδετες προτάσεις. Μέγιστο πρόβλημα θεωρείται ότι δεν "αφήνουμε τα αγόρια να κλάψουν" και το ότι "θεωρούμε τον "έρωτα" τους και την φιλία τους βγαλμένα από και ταυτισμένα με ροζ μυθιστορήματα και ταινίες".
Τέτοιες εκθέσεις ιδεών τους έχουμε μάθει να γράφουν. Ας λουστούμε τώρα τα κατωρθώματά μας.
Συγγνωμη, αλλα αυτο τι ειναι;;;
Καμμενο χαρτι;; Που το ξερουμε αυτο;; Καθε γενια εχει τα αστοχα και τα ευστοχα προβληματα της, και σκοπος των "σκεπτομενων" ατομων ειναι να τα διαχωρισει και να τα λυσει! Και το να θεωρεις οτι εχουμε αστοχα προβληματα σε κανει να λες οτι ειμαστε καμμενο χαρτι;;
Οι μπαμπαδες σας τι ελεγαν σε εσας, γενια του πολυτεχνειου (σχεδον);; Σιγουρα πραγματα οπως "εμεις ζησαμε κατοχη και εμφυλιο, εσεις τι κανετε;".. Κ τωρα ακουμε "εμεις καταφεραμε να ριξουμε τι χουντα εσεις τι κανετε;"
Το αν η αντρουλα θεωρει οτι τα ταμπου ειναι προβλημα σημερα, που ΔΕΝ εχουμε κατοχη, ΔΕΝ εχουμε εμφυλιο, ΔΕΝ εχουμε χουντα, γιατι να μην την ακουσεις εσυ και ολοι οι μπαμπαδες κ μαμαδες μας;; Αν ο κοσμος σκεφτοταν και εκρινε συμφωνα με το χειροτερο προβλημα που μπορει να υπαρξει, θα ημασταν αιωνες πισω, οσο σκληρο και αν φαινεται απ τη μια.. Σκωτονονται στη γαζα, εμεις τι πρεπει να κανουμε; Να πουμε δοξα τω θεω που εχουμε ειρηνη και να τρεχουμε κυριακες στην εκκλησια; Να κατεβουμε 10 εκατομυρια στο δρομο να σταματησουν οι συγκρουσεις, γιατι οτι λιγοτερο ειναι αποτυχια;; Να επαναπροσδιορισουμε τις αξιες μας, επειδη εμεις κλαιμε οταν χωριζουμε, ενω κοσμος κλαιει γιατι πεθαινει;; Τι απ ολα προτεινεις;;
Ναι θα διαμαρτυρηθουμε, θα βοηθησουμε, αλλα εμεις εδω ζουμε, εδω νιωθουμε.. Θα πονεσουμε λιγο πιο πολυ οταν πληγωθουμε ή δε βρισκουμε δουλεια..Θα πονεσουμε λιγο πιο πολυ για εναν αλεξη και εναν διαμαντη, παρα για 1000 παλαιστινιους.. γιατι σε μια κοινωνια που εχει λυμενα μερικα προβληματα πας να λυσεις τα επομενα..
Και μετα απ ολα αυτα, λες (λετε δηλαδη), εσεις τα κανατε, εσεις θα τα λουστειτε.. Τι αφοπλιστικες λεξεις και τι αποφορτωση τυψεων (για το πως εχετε γινει εσεις ετσι).. Εχει γινει κλισε η φραση αυτη πια.. Και το θεμα ειναι οτι δεν θα βρειτε πολλους νεους να αμφισβητουν τη γενια του πολυτεχνειου για τα κατορθωματα της τοτε.. Ομως αυτο το στυλ του "ειμαι της γενιας αυτης, συνεβαλα στην εκδημοκρατιση, εκανα λαθος με τα παιδια μου, βολευτηκα, και εχω και το ψευτοθαρρος να αναλαβω μια ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ ευθυνη" με στενοχωρει και με τσαντιζει..
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΟΝΙΟΣ αυτη την ευθυνη που θελει να αναλαβει. Δεν ειναι δυνατον με τα τωρινα κεκτημενα (ανεσεις, βολεμα, κουραση απο τα παλιοτερα) ενας 50αρης να λεει συνειδητα οτι περασε λαθος αξιες στα παιδια του! Γιατι σε σχεση με τα παιδια του το πρωτο που κανει ειναι να τα εχει καλομαθημενα! Και λογικο ειναι! Ζεις και για να απολαυσεις τη ζωη! Οσο και αν τον μπαμπα μου τον εκανε να εκτιμησει τη ζωη οτι φορουσε τρυπια παπουτσια το χειμωνα, αλλο τοσο δεν θα αφησει εμενα να εχω τρυπια παπουτσια το χειμωνα! Τα πιο θεμελιωδη λαθη οπου υπαρχουν πιστευω οτι ειναι το θεμα της επικοινωνιας, που παντα υπαρχει και θα υπαρχει, και εχουμε μονο ενα-δυο οπλα: τις εμπειριες μας και τις επιστημες που σχετιζονται με ψυχολογια ετσι ωστε να μην κανουμε λαθη εμεις με τα παιδια μας. Και αυτα σπανια εχω αντιληφθει γονιους να τα αποδεχονται..
Επισης θαυμαζετε την σθεναροτητα σας επι ημερων πολυτεχνειου και τωρα, οταν πεφτει λιγο ξυλο σε μια πορεια βαρανε τα κινητα "που εισαι, φυγε τωρα! φοβαμαι".. μετα "ε δε βγαινει και τιποτα ετσι"! Πως να βγει;; Και μετα ερχεται και το τελειωτικο "εμεις φταιμε".. Ε οχι καπου κανουν και οι μεγαλοι λαθος..
Συγγνωμη για την επιθεση, δεν ειναι προσωπικη (ε οκ την εδωσες την αφορμη!), απλα αυτο το "εμεις φταιμε" μου τι δινει. Αν φταιει ο 50αρης, μοκο (να το πω και εφηβικα) και να προσπαθησει να επανορθωσει! Οχι να το διαλαλει και να μην κανει τιποτα!
Και σε τελικη αναλυση, εγω δε βρηκα αστοχους τους προβληματισμους της αντρουλας.. Αλλο αμορφος, αλλο αστοχος.. Μπορει η χουντα και ο εμφυλιος να ναι μερος της πιο δυσκολης ιστοριας της χωρας μας, αλλα τωρα καθημερινα δε βλεπεις χουντα, αλλα τα ταμπου που λεει η αντρουλα.. δε βλεπεις εμφυλιο, αλλα βλεπεις μια ασφυξια στις σχεσεις και αλλη μια στην αγορα εργασιας κ το πανεπιστημιο. Ας επικεντρωθουν οι νεοι (και οσοι πιστευουν το οτι οι νεοι ειναι το αμεσο μελλον) σε αυτα τα προβληματα, και στην πορεια αξιολογουμε ποια ειναι οντως υπαρκτα και ποια οχι..
Δεν ειμαστε μαζοχες βεβαια, ποσο μαλλον οταν πολλοι ειχαμε τη δυνατοτητα να καλομαθουμε απ τους γονεις μεγαλωνοντας.. Αρα κατι θα βλεπουμε, καμμενοι δεν ειμαστε..