Την πιο παραξενη αντιδραση οργης την εχω δει απο το κιθαριστα της μπαντας που ειμαι τωρα.
Ειχαμε κλεισει οντισιον για ορισμενες τραγουδιστριες. Επι ενα 3ωρο ακουγαμε το μακρυ και το κοντο της καθεμιας μεχρι που εμφανιστηκε ενα σουργελο.
Απο τα 4 κομματια ειχε μελετησει το ενα κι αυτο σε αλλη τονικοτητα τελειως.
Ξεκιναμε μια φορα το κομματι, ξεκιναμε δευτερη, ξεκιναμε τριτη..ε..καπου εκει το μισοαποτελειωσε. Οποτε με χαρα που καταφερε κατι τετοιο γυριζει προς τον κιθαριστα και κανει "Αχ, ωραια δε το ειπα;" κι αυτος με μια φυσικοτητα της κανει "Υπεροχα. Απο εκει η πορτα, φευγεις οπως εισαι"
Μετα μας ειπε πως εαν δεν εφευγε θα την καρυδωνε επιτοπου. Τη συγκεκριμενη την ειχε πετυχει σε αλλες 2 μπαντες που εκαναν παρομοιες οντισιον 3-4 χρονια πριν και παντα ηταν ετσι σουργελο