Σε κάθε bend λέει μια προσευχή: "Κύριε φύλαξον τας χορδάς μου από τας φθοράς και συγχώρεσον τας παραφωνίας μου, αμήν"
Χαχα ναι κάτι τέτοιο είχα σου μυαλό μου κι εγώ!

Προσπαθώ να μη "σκάβω" την ταστιέρα με τα δάκτυλα κάνοντας bending, αλλά να σπρώχνω τις χορδές παράλληλα με την ταστιέρα προσέχοντας να μη χάνουν την επαφή τους με τα τάστα. Και αυτό το κάνω βασικά γιατί δεν βοηθάει σε κάτι η προς τα κάτω πίεση των χορδών αλλά και για να αργήσει όσο γίνεται να εμφανιστεί φθορά σε τάστα και ταστιέρα.
Όχι, όχι δεν γίνεται έτσι η δουλειά. Καταρχήν στη φθορά των τάστων και της ταστιέρας παίζουν ρόλο τα ίδια τα τάστα. Αν είναι ψηλά (μεγάλα) τύπου jumbo τότε προφανώς δύσκολα θα σκάψεις ξύλο. Αν όμως είναι vintage (χαμηλά και λεπτά) τότε σίγουρα θα σκάψεις. Επίσης, όσο φαγώνονται τόσο πιο εύκολο θα είναι να φας το ξύλο. Όλα αυτά όμως είναι λεπτομέρειες που σίγουρα ΔΕΝ σε βοηθούν στο παίξιμο και την ευχαρίστηση της κιθάρας σου. Μην παίζεις καλύτερα αν φοβάσαι μην την χαλάσεις.
Παράδειγμα: Είναι σα να πήρες καινούριο αυτοκίνητο και να μπαίνεις στις στροφές με 20km/h για να μην φθείρεις τα λάστιχα ενώ σε κάθε μικρή λακούβα να σταματάς τελείως (σε κεντρικό δρόμο) για να μην ακούσεις το 'γκουπ' το οποίο στην τελική δεν έχει καμία φθορά στο όχημά σου.
Συμπέρασμα: Παίξε όσο μπορείς χωρίς να κάνεις τέτοιες σκέψεις. Δεν μπορώ να διανοηθώ bends με φόβο μην φας ταστιέρα ή προσεκτικά μην φαγωθούν τα τάστα. Δεν γίνεται. Άσε που να το στο πω κι αλλιώς, πρακτικά, τα πρώτα τάστα θα φαγωθούν σχετικά γρήγορα (θα δημιουργηθούν αυλάκια) από τις συγχορδίες που πιάνεις (D, C, Am, Bm, F, εκτός κι αν δεν πιάνεις από φόβο μην χαλάσουν

) . Μετά θα χρειαστείς fret levelling στα αρχικά τάστα οπότε... πάνε περίπτατο και τα υπόλοιπα. Ποιος ο λόγος λοιπόν των 'ευλαβικών' σου bends?
Άλλαξε χορδές λοιπόν και παίξε αβίαστα. Καλή σου ευχαρίστηση κι αν ακόμα έχεις πρόβλημα, εδώ είμαστε μήπως βρούμε άκρη. Ειδάλλως, πήγαινε σε έναν τεχνικό να το δει από κοντά και να σου πει. Κάτι σοβαρό πάντως δεν έχει η κιθάρα σου.
Φιλικά,