αυτά που λέει ο mace καλύπτουν αρκετές απόψεις του θέματος
εμείς παίζουμε σε προβάδικο χωρίς μόνωση (μια κουρτίνα στο παράθυρο) και το 90% των προβλημάτων έχουν να κάνουν με τις ουρές των ντραμς και την ακουστική (επειδή δεν έχουμε τραγουδιστή τη βγάζουμε πιο εύκολα πάντως), τα υπόλοιπα προβλήματα συνήθως οφείλονται σε υπερβολικό gain στις κιθάρες σε μέτριους τρανζίστορ ενισχυτές που κομπρεσσάρουν πάρα πολύ και δεν αφήνουν καθόλου χώρο για άλλα όργανα, ή πρέπει οι κιθαρίστες να έχουμε αρκετά μεσαία για να ακουγόμαστε και να έχουμε όσο όγκο χρειάζεται (η παρανόηση ότι όγκος = "μπάσα 8, μεσαία 2" είναι μεταλλάδικο κατάλοιπο) αλλά όχι τόσα πολλά που να θάβουμε το μπασίστα με το δικό του ασθενικό ενισχυτή που δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του σε ένταση μόνο από τις χαμηλότερες συχνότητες και δίνει παραπάνω μεσαία με τη σειρά του.
Γενικά όταν είσαι σε πρόβα με μέτριο εξοπλισμό πρέπει να φύγεις από τη νοοτροπία ότι πρέπει να φτιάξεις τον ultra-high gain ήχο που γουστάρεις και να βρείς πως θα υπάρχει χώρος για όλους. Ο μπασίστας μας παίζει με ήχο τίγκα στα μεσαία που δε θα ήθελες να έχεις σε live, αλλά ξέρει ότι ο σκοπός της πρόβας είναι να ακούμε ο ένας τον άλλον.
Με λίγα λόγια δεν είναι μόνο μοιρασιά της έντασης αλλά και μοιρασιά συχνοτήτων αυτό που σε κάνει να ακούς καλά.
Δύσκολο πάντως να μην ακούει ο ντράμερ, είναι αυτός που άνετα ξεπερνάει τον ήχο των υπόλοιπων, οι οποίοι απλά κοιτάνε να έχουν αντίστοιχη ένταση. κι ο δικός μας φοράει ακουστικά καμιά φορά και αναρωτιέμαι πως γίνεται να σκαμπάζει κανείς απο δυναμικές μ'αυτά τα πράγματα στ'αυτιά του. τα ακουστικά κόβουν περισσότερο απο μεσαίες συχνότητες και πάνω φαντάζομαι, πράγμα που εξηγεί τι ακούει και τι όχι, αν πονάνε τ'αυτιά του ή παίζει πολύ δυνατά ή να βάλει κάτι που δεν κόβει τόσο πολύ τον ήχο, χαρτοπετσέτες πχ.
