Στον κρυψώνα του Νταβέλη.
Στον κρυψώνα του Νταβέλη
κάποια μέρα θα κρυφτώ,
άνθρωπος να μη με βλέπει,
να μη βλέπω κι εγώ.
#
Θά ΄χω τα πουλιά παρέα
και τα πεύκα συντροφιά,
στου Νταβέλη στη Πεντέλη
θα κουρνιάσω τη σπηλιά.
#
Να συχνομιλώ με τ΄άστρα,
ν΄αγναντεύω το Θεό,
δόξα τω Θεώ να λέω,
στην Αθήνα δε γυρνώ.
#
Μεροκάματο δεν έχω,
μού ΄χουν πάρει τη δουλειά,
τα θεριά δεν τα αντέχω,
φεύγω για τη λευτεριά.
#
Κι αν μου πούνε να κατέβω,
να ψηφίσω,θα τους πω,
όχι πια, δεν σας πιστεύω,
στου Νταβέλη θα ΄μαι εγώ.
#
Να συχνομιλώ με τ΄άστρα,
ν΄αγναντεύω το Θεό,
δόξα τω Θεώ να λέω,
γλύτωσα απ΄το χτικιό.
#
Μια Λερναία ύδρα φεύγει,
έρχονται δεκαοχτώ,
επειγόντως στου Νταβέλη
να σωθώ απ΄το θεριό.
