Τα μάτια σου
θυμίζουν έναν θάνατο
που έμεινε εδώ και
δεν ξεχάστηκε στο πέρασμα των χρόνων.
Το τέλος που δεν έφτασε και
την αρχή που πέρασε.
Τη ζωή μου που παλιώνει
χωρίς σκοπό και αιτία.
Τα μάτια σου
θυμίζουν ραγισμένο ηλιοβασίλεμα,
ήλιο γλυκό και κόκκινο
που δεν τολμώ να πιάσω.
Αστέρι που θα ήθελα
με φως να με ποτίσει και
δρόμο να μου δείξει
σε τούτο το σκοτάδι.
Τα μάτια σου
θυμίζουν πόνο αβάσταχτο
απ΄τη ζωή πιο πάνω.
Αλήθειες που θα ήθελα
μα δεν τολμώ να μάθω.
Τον φόβο μου να ζω τέτοιες στιγμές θανάτου
χωρίς την ύπαρξή σου.
Ζωές που δεν τις έζησα
και δεν μπορώ να ζήσω.
Το καρδιοχτύπι μελλοθάνατου
λίγο πριν το τέλος.
Το δάκρυ,
το γέλιο,
την απελπισία,
την ελπίδα.
Το όνειρο το μακρινό
που εύχομαι μη φτάσω
και χάσει την αξία του
ετούτο το ταξίδι.
