Γεια χαρά
Είπα να μπώ κι εγώ στο χορό.
1/ Warwick Buzzard Ltd Custom shop 2006
2/ Dean Z-tour bass
3/ Ibanez Sdgr SR 1000 αγορασμένο το 1998
4/ Status Graphite Stealth II σε παραγγελία αναμένεται
Πολύ απλά με το Buzzard κατάλαβα πρώτη φορά στη ζωή μου πώς ότι πληρώσεις, παίρνεις. Το όργανο απλά δεν υπάρχει! Το βάθος του ήχου του είναι απίστευτο, το output των μαγνητών (MEC) είναι τέτοιο που όσο δίνεις από τα χέρια σου, τόσο παίρνεις. Οι νότες ακούγονται το ίδιο σε όλη την ταστιέρα.
To Dean ήταν μια επιλογή λόγω σχήματος και των EMG Hz 35 που έχει αλλά δυστυχώς μπροστά στην κακή κατασκευή του οργάνου, οι μαγνήτες είναι πολύ λίγοι για να το καλύψουν.
Με το Ibanez ήμουν ερωτευμένος για χρόνια, μέχρι που όταν έμαθα και άρχισα να καταλαβαίνω περισσότερα αποφάσισα ότι δεν θα ξαναπιάσω ποτέ ξανά Ibanez στα χέρια μου. Μεγάλο πρόβλημα υπάρχει στο set up όταν προσπαθείς να ρυθμίσεις μπράτσο, γέφυρα κλπ. Οι μαγνήτες Ibanez που έχει είναι απλά για κλωτσιές και το μόνο καλό είναι το παραμετρικό στα μεσαία. Μάλιστα το μοντέλο ήταν από τα καλά της εποχής (αξία 1000€ τότε αλλά σε δραχμές).
Το Status που περιμένω είναι εντελώς άλλη κατάσταση, 100% graphite, 3 band EQ with sweepable midrange, front and side led's κλπ.
Μόλις έρθει το Status, κάποιο από τα άλλα θα φύγει. Απλά με το Ibanez υπάρχει συναισθηματικό δέσιμο.
Η γνώμη μου είναι ότι είναι πολύ προτιμότερο να μαζεύετε χρήματα, ο καθένας ανάλογα βέβαια με τις δυνατότητες του, ώστε να παίρνετε από την αρχή κάτι καλό που θα μείνει και να μην μαζεύετε όργανα που μια μέρα δεν θα σας χρησιμεύσουν σε τίποτα. (το λέω γιατί εγώ το έπαθα)
