Εμένα το πρώτο κομμάτι του ρακένδυτου μου θύμισε ένα τραγούδι του Dylan, το "i dreamed i saw st. Augustine". Εκεί, ο Dylan επινοεί έναν άγιο που μαρτύρησε και λέω "επινοεί" γιατί ο Ιερός Αυγουστίνος δε μαρτύρησε. Περισσότερο χρησιμοποιεί αυτό το όνομα, γιατί είναι από τους πλέον αγαπητούς αγίους στους Καθολικούς, και εξηγεί πως αυτόν τον φανταστικό άγιο τον περιφρόνησαν και τον έστειλαν στο θάνατο όλοι οι πιστοί που τον είχαν ανάγκη. Παράλληλα στη θέση του αγίου τοποθετεί τον εαυτό του, που στην αρχή τον θεωρούσαν σύμβολο της ελευθερίας του λόγου, τη φωνή της γενιάς του, και μόλις άρχισε να τραγουδάει για αυτά που πραγματικά ένιωθε οι δημοσιογράφοι και το κοινό του είτε ασκούσαν έντονη κριτική, είτε τον απομύζησαν και εν τέλει τον οδήγησαν ένα βήμα πριν από το θάνατο (έκανε χρήση πάαααρα πολλών ναρκωτικών για να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις για συνεχείς συναυλίες, οι οποίες του είχαν προκαλέσει αϋπνία, με αποτέλεσμα τον Ιούλιο του 66 να έχει ένα παρολίγον θανατηφόρο ατύχημα με τη μηχανή του, έπειτα από 3 ημέρες χωρίς ύπνο).
Παραθέτω στίχους και το τραγούδι για όποιον ενδιαφέρεται, είναι πραγματικά ξεχωριστό.
I dreamed I saw St. Augustine
Alive as you or me
Tearing through these quarters
In the utmost misery
With a blanket underneath his arm
And a coat of solid gold
Searching for the very souls
Whom already have been sold.
"Arise, arise", he cried so loud
With a voice without restraint
"Come out ye gifted kings and queens
And hear my sad complaint
No martyr is among ye now
Whom you can call your own
So go on your way accordingly
But know you're not alone".
I dreamed I saw St. Augustine
Alive with fiery breath
And I dreamed I was amongst the ones
That put him out to death
Oh, I awoke in anger
So alone and terrified
I put my fingers against the glass
And bowed my head and cried.
http://www.youtube.com/watch?v=_rOEQtuEIcU
