Η δική μου ερμηνεία Pascal μιας και δεν αντίκρυσα κάποιο υπογείο που λες, αλλά μια ξεκάθαρη πλοκή, είναι ένας τυπάκος, που κατά την κρίση του ποιητά είναι ολίγο τρελούλης και έχει έναν πολύ όμορφο σκύλο εξού και το ονοματάκι του.Τον ταϊζει λοιπόν τα καλύτερα και έτσι σιγά σιγά ο σκύλος μεγαλώνει και γίνεται φύλακάς του.
Ο Αβεσσαλώμ όμως, έχοντας όλη ετούτη την περιποίηση και την φροντίδα, γίνεται τόσο "καλός" φύλακας, που Προσέχει το αφεντικό του με τέτοιο τρόπο ώστε ΟΥΤΕ ΟΙ ΦΙΛΟΙ του αφεντικού δεν μπορούν να πλησιάσουν, πιθανότατα μιλάμε για ζήλια και κατακτητικότητα. Έτσι λοιπόν, όποτε έστελνε ο ποιητάς κάνα SMS στον φίλο εκ των Πατρών για κάνα κρασάκι και κάνα κοψίδι, του έλεγε Sorry, αλλά δεν μπορώ διότι είμαι εδώ με τον σκύλο, "με φυλάει".
So, ο κύριος ποιητάς, λόγω της περίεργης συμπεριφοράς-συνεχούς απουσίας του φίλου του, αποφασίζει να κάνει μία πλάκα στον Αφεντικό (παρόλο που από ότι φαίνεται ο σκύλος είναι το Αφεντικό στην ιστορία μας ) και στον σκύλο, στέλνοντας μία άσπρη γάτα Τουρκίας, που είναι επίσης πανέμορφη και δεν είναι τυχαίο ότι φέρει το εντελώς αντίθετο χρώμα με τον Αβεσσαλωμ.
Ο φίλος λοιπόν, δέχεται το δώρο από τον κύριο ποιητά, γι αυτό και το βάζει στο σπίτι του, επειδή του αρέσει το γατάκι, όπως είπαμε είναι πολύ όμορφο γατί (φοβού τους Δαναούς....) και εκεί αρχίζουν οι μπελάδες και οι καβγάδες λόγω ΦΥΣΗΣ.
Μη ξεχνάμε και ότι η γάτα είναι Γάτα σαν και αυτόν που την έστειλε!
Στο τέλος ο φίλος του, γίνεται όχι 2 φορές αλλά πολλάκις ζουμ τρια λα λομ!
Τα λέει ωραία και απλά ο Ηλίανθος, σαν ιστοριούλες καθημερινές!
