Εγώ πάλι που μόλις διάβασα τους στίχους σου γιατι δεν σε πιστεύω ότι: "Μα κάποτε βαρέθηκε και μ’ άφησε" ??!!!

Πέρα από την πλάκα πάντως άμα καμμιά φορά νιώθουμε να την χάνουμε ( συχνό φαινόμενο!!!) παροδικό είναι.
Χαλαρώνουμε, κάνουμε σαν να μην μας...συμβαίνει, δεν της δείχνουμε πως μας λείπει για να μην της ενισχύουμε τον...εγωισμό,
ασχολούμαστε με ό,τι άλλο μας έρθει, αφήνουμε να διαρρεύσει ότι περνάμε καλά και χωρίς αυτή, και...τσουπ!!, να την πάλι,
ετσι στα...ξαφνικά!!!
Γειά σου Γεωργία!
Ομορφο!