Παραθέτω πρώτος τις απόψεις μου.
Το δίλημμα
Μας τα ’χουν κάνει τσουρέκια τα νεύρα μας με τις Ευρωεκλογές! Και πάντα φροντίζουν να μας κρατούν ενήμερους. Μία τα περίφημα παπαγαλάκια (μα που θα πάει πια αυτή η κακοποίηση των ζώων!), μία το debate,μία οι συγκεντρώσεις τους,μία τα διλήμματα του Γιώργου...Και όλη αυτή η γελοιότητα έχει οδηγήσει πολλούς από μας σε ένα άλλο δίλημμα: «Κάλπη ή παραλία;».
Μου κάνουν ιδιαίτερη εντύπωση οι απίστευτες προσπάθειες-εκκλήσεις των πολιτικών –και όχι μόνο- να μας βάλουν στο τρυπάκι της λογικής ότι η ψήφος είναι δημοκρατικό δικαίωμα και η δύναμή μας να εκφράσουμε τις πεποιθήσεις μας. Και ρωτώ: Δεν είναι δημοκρατικό,για κάποιον που έχει εξετάσει τις επιλογές του και συμπεραίνει ότι δεν του ταιριάζει καμία παράταξη,να δηλώσει απών στην κάλπη; Μάλλον λοιπόν για πελάτες γυρεύουν οι πολιτικοί μας,που θέλουν όχι μόνο να τους ψηφίσουμε,αλλά να αισθανθούμε και ένοχοι αν δεν (τους) ψηφίσουμε...
Εκτός αυτού,τι σοβαρότητα έχουν δείξει οι ίδιοι οι πολιτικοί απέναντι στις Ευρωεκλογές,όταν έχουν δηλώσει πως θα παραιτηθούν από την Ευρώπη σε περίπτωση εθνικών εκλογών για να είναι επικεφαλείς στο αντίστοιχο ψηφοδέλτιο; Άλλη τόση λοιπόν ας δείξουμε και εμείς.
Με όλα αυτά που βλέπουμε τις τελευταίες μέρες, έχουμε μπερδευτεί. Εθνικές εκλογές ή Ευρωεκλογές έχουμε την Κυριακή; Δεν ξέρω αν παρακολουθώ αρκετή τηλεόραση,αλλά δεν έχω ακούσει ακόμα υπεύθυνες προτάσεις όσον αφορά τη χώρα μας στην Ευρώπη. Οι πολιτικοί μας αρκούνται σε φθηνές ατάκες για να προσελκύσουν αναποφάσιστους,όπως και φθηνά τηλεοπτικά σποτ (όχι από άποψη budget προφανώς!). Φθήνια και μιζέρια,δηλαδή...
Η κυβερνησάρα (!) μας φρόντισε να μας ρίξει αρκετή στάχτη στα μάτια. Και τα κατάφερε. Φαντάζομαι πως υπάρχουν πολλοί από μας που θεωρούν ότι ο πρωθυπουργός είναι ικανός,απλά δεν έχει αξιόπιστους συνεργάτες! Γάτες οι επικοινωνιολόγοι που το σκάρωσαν όλο αυτό!
Η αξιωματική αντιπολίτευση παρουσιάζεται σαν μία παράταξη εξ’ ολοκλήρου νέα,με νέες προοπτικές,νέες προτάσεις και ιδέες. Όμως τα είκοσι χρόνια της διακυβέρνησής έκανε αρκετά ατοπήματα τα οποία δεν έχει παραδεχτεί και ούτε πρόκειται.
Από την άλλη,η αριστερά τρώγεται μεταξύ της. Το ΚΚΕ στον ΣΥΡΙΖΑ,ο ΣΥΡΙΖΑ στους Οικολόγους (αν τους εντάσσουμε στην αριστερά φυσικά). Αν μη τι άλλω,μία ενωμένη αριστερά θα μπορούσε να υψώσει ανάστημα στο δικομματισμό,αλλά μάλλον αυτοί ξέρουν καλύτερα. Δε μπορώ να πω ότι δεν υπάρχουν και διαφορές...
Η αισιόδοξη σκοπιά των Οικολόγων,που αποτελείται από αξιόλογα άτομα που δεν είναι «επαγγελματίες» πολιτικοί,είναι μία λύση,ωστόσο ο χρόνος θα δείξει αν αξίζει να τους εμπιστευτούμε και όχι οι δημοσκοπήσεις.
Αν πάμε στην άκρα δεξιά,θα συνατήσουμε τον ΛΑ.Ο.Σ. Ο άκρος λα’ι’κισμός του φάνηκε στο Debate,όταν ο Γ.Καρατζαφέρης ανέφερε ότι το κόμμα του αρκέστηκε σε ελάχιστη προβολή,με σκοπό να προσφέρει αυτά τα λεφτά στους φτωχούς...Η απόλυτη κατάντια,αν σκεφτεί κανείς την εκμετάλλευση ορισμένων πολιτών που θα τον εμπιστευτούν μόνο και μόνο για αυτό το λόγο...Ας μην αναφερθώ φυσικά στις τοποθετήσεις τους σχετικά με την πρόσφατη διαμαρτυρία των Μουσουλμάνων στο κέντρο της Αθήνας.
Γενικά,η ελλιπής ανάπτυξη των ευρωπα’ι’κών προγραμμάτων των παρατάξεων,σε συνδυασμό με την ακόμα ελλιπέστερη ενημέρωση μας για την Ευρώπη και τα συμφέροντα που εξυπηρετεί,έχει καταστήσει τις Ευρωεκλογές σε μια επίσημη δημοσκόπιση των εθνικών εκλογών και τίποτα παραπάνω.
Όσο περίεργο και αν φαίνεται,οι πολιτικοί αρχηγοί δεν έχουν ανταλλάξει άμεσα ούτε μία κουβέντα. Ό,τι έχουν να πουν ο ένας στον άλλον,το κάνουν από το βήμα των συγκεντρώσεών τους,δηλαδή έμμεσα! Το Debate δεν θα έπρεπε να έχει έναν «άμεσο» σκοπό; Ποιος ο ρόλος του λοιπόν; Μα φυσικά να βαφτεί η ΕΡΤ!
Δυστυχώς πάλι οδηγούμαστε στην αβεβαιότητα και τη μιζέρια που μας προσφέρει το πολιτικό σκηνικό. Κενά και μεγάλα λόγια,ψεύτικες υποσχέσεις,δήθεν φάτσες προστατευμένες από το κύρος της γραβάτας και πάνω απ’ όλα: Έλλειψη σεβασμού στην αξιοπρέπεια του πολίτη.
Σαν συνέπεια των προηγούμενων, η ΕΜΥ ανακοίνωσε καλοκαιρία στο τριήμερο και συνεπώς δε μπορούμε να λείπουμε από τις παραλίες!
Και επειδή μου αρέσουν και μένα τα σλόγκαν:
Σε ποιά παραλία; Ιδού η απορία!
Άντε γεια!