(μελοποιημένο από τον Σπύρο Θεοδωράτο....)
Αν το παράξενο τελείωνε το πάρτι
αν δεν μπορούσε πια ο στόλος να σαλπάρει
αν του Μενέλαου του λέγανε στην Σπάρτη:
«Μη τονε δέχεσαι στη χώρα σου τον Πάρι»
Αν των Ατρείδων δεν υπήρχε η φατρία
αν δεν μας βάφανε του έρωτα οι χρωστήρες,
πολιορκία ποιος να έκανε στην Τροία
σε ποια Ιθάκη να υπήρχανε Μνηστήρες;
Αν της Ελένης το φιλί το λέγαν μύθο
αν δεν φυσούσαν οι αγέρες στην Αυλίδα
εγώ του έρωτα θα έλυνα τον γρίφο
και στην σκηνή μου θα σε είχα παλλακίδα
Αν ήχος έβγαινε στην πρώτη προδοσία
με των παιδιών τη πιο αρχαία κουδουνίστρα,
την Ιφιγένεια δεν θα ‘καναν θυσία
ούτε θα ερχόταν ως εδώ η Κλυταιμνήστρα.
Και δίχως μάτια μου το όμορφο φιλί σου,
τα δάχτυλά σου που αρχαίοι μοιάζουν γλύπτες,
πως θα ανέβαινα στο ιπτάμενο χαλί σου
να με οδηγήσει στου άγιου έρωτα τις κρύπτες;
14.05.09
