ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΟΘΟΝΗΣ

[Μιχάλης13]

Άνοιξα την τηλεόραση για να κοιτάξω κατάματα
τα σημάδια που άφησε ο χρόνος στα πρόσωπά μας .
Και εκεί , μέσα σε μια οθόνη
έμεινε κλεισμένη μια γενιά που διψούσε
να γευτεί λίγο καθαρό αέρα .
Κανένας δεν έλειπε , ήμασταν όλοι εκεί
στα ίδια κελιά .
Ποιοι μας κατάντησαν κομπάρσους
σε ένα σήριαλ που φαινότανε γραμμένο για μας ;
Σε ποιο τηλεπαιχνίδι χάσαμε
τα κερδισμένα μας όνειρα , απαντώντας λάθος
στην ερώτηση για τους δρόμους που θα περπατήσουμε ; 
Πόσοι από μας προτίμησαν να μπουν σε μια γυάλα
προκειμένου να αναπνεύσουν ελεύθερα
την καταξίωση της σκόνης ;
Αφήστε τα πολλά λόγια .
Τέτοιες ερωτήσεις δεν ήταν ποτέ στο σενάριο .
Έτσι μέσα από τη σιωπή αυτή που έγινε ανάγκη
μάθαμε να ρωτάμε λίγα και να γνωρίζουμε λιγότερα
για τον κόσμο που θέλαμε να φτιάξουμε .
Κι οι μέρες ξημέρωναν συνεχώς
χωρίς τα τραγούδια μας .
Από αυτά τα κάγκελα ξέφυγαν μόνο
όσοι αγάπησαν τη μελωδία του κύματος
και τον καλπασμό του ουρανού .
Οι υπόλοιποι ζήσανε παρασιτώντας σε ταξίδια
που ‘χαν ψεύτικους χάρτες και κλεμμένους ορίζοντες .
Κι οι δρόμοι άδειαζαν από τα βήματά μας .
Κι οι νύχτες έκλαιγαν από τα γέλια μας .
Άνοιξα την τηλεόραση και τρόμαξα
από τα σημάδια που άφησε ο χρόνος στα πρόσωπά μας .
Ύστερα άλλαξα κανάλι .

[Anemos]

καταξίωση της σκόνης

και

παρασιτώντας σε ταξίδια

να δυο πολυ δυνατές ιδέες!

Μια χαρά Μιχάλη.

[Μιχάλης13]

Φίλε Δημήτρη σε ευχαριστώ μία ακόμη φορά για το σχόλιο σου ! Να σαι καλά !

[Lo.Lee.Ta]

Φίλε Μιχάλη, να σου πω ότι και μένα αυτό το "παρασιτώντας σε ταξίδια" με εκφράζει απόλυτα. Άνθρωποι που μόνο δουλεύουν σε κελιά, μετά παρασιτούν σε κάνα ταξίδι, σε κάνα ξένο ταξίδι και επιστροφή πάλι στη δουλειά. Πέρα από τη δουλειά και τα ταξίδια, το μόνο που έχουν να πουν είναι το -βαριέμαι-. Τι άλλο θα μπορούσε να είναι αυτό το βαριέμαι εκτός από έλλειψη ουσίας. Και αν βαριούνται, πως δεν βαρέθηκαν ακόμη να βλέπουν τηλεόραση. Αλλά ίσως είναι και αυτό κατί. Έχασε ο άνθρωπος την αξία για τα μικρά πράγματα. Αυτά που μπορείς να απολαύσεις, χωρίς να βγάλεις τα λεφτά από τη πορτοφόλα.
Μου λένε οι περισσότεροι, κάποια ιδιαίτερη στιγμή εφυίας, "ρε μεγάλε, γιατί δεν γεμίζεις τη πορτοφόλα σου, ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΟΝΕΙΡΑ? ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ? " και εγώ τους κοιτάω και απορώ. Μόνο έτσι γίνονται τα σημερινά ταξίδια μάγκα.

[Μιχάλης13]

Συμφωνώ απολύτως μαζί σου φίλε . Εμείς , ας συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε και ας αφήσουμε τους "άλλους" να παρασιτούν σε ανούσια ταξίδια !