Αποστολέας Θέμα: Εξομολόγηση ενός μελαγχολικού  (Αναγνώστηκε 2278 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος Gambi1986

  • Επισκέπτης
  • **
  • Μηνύματα: 37
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Προφίλ
Εξομολόγηση ενός μελαγχολικού

Από τη φαντασία ως την πραγματικότητα
Από το τίποτα ως την ολότητα
Άφησα την ψυχή μου κάπου στο πουθενά
Αεροπλάνο δίχως επιβάτες και αέρος κενά

Φυλακισμένη στου μυαλού μου τα παιχνίδια
Γκρεμισμένα σπίτια, γυαλιά και αποκαΐδια
Ένα χαμόγελο ζητώ να αναπνεύσω
Πειρατή σαρακηνέ βοήθα με να γαληνεύσω

Στο κέντρο της γης ένα ταξίδι
Όπλο φονικό στα χέρια μου το κοπίδι
Ηθηκή και αμαρτία μαζί σ' ένα δοχείο
Όλα τελειώνουνε μ' ένα ξερό αντίο.

Αποσυνδεδεμένος Crool

  • Παλιός
  • ****
  • Μηνύματα: 251
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Απ: Εξομολόγηση ενός μελαγχολικού
« Απάντηση #1 στις: 22/07/09, 03:16 »
Φίλη Gambi1986,
με βάση τα όσα ανέφερες στο προηγούμενο σχόλιό σου θεωρώ ότι το ποίημα αυτό είναι αρκετά καλό, ως προς το θέμα
που καταπιάνεσαι, καλή περιγραφή που σίγουρα θα γίνεται καλύτερη όσο προχωράς, και γενικά για ξεκίνημα είναι καλό.
Τώρα για το μέτρο που ζήτησες γνώμη, (και για άλλα τεχνικά στοιχεία) είμαι ο πλέον ακατάλληλος, για να σου πω κάτι! Εδώ υπάρχουν
πολύ καταρτισμένα, απο θεωρητικής απόψεως, άτομα για να σου πουν επ' αυτού. Εγώ μόνο αυτό θα σου πω, χρησιμοποιώντας και το χώρο σου
ταυτόχρονα (και με συγχωρείς γι αυτό) για να εξωτερικεύσω κάποια πράγματα που πιστεύω. Λοιπόν: Εμένα το ΜΟΝΟ που με νοιάζει
είναι το ΤΙ μου λες, και όχι το πως (απο τεχνικής άποψης). Αν μπορείς να με κεντρίσεις με κάτι καλό, αδιαφορώ παντελώς αν θα είναι
με ομοιοκαταληξία η χωρίς, έμμετρο, ελεύθερο, κλπ κλπ κλπ. Και με τους δυο τροπους μπορω να συγκινηθω και δε με νοιάζει!
Η γνώμη μου είναι να ΜΗΝ εγκλωβιστείς ποτέ με το ζόρι σε έναν από τους δυο τρόπους! Και ποτέ μη σπαταλάς χρόνο για να μπαίνεις σε δίλλημα αν πρέπει με τον έναν η άλλο τρόπο. Εντάξει, εγώ προσπαθω να κινούμαι (όσο μπορώ) έμμετρα σε αυτά που δημοσιεύω για προφανείς σε μένα λόγους, τον...εξής
έναν: Θέλω να είμαι τόσο περιγραφικός και μου "κατεβαίνουν" τόσα κατα τη διάρκεια που γράφω, που δεν βάζω φρένο με τίποτα!! Ετσι με το έμμετρο
..."αυτοπεριορίζομαι" και σταματάω επιτέλους κάπου!!! Μη νομίσεις δηλ. ότι είμαι φανατικός στον τρόπο που με βλέπεις εδω μέσα!!!
Θα προτιμούσα αντί για "στίχοι και ποιήματα" να λέγεται "στίχοι και κείμενα" να..."ξεχαρμανιάζω" που λένε!!! Ολα αυτά βέβαια αλλάζουν
στην περίπτωση που σκοπός σου είναι να γράψεις τραγούδια εννοείται. Ελπίζω πάνω σε αυτά και σε ρυθμούς και μέτρα να σου πει και κάποιος άλλος κάτι
γιατί και τα διάφορα στυλ εμμέτρου που χρησιμοποιώ, το κάνω εντελώς εμπειρικά χωρίς θεωρητικές γνώσεις και ορολογίες.
Αυτά τα...λίγα από μένα. Εύχομαι κάπου να σου χρειαστούν. Χαρά μου θα είναι.

Ευχαριστώ
 
Δεν υπάρχει τίποτα το "ασεβές" (κλπ σάπια) στην έκφραση γνώμης, και θέσης περί δίκιου.

Αποσυνδεδεμένος Gambi1986

  • Επισκέπτης
  • **
  • Μηνύματα: 37
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Προφίλ
Απ: Εξομολόγηση ενός μελαγχολικού
« Απάντηση #2 στις: 22/07/09, 09:09 »
Ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο σου. Χαίρομαι που σου αρέσει από πλευράς νοήματος. Νά ' σαι καλά...