Σε τρομάζει το πολύ,μα το λίγο δε σου αρκεί...
ειναι ο έρωτας φωτιά κι η αγάπη φυλακή.
Σε παγώνει η μοναξιά όμως χάνεσαι στο φως...
Σε σκοτώνει η σιωπή μα είναι ο διάλογος ρηχός.
Με αντίφαση η ζωή μοιάζει για σένα τελικά,
στα κενά να ακροβατείς και να σκάβεις μυστικά.
Δυό ψυχές και δύο μυαλά, σε ένα κορμί κοινό...
ο πίνακας χρωματιστός μα το φόντο σκοτεινό.
Δεν πιστεύεις στις στιγμές αλλά και πάντα τις ζητάς,
σα μαγνήτης σε τραβούν και στα μάταια τριγυρνάς.
Το αύριο τρέμεις που θα 'ρθει ,γαντζώνεσαι στο χτες
μα είναι τα όνειρα πολλά ,πολλές κι οι προσμονές.
Με αντίφαση η ζωή μοιάζει για σένα τελικά,
στα κενά να ακροβατείς και να σκάβεις μυστικά.
Δυό ψυχές και δυό μυαλά, σ΄ένα κορμί κοινό...
ο πίνακας χρωματιστός μα το φόντο σκοτεινό.