Μυικά προβλήματα

[schizm]

Καταρχάς να ξεκινήσω από το αυτονόητο: φυσικά και δεν αξιώνω να υπάρξει ενδελεχής, πλήρως εμπεριστατωμένη και κατασταλλαγμένη γωμοδότηση κι ούτε θεωρώ το forum υποκατάστατο οποιουδήποτε ιατρείου. Θέτω τα ερωτήματα, όπως θα τα έκανα, έχοντας απορίες, σε ένα φίλο που εμπιστεύομαι σε ένα βαθμό την κρίση του. Μιλάω για τα παιδιά κυρίως που έχουν σπουδάσει το αντικείμενο της φυσιοθεραπείας ή της ιατρικής κι έχουν μια σχετική επάρκεια. Έχουμε και λέμε:

1) Εδώ κι ένα διάστημα αισθάνομαι έναν πόνο στην σαρκώδη περιοχή κάτω από τον αντίχειρα του αριστερού χεριού, στην βάση της παλάμης, ειδικά την πιέζω. Ταυτόχρονα υπάρχει το γνωστό "μυρμήγκιασμα" στον καρπό, μια ενόχληση στην περιοχή του βραχίονα και κάτω από τον αγκώνα, καθώς και στην περιοχή του ώμου (σχεδόν ως τον αυχένα). Στοιχεία τενοντίτιδας (τανοντοπάθειας); Ενδεχομένως, αν κρίνω από παρελθοντικές μου περιπέτειες. Αυτό όμως που βασικά προσπαθώ να διαπιστώσω κι άκρη δεν βγάζω εν τέλει, είναι αν καθημερινά (και με δεδομένο πως προσπαθώ να αποφύγω τα αντιφλεγμονώδη και μάλιστα άνευ συνταγής γιατρού) χρειάζεται να χρησιμοποιώ κρύα ή ζεστά επιθέματα. Έχω κατά καιρούς αγοράσει τόσο ψυχρά gel, όσο και ειδικές θερμοφόρες, αλλά οι πληροφορίες που αντλώ είναι σχετικά αντιφατικές. Άλλοι υποστηρίζουν πως στην τενοντίτιδα (αν μιλάμε πράγματι για τέτοια) το ζητούμενο είναι να αποφεύγονται τα ζεστά, άλλοι πάλι πως καλό είναι να χρησιμοποιούνται σε μυικά ζητήματα κρύα επιθέματα τις πρώτες 48 ώρες (που φυσικά τις έχω υπερβεί εδώ και μέρες) κι έπειτα θερμά. Στο γυμναστήριο έχω επιδίώξει να κάνω πλέον ζέσταμα, διατάσεις και ελάχιστα συγκριτικά βάρη, για να διατηρούνται απλώς και μόνο "ζωντανοί" οι μύες της περιοχής.

2) Προ εξαμήνου κι ελέω συνδυασμού γυμναστηρίου, εργασίας, 5x5, ποδηλάτου κοκ κάπου το σύστημα κλάταρε. Ένοιωσα έναν πόνο στην βουβωνική περίπου περιοχή που διατηρήθηκε κι ως ενόχληση για έναν 2μηνο τουλάχιστον κι ως γενικότερη ευαισθησία. Αρχικώς σκέφτηκα την κήλη, αλλά μετά την επίσκεψη στον ορθοπεδικό, το γυρίσαμε σε θλάση. Θεώρησα πως είχα αναρρώσει πλήτως, μια και τα συμπτώματα είχαν εξαφανιστεί, αλλά 6 μήνες μετά βρίσκομαι και πάλι σε μια ανάλογη κατάσταση. Το θέμα είναι πως αφενός προσπαθώ να καταλάβω τι το προκαλεί, αφετέρου ποια είναι η ενδεδειγμένη αποκατάσταση (ζεστά, κρύα κοκ) καθότι πάλι με έχει μπερδέψει λίγο η ιστορία. Ίσως να μην μιλάμε ουσιαστικά γαι πρόβλημα κοιλιακών, αλλά για αυτό που λένε (και κάποιοι γιατροί αποδέχονται, κάποιοι άλλοι πάλι όχι) "κήλη των αθλητών" (Sportsman's Hernia ή Gilmore Hernia) που αποδίδετε πρωτίστως στον λαγονοψοΐτη μύ (αν έχω καταλάβει σωστά). Η αλήθεια είναι πως θεωρώ πιθανότερο να έχω καταπονήσει τα κάτω άκρα με γνώμονα τη δραστηριότητά μου και να προέρχεται από εκεί το πρόβλημα, παρά να το παράκανα σε κοιλιακούς/ραχιαίους (sit ups δεν κάνω ούτως ή άλλως).

Σε κάθε περίπτωση, μια γνώμη, απλώς και μόνο για να ξεδιαλύνω μια πρώτη θολούρα, θα μου ήταν χρήσιμη. Δηλώνω εκ των προτέρων ευγνώμων.

[Απόλλων]

1) Μουδιάσματα, μηρμυκιάσματα και παρόμοια συμπτώματα οφείλονται συνήθως σε νεύρα και όχι σε μύες. Εκτός του ότι δεν υπάρχει μύς που να εκτείνεται από τον ώμο ως τον καρπό, αυτά που περιγράφεις μάλλον έχουν σχέση με κάποιο πρόβλημα του κερκιδικού νεύρου το οποίο διέρχεται και από τις δύο περιοχές που περιγράφεις, δηλαδή (αν κατάλαβα καλά) την εξωτερική πλευρά του αγκώνα και στη συνέχεια την περιοχή του θέναρος, δηλαδή των μυών στη βάση του αντίχειρα. Αυτή τουλάχιστον θα ήταν μια πιθανή αρχική διάγνωση. Τώρα εάν το πρόβλημα προέρχεται από την αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, από τον ώμο ή από κάπου αλλού, είναι κάτι που μόνο ένα πιο λεπτομερές ιστορικό και μία σωστή εξέταση θα καθορίσει με περισσότερη ακρίβεια. Γι αυτό το λόγο, και εφόσον δεν μιλάμε για παθολογία μυών ή τενόντων (δεν μπορώ να το αποκλείσω, ειδικά εφόσον έχεις ιστορικό τενοντίτιδας) τα θερμά ή ζεστά επιθέματα δεν νομίζω ότι θα έχουν ιδιαίτερη επίδραση στα συμπτώματα.

2) Ο πόνος στη βουβωνική χώρα όντως μού ακούγεται σαν την παθολογική κατάσταση η οποία περιγράφεται ως Gilmore's groin. Δεν πρόκειται ακριβώς για κήλη, αλλά μάλλον για χρόνιο τραυματισμό του βουβωνικού συνδέσμου (αν μεταφράζω σωστά το "inguinal ligament"), επί του οποίου καταφύονται οι κοιλιακοί μύες. Η πάθηση αυτή εμφανίζεται κλασσικά σε άτομα που έχουν αυξημένη αθλητική δραστηριότητα, ειδικά σε αθλήματα όπως το τρέξιμο, ειδικά μετ' εμποδίων, άλματα αλλά και στις πολεμικές τέχνες. Επίσης τυπικό χαρακτηριστικό είναι η φαινομενική επούλωση ή τουλάχιστον ο κατευνασμός των συμπτωμάτων μετά από μια περίοδο ξεκούρασης και αποχής από την εκγύμναση, με επιδείνωση όμως της κατάστασης μετά την επιστροφή στην αθλητική δραστηριότητα, σε έναν κύκλο που μπορεί να επαναληφθεί αρκετές φορές. Θεωρώ λοιπόν ότι ίσως η έρευνα που έκανες να σε οδήγησε στο σωστό συμπέρασμα. Σωστή επίσης είναι η υπόθεση ότι το πρόβλημα οφείλεται κυρίως στην υπερβολική καταπόνηση των κάτω άκρων, ειδικά σε δραστηριότητες που οδηγούν σε επαναλαμβανόμενη κάμψη του ισχίου (ποδηλασία, τρέξιμο, λακτίσματα κλπ), παρά σε θλάση των κοιλιακών.

Ελπίζω αυτά να σε βοηθήσουν για αρχή. Αν θέλεις άλλες πληροφορίες, εδώ είμαστε...

[parlats]

Εγώ θα αναφερθώ στη 2η περίπτωση που έγραψες καθώς η 1η καλύφθηκε πλήρως από το συνάδελφο

Αν και θα πρέπει να αναφερθείς επακριβώς σε ποιο σημείο πονάς και σε ποιες κινήσεις αισθάνεσαι πόνο, μπορώ να σκεφτώ πολλά.
Σίγουρα τα συμπτώματα και βάσει του ιστορικού άθλησης που ανέφερες, σκέφτομαι την κήλη των αθλητών ή ξενικώς Sports hernia.

Συνήθως έχει αντανάκλαση ο πόνος στον προσαγωγό ή στους όρχεις, επιδεινώνεται με τον βήχα ή το φτέρνισμα κλπ.
Αυτό οφείλεται στην χαλάρωση του έξω βουβωνικού στομίου που μπορεί να προέρχεται από διάφορους τραυματισμούς όπως:

    * Ρήξη της απονεύρωσης του έξω λοξού κοιλιακού μυός
    * Ρήξη του κοινού καταφυτικού τένοντα των κοιλιακών μυών
    * Ρήξη της απονεύρωσης του εγκάρσιου κοιλιακού
    * Διαχωρισμός του βουβωνικού συνδέσμου

Κάτι άλλο που θα μπορούσες να έχεις είναι η Τραυματικη Ηβική osteitis. Η συμπτωματολογία είναι προοδευτική και υπάρχει επιδεινούμενος πόνος επί της ηβικής συμφύσεως και αντανακλά στο δεξιό ή στον αριστερό προσαγωγό.

Μπορεί επίσης να έχεις Τενοντοπάθεια του ορθού κοιλιακού

Σημειολογία: πόνος στην καταφυτική μοίρα του ορθού κοιλιακού, Πόνος στην ενεργητική κάμψη των κοιλιακών.

Επίσης μπορεί να έχεις Τενοντοπάθεια του λαγονοψοίτη.

Η συμπτωματολογία είναι ο πόνος κατά την ενεργητική κάμψη του ισχίου.

Το θέμα είναι όπως ακριβώς ξεκίνησες το θέμα αυτό δλδ ότι μέσω φόρουμ δύσκολο να έχουμε πλήρεις απαντήσεις κλπ αλλά τουλάχιστον στο βαθμό που μπορούμε, αν είναι δυνατόν να βοηθήσουμε.

Η αλήθεια είναι ότι πρέπει να επισκεφτείς ένα καλό ορθοπαιδικό-τραυματιολόγο ή αθλίατρο για να σε εξετάσει καλά.

[schizm]

Και πάλι ευγνώμων απέναντι και στους 2 παιδιά...τους τελευταίους 7-8 μήνες, δεν προλαβαίνω να σηκώσω κεφάλι και πέφτω πάλι πίσω, με ό,τι αυτό σημαίνει σε επίπεδο ψυχολογίας αλλά και ενοχλήσεων στην καθημερινότητα.

Ξεκινάω ακριβώς από το τέλος που ήταν κι η δική μου αρχή...ο γιατρός είναι μέσα στις προτεραιότητές μου φυσικά, απλά με ενδιέφερε να έχω κάποια πρώτα ερεθίσματα, να διαπιστώσω πως τα όσα κι ο ίδιος διάβασα διαδικτυακά δεν είναι εκτός λογικής και πραγματικότητας και κυρίως κάποια μέτρα που μπορώ να λάβω άμεσα, ώστε να καταπραΰνω εν μέρει τα συμπτώματα και να βοηθήσω στην αποκατάσταση. Κατά πως φαίνεται, ουσιαστικά το μόνο που μπορώ να κάνω είναι αποχή από την αθλητική δραστηριότητα (αντίο ποδήλατο και γυμναστήριο) και γενικώς ξεκούραση, μέχρι να κατασταλλάξουμε με την ιατρική γνωμάτευση στη δέουσα περίθαλψη.

Για την ιστορία:

1) Θλάση δελτοειδούς είχα πάθει προ εξαμήνου επίσης κι έχω ανάλογους πόνους στην ίδια περιοχή, γι' αυτό και πήγε κι εκεί το μυαλό μου...μόνο που τώρα έχει προστεθεί (αφού δεν έχει προκληθεί, όπως υποστηρίζεις κι εσύ Απόλλωνα) κι η ενόχληση στην παλάμη, στον καρπό και στον βραχίονα. Ώρες ώρες νοιώθω να πάσχω παντού από τον ώμο και κάτω, αλλά μάλλον θα το αποδώσω σε καμιά ροπή προς την υποχόνδρια διάθεση. Πάντως σπαστικό να χρειάζεται και πάλι να βάλω στο ψυγείο το ρημάδι το γυμναστήριο...καταραμένο κερκιδικό νεύρο...δεν μπορούσες να έχεις 3 εκατοστά μήκος?! :p

2) Με κίνδυνο να μπει και το σηματάκι περί ακαταλληλότητας, έχω την αίσθηση Parlats πως το θέμα πράγματι επιδεινώνεται και με την "αθλητική δραστηριότητα" της ερωτικής επαφής. Μόνο στην αριστερή πλευρά εν προκειμένω. Πιθανολογώ, από την εμπειρική διαπίστωση κυρίως, πως εντείνεται η ενόχληση (ακόμα είναι υπερβολή να μιλήσω για πόνο) όταν υπάρχει δράση που αφορά τα κάτω άκρα...από την πρώτη στιγμή πάντως είχα σταματήσει κοιλιακούς, από φόβο μήπως κι αυτοί δεν βοηθούν ιδιαίτερα. Κάποτε ένας γιατρός είχε ισχυρισθεί πως πάσχω από το σύνδρομο της πρόωρης κόπωσης στα πόδια (το οποίο δεν αποκλείεται να είναι εύρημα και φανταστική ιστορία όπως το τέρας του Λοχ Νες)...τότε πρωτάκουσα για γαλακτικό οξύ κοκ...το προσθέτω απλώς μια και μπήκαμε στη συζήτηση.

Θα ήμουν διπλά ευγνώμων, αν κι εφόσον γνωρίζετε και βρείτε κάποια στιγμή λίγο χρόνο, να επανερχόσασταν με κάποιες ελάχιστες συμβουλές για κατάλληλη διατροφή μετά την αθλητική δραστηριότητα, που θα βοηθούσε στην σωστότερη "αποθεραπεία" του οργανισμού και στην μείωση τραυματισμών (όσο αυτό είναι εφικτό)...πχ μπανανίτσα και υδατάνθρακες;

[schizm]

Παρεμπιπτόντως, για όσους διαβάζουν...ένα καλό pdf αρχείο (που μπορείτε και να το κατεβάσετε) για μια ιδέα πάνω στην ανατομία. Έριξα κι εκεί μια ματιά για να δώσω κάποιες καλύτερες κατευθύνσεις.

[parlats]

Το θέμα της σεξουαλικής δραστηριότητας δεν αποτελεί x-rated συζητήσεις πάντα αρκεί να γίνεται με σοβαρότητα και εδώ τώρα μιλάμε σοβαρά οπότε δεν τρέχει τπτ. 

Γενικά μετά από τραυματισμό σε οποιοδήποτε σημείο στο σώμα, πρέπει να διακόπτονται οι αθλητικές δραστηριότητες. Καταλαβαίνω ότι γουστάρεις τη γυμναστική και γενικά την άθληση (και πολύ καλά κάνεις), αλλά καταλαβαίνεις ότι η υγεία δεν είναι κάτι που πρέπει να μη την λαμβάνουμε υπόψην.

Μια θλάση στον δελτοειδή μπορεί να επιφέρει ως αποτέλεσμα την κακή στάση στο σώμα και επειδή το σώμα είναι μια αλυσίδα, ενδέχεται να δημιουργούνται πιεστικά αποτελέσματα σε όλο το άνω άκρο λόγω αυχένα. Αυτό μόνο εσύ μπορείς να το ξέρεις όταν είχες τη θλάση, πώς στεκόσουν, πώς κούναγες το άνω άκρο κλπ.

Βεβαίως αν υπάρχει πρόβλημα σε κοιλιακούς, βουβωνική χώρα κλπ, ο πόνος θα γίνεται αισθητός κατά τη διάρκεια και μετά τη σεξουαλική δραστηριότητα. Από τη στιγμή που είναι ενόχληση και όχι πόνος, αυτό είναι καλό γιατί σημαίνει ότι έπαψε η αθλητική δραστηριότητα εγκαίρως πριν δημιουργηθεί μεγαλύτερο πρόβλημα απ'ότι ήδη υπάρχει.

Το σύνδρομο της πρόωρης κόπωσης επέρχεται σε άτομα άνω των 40 ετών (όχι 100% αλλά είναι το σύνηθες). Δε γνωρίζω πόσων ετών είσαι ούτε πόσο αθλείσαι καθημερινώς αλλά αν συμβαίνει κάτι τέτοιο τότε θα χρειαστεί μια λίγο μεγαλύτερη χρονική παύση από κάθε αθλητική δραστηριότητα.

Θα μπορούσαμε να σου αναφέρουμε πολλά πράγματα τα οποία θα μπορούσες να κάνεις για καλύτερη αποκατάσταση αλλά μας λείπει η σωστή και συγκεκριμένη διάγνωση του προβλήματος. Αυτό θα γίνει μετά την επίσκεψή σου σε ένα ειδικό γιατρό.

Το θέμα διατροφή-αποκατάσταση έχει απασχολήσει πολύ κόσμο και εμάς προσωπικά τους φυσιοθεραπευτές. Ενα σεμινάριο που είχα παρακολουθήσει επί του θέματος, είχε τα εξής αποτελέσματα:

1) Τις πρώτες 72 ώρες η διατροφή πρέπει να περιέχει πρωτείνη (μεσημέρι και βράδυ), πολύ λίγο λίπος (μέχρι τις 16:00 το πολύ) και υδατάνθρακες μέχρι τις 16:00 το πολύ όχι αργότερα.

2) Πρέπει να αποφεύγονται τα ''βαριά'' φαγητά όπως τηγανητά, σάλτσες, πικάντικα κλπ.

3) Μετά τις 72 ώρες δεν υπάρχει συγκεκριμένη διατροφή απλά θα πρέπει να λαμβάνουμε πρωτείνη ώστε να μπορεί το σώμα να την εναποθέτει.

4) Πριν από προπόνηση δεν ισχύει πλέον ότι πρέπει να καταναλώνονται υδατάνθρακες για καλύτερη ενέργεια. Η καλή ενέργεια για έναν αγώνα πχ προέρχεται από υδατάνθρακες οι οποίοι λαμβάνονται 3-4 μέρες πριν τον αγώνα. Με λίγα λόγια αποθηκεύουμε πολύ γλυκογόνο στους μυς μέσω υδατανθράκων, μειώνουμε την πρωτείνη και ελαχιστοποιούμε την λήψη λιπαρών ουσιών. Το να πάμε 1 ώρα στο γυμναστήριο, ελάχιστα θα βοηθήσει μια μακαρονάδα.

Δε ξέρω αν σε κάλυψα γιατί αφενός δεν υπάρχουν 100% σωστές απαντήσεις αφετέρου στα λέω εμπειρικά όταν τα έκανα και γω ως αθλητής.
Αυτό που σίγουρα πρέπει να κάνεις είναι μια διατροφή ελαφριά σε λίπη και υδατάνθρακα και περισσότερο σε πρωτείνη μέχρι να γίνει η αποκατάσταση των τραυματισμών σου.

[Απόλλων]

Θλάση δελτοειδούς είχα πάθει προ εξαμήνου επίσης κι έχω ανάλογους πόνους στην ίδια περιοχή, γι' αυτό και πήγε κι εκεί το μυαλό μου...μόνο που τώρα έχει προστεθεί (αφού δεν έχει προκληθεί, όπως υποστηρίζεις κι εσύ Απόλλωνα) κι η ενόχληση στην παλάμη, στον καρπό και στον βραχίονα. Ώρες ώρες νοιώθω να πάσχω παντού από τον ώμο και κάτω, αλλά μάλλον θα το αποδώσω σε καμιά ροπή προς την υποχόνδρια διάθεση

Είσαι σίγουρος ότι επρόκειτο για θλάση του δελτοειδούς; Από τη δική μου εμπειρία, είναι πολύ πιο πιθανή μιά κάκωση του τενόντιου πετάλου (rotator cuff), ειδικά σε άτομα που επιδίδονται σε έντονη δραστηριότητα, π.χ. βάρη. Θα ήταν χρήσιμο να μάς πεις, αν θυμάσαι, πώς ακριβώς προκλήθηκε εκείνος ο τραυματισμός, ποιά ήταν τα συμπτώματά του στην οξεία φάση, καθώς και αν αποθεραπεύτηκε πλήρως. Πάντως όποια ανατομική δομή κι αν αφορούσε εκείνος ο τραυματισμός, δεν αποκλείεται να οδήγησε με κάποιο τρόπο στα προβλήματα του άνω άκρου που αντιμετωπίζεις τώρα, είτε λόγω κακής στάσης του σώματος (όπως ανέφερε ο Πάρης), είτε λόγω μυικού σπασμού μετά τον τραυματισμό, είτε λόγω κάποιoυ άλλου νευρομυικού προβλήματος το οποίο παραμένει μέχρι σήμερα. Όλα αυτά υπό την προϋπόθεση ότι το πρόβλημα δεν προέρχεται από την αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, πράγμα το οποίο τείνω να απορρίψω ως πιθανή διάγνωση λόγω του ιστορικού και της εμφάνισης των συμπτωμάτων που απ’ όσο μπορώ να καταλάβω φαίνεται να αφορά συγκεκριμένο νεύρο και όχι νευρική ρίζα (nerve root) στην αυχενική μοίρα. Αν πράγματι τα συμπτώματα που εμφανίζεις αυτό τον καιρό οφείλονται σε νεύρο, τότε λογικό είναι να νιώθεις ότι πάσχει ολόκληρο το άνω άκρο σου. Και δεν σημαίνει απαραίτητα ότι το νεύρο έχει κάποιο δομικό ή λειτουργικό πρόβλημα, αν και για αυτό θα χρειαζόταν εξέταση της μυικής δύναμης, της αισθητικότητας, των αντανακλαστικών κλπ. Μπορεί απλά να έχεις αυτό που oνομάζαμε παλιότερα adverse neural tension, ένα φαινόμενο που τώρα καλύπτεται από το γενικότερο όρο altered neurodynamics.

Όσο για το πρόβλημα στη βουβωβική χώρα, κατ’ αρχήν θα πρέπει να καταλήξουμε σε μια διάγνωση, πράγμα που σημαίνει επίσκεψη σε κάποιο γιατρό. Αν όντως επιβεβαιωθεί η διάγνωση του Gilmore's groin, τότε υπάρχουν διάφορες επιλογές. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η μόνη θεραπεία για αυτή την πάθηση είναι το χειρουργείο, αν και έχω δει άτομα που συνεχίζουν να έχουν πρόβλημα ακόμα και μετά τη χειρουργική επέμβαση. Από πλευράς συντηρητικής αγωγής, υπάρχει η θεωρία ότι αυτού του είδους τα προβλήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν ως rotational muscle imbalances στην περιοχή της οσφύος και της λεκάνης, οπότε ακολουθείται πρόγραμμα ασκήσεων με σκοπό την εκγύμναση των σταθεροποιητών μυών της περιοχής. Σε κάθε περίπτωση, η αποθεραπεία μάλλον θα είναι αρκετά μεγάλης χρονικής διάρκειας και θα πρέπει να προσέξεις όταν αποφασίσεις να επιστρέψεις στο γυμναστήριο ή σε παρόμοιες δραστηριότητες.

Το θέμα της διατροφής το κάλυψε σε μεγάλο βαθμό ο Πάρης. Δεν θα είχα κάτι να προσθέσω, καθώς δεν θεωρώ ότι έχω ιδιαίτερες γνώσεις σε αυτό τον τομέα. Πάντως κάτι άλλο που μπορεί να επηρρεάσει το βαθμό και την ταχύτητα επούλωσης, αποκατάστασης από τραυματισμό κλπ είναι το κάπνισμα. Δεν θα σού πω να το κόψεις αν καπνίζεις, απλά ίσως να είναι ένας παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπ' όψιν.

[leojeicob11]

ερωτηση..!!! στην θλαση του λαγανοψωειτη πρεπει να βαζουμε κρυα η ζεστα.?