Μ’ ένα τρόπο παλιό

[ivikos]

Με λυχνάρι και βάρκας κουπί
σε ταξίδια σε βγάλαν Αγγέλοι
ν’ ανιχνεύεις φιλιά σου ‘χα πει
να σκοτώνεις «Αντίο» με βέλη,

κι αν ναυάγιο η πλώρη δεχτεί
στου πελάγου τη μαύρη τη πέτρα
και σε βγάλει ο Δίας σε ακτή,
να ‘χεις τόξο, κι αγάπης φαρέτρα

Αν Σειρήνες γλυκά τραγουδούν
να σε δέσουνε πες στο κατάρτι,
κι αν δυό μάτια μιας κόρης σε δουν
«Μια καρδιά έχω» πες, «Ελα πάρτη»

Αν πελάγη φανούν αχανή,
στης αγάπης να μπεις τα πεδία
κι αν της ήττας το ασκέρι φανεί
της φυγής ν’ αρματώσεις σχεδία

Σε λυγμών αστραπές να κρυφτείς
στους καημούς την αυγή να σαλπάρεις
λερωμένα φιλιά μη γευτείς
σ’ αγαπώ μολυσμένα μη πάρεις.

Σ’ αγαπώ μ’ ένα τρόπο παλιό,
και πριν μπω σε ονείρου κοχύλι
της αγάπης θα ψάξω σχολειό
με δασκάλους τα δυό σου τα χείλη

              1.08.09

[gkou]

Πολύ πολύ όμορφο!φοβερή και η τελευταία στροφή!

[ivikos]

Καλή μου φίλη
ένα μεγάλο ευχαριστώ για την επίσκεψή σου, και για το κολακευτικό σχόλιό σου!!!!!!!!!!!!!
Να 'σαι πάντα καλά...να γράφεις....και να τραγουδάς!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Crool]

Επειδή, φίλε Θανάση, το να γράφεις εσύ εξαιρετικά ως μεγάλα ποιήματα είναι πλέον
ένα συνηθισμένο γεγονός σε τούτο το φόρουμ, είτε σχολιάζω είτε όχι (αφού πολλές φορές είναι και...περιττό!),
πάντα τα διαβάζω και πάντα τα θαυμάζω!!
Σε τούτο εδώ θέλησα να σταθώ, πέραν των άλλων, στον καταπληκτικό, για μένα, ρυθμό του!
Ο τονισμός των επιλεγμένων λέξεων σε σχέση με τον αριθμό των συλλαβών
δημιουργεί μια ανεμπόδιστη, συνεχή, ευχάριστη, γεμάτη ρυθμό ανάγνωση!!!
Το διάβασμά του είναι, θα λέγαμε, μια...ρουφηξιά!!!
Μπράβο !!!