Απορώ πώς δεν έχω γράψει ακόμα στο θέμα για τον τελευταίο δίσκο της μάλλον αγαπημένης μου μπάντας!!
Κατά τη γνώμη μου έβγαλαν ακόμα έναν τέλειο δίσκο.
Το ξέρω ότι μεροληπτώ πολύ, ούτως ή άλλως δεν υπάρχει τέλειο αλλά κάθε φορά που βγάζουν κάτι καινούριο οι Theater πιστεύω όλο και περισσότερο ότι δε θα με απογοητεύσει ποτέ η μουσική τους. (τι fanboy που είμαι
)
Υπάρχουν πράγματα που με ξένισαν όπως η opethίλα στο nightmare to remember, και η πολύ μεγάλη εισαγωγή στο best of times +ότι το shattered fortress στην αρχή μου φαινόταν σαν κακοφτιαγμένο κολλάζ από τα ριφφς των προηγούμενων κομματιών του AA Suite, αλλά όλα αυτά δεν μπόρεσαν να χαλάσουν τη γενική μου εικόνα για το δίσκο. Αυτό που με ενοχλεί αρκετά είναι ότι οι στίχοι τους έχουν χάσει το βάθος του πλέον.
Αυτό που κάνουν οι Theater εν έτει (το σκότωσα;) 2010 δεν είναι κάτι εξωγήινο, κάτι που θα δημιουργήσει από μόνο του νέους ορίζοντες στη μουσική κι όμως, έχει αυτό το κάτι, έναν παλμό που με κάνει να θαυμάζω τόσο πολύ αυτούς τους συγκεκριμένους μουσικούς ακόμα και τώρα που έχω ακούσει σχεδόν τα πάντα.
Όσον αφορά τη μίξη είναι ιδανική για τα συγκεκριμένα κομμάτια κατά τη γνώμη μου και το κομπρεσσάρισμα κινείται σε πολύ καλύτερα επίπεδα σε σχέση με το προηγούμενο systematic chaos.
Το μπάσο όντως δεν πολυακούγεται, αν και δεν το βοηθάει και η ενορχήστρωση να λάμψει..με τόσα μέταλ ριφφς δεν έχει πολύ χώρο να παίξει κάτι διαφορετικό από την κιθάρα για να κάνει bam
@Panos the Greek: Ο JP χρησιμοποίησε τον mark v μόνο στα πρώτα low gain ριφφς του count of tuscany και στο τελευταίο σόλο του ίδιου τραγουδιού απ'ό,τι θυμάμαι. (απίστευτο σόλο και ήχος
)
