Καλημέρα σας αγαπητά μέλη,
εύχομαι να είστε όλες κι όλοι καλά αυτό το σαββατιάτικο πρωϊνό.
Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ
Μια μαντινάδα είναι, είναι όμως ποίημα που αποτελείται από δυο στίχους που συνήθως είναι δεκαπεντασύλλαβη σε ομοιοκαταληξία ή και τέσσερα ημιστίχια που δεν ομοιοκαταληκτούν απαραίτητα. Αποτελεί μέσο έκφρασης που αν περάσεις μέσα από τα στενοσόκακα της θα βρεις μια ολόκληρη ιστορία με αρχή και τέλος.
Μετά τις απαραίτητες καλημέρες πέρασα στην παράθεση τμημάτων από το μεγάλο θέμα
που άνοιξε ο kuiper .
Η πρώτη παράθεση έχει να κάνει με το γεγονός ο kuiper κάνει μια πολύ μικρή αναφορά
στούς κανόνες στιχουργικής που λίγο-πολύ αν δεν τούς ακολουθούμε καταλήγουμε
σ' ένα συνοθύλευμα λέξεων άτακτα ριγμένων είτε από άγνοα είτε από αδιαφορία
για την έρμη τούτη γλώσσα μας και την έρμη ποίησή μας που εδώ και πολλά χρόνια
έγινε ανοιχτή αλάνα για να παίζουν τα παιδιά ... "μπάλλα" .
Δε μιλάμε για αυστηρούς κανόνες στιχουργικής , μιλάμε για τα βασικά .
Τα βασικά μπορείτε να τα δείτε κι εδώ σ' αυτό το λινκ :
http://paroutsas.jmc.gr/verses.htmείναι καλοπροαίρετες συμβουλές από έναν "φτωχούλη" δάσκαλο τών Ελληνικών.
Ο kuiper όπως κατάλαβα γνωρίζει καλά το πώς άρχισε να διαμορφώνονται αυτοί οι κανόνες
ήδη από εποχής Ομήρου , και το ποιοι είναι οι βασικοί κανόνες.
Ανεξάρτητα από το με ποιον τομέα ασχολείται επαγγελματικά ένα άτομο
τίποτα δεν το εμποδίζει ν' ασχοληθεί και μ' άλλους τομείς , από αγάπη γι' αυτούς.
Δηλαδή εγώ , που είμαι μηχανολόγος-ηλεκτρολόγος ,
είμαι καταδικασμένος ν'ασχολούμαι μονάχα μ'αυτά κι άλλο τίποτα για να δικαιώσω
και να εκμεταλλευτώ τα χρόνια τών πανεπιστημιακών μου σπουδών?
Δε μπορώ ν' ασχοληθώ και με τη μουσική ή την ποίηση ή τη στιχουργική ?
Ασφαλώς και μπορώ , σ' ελεύθερη κοινωνία ζούμε .
Όμως αν το κάνω κακότεχνα κι αγνοώντας επιδεικτικά τούς βασικούς κανόνες
τότε γίνομαι ένα "ψώνιο" που βρήκε διαθέσιμο χώρο , το ίντερνετ και τα sites του ,
για να βγάλει τ' απωθημένα του .
Δικαίωμά του κι ας το κάνει , ελεύθερο είναι τώρα πια το ίντερνετ.
Όμως εμένα αυτός ο ανεξέλεγκτος κι αχαλίνοτος βομβαρδισμός τών διάφορων φιλόξενων sites
με τα αληθινά ή δήθεν έργα μας κάνει το όλο θέμα τέχνη ... "τέχνη" .
<επιμένω στα εισαγωγικά επειδή έχουν μεγάλη σημασία>
Δεν είμαι κακοπροαίρετος κριτής , κάθε άλλο , διάβασα πιο πάνω το σχόλιο τού μέλους
xolidoxos <Πάνος> όπου έλεγε ότι αν διαβάσει κάτι από Thomas Stearns Eliot ,
μένει γοητευμένος .
Είμαι μαζί του σ' αυτό , το ίδιο γοητευμένος έμεινα κι εγώ απ' όταν τον πρωτοδιάβασα.
Όμως αυτό δε σημαίνει ότι θα συγκρίνουμε το καθετί που γράφεται εδώ
με τα έργα τών μεγάλων δημιουργών .
Ούτε όμως σημαίνει ότι η ρήση τού Άντι Γουόρχωλ ότι 10-20-30 χρόνια μετά <το 1980>
το κάθε άτομο θα δικαιούται 15 λεπτά δημοσιότητας , πρέπει να εφαρμόζεται .
Εάν αυτό επιθυμούμε τότε δεν είμαστε τεχνουργοί είμαστε "ψώνια" .
Όμως τώρα είναι πρωϊ Σαββάτου και δε θέλω να σάς βαρύνω κι άλλο.
Θα ξαναγράψω λίγο αργότερα , προς το παρόν μείνετε στα λόγια τού kuiper
και διαβάστε αν επιθυμείτε το λινκ που παρέθεσα .
