Επειδή αποφεύγω τα πολλά λόγια (γνωστό, λακωνίζειν), θα το πω απλά ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ τους στίχους σου.
ΣΥΝΗΘΩΣ (!) τέτοια ποιήματα μου αρέσει να τα βλέπω με κάποιο ρεφρέν... Δηλαδή τραγούδια. Ο λόγος είναι πολύ απλός και βρίσκεται παντού. Στο σπίτι, στο γραφείο... στους δρόμους... ναι-ναι, παντού. Αρκεί να δεις το ημερολόγιο. Ε? Λογικά θα γράφει 2010. Εδώ και πολλά χρόνια αυτού του είδους η ποίηση θεωρείται ξεπερασμένη κι έχει περάσει σε άλλη εποχή. Επιτέλους, εκ-συγχρονιστείτε!
ΥΓ: Ζητώ συγγνώμη, αν εσύ η ίδια το θεωρείς τραγούδι, γιατί τότε κάνω λάθος. Αλλά κι εδώ τίθεται πάλι το θέμα του κατά πόσο ποίηση και στίχοι μπορούν να συνυπάρχουν (στην κατηγορία).