Εμένα πήγε το μυαλό μου, στον Εμπειρίκο (Οκτάνα) σε μια σκηνή πολυσυζητημένη με έναν εργάτη.
Άσχετα με αυτό όμως, που μπορεί να είναι και άσχετο εντελώς, είναι έξυπνο το όλο παιχνίδι, με αυτό που θέλει να πει ο Pimami και το πως μας το παρουσιάζει, χωρίς βέβαια να ξέρω τι θέλει να πει. Έχει συνοχή.