θα φανταστώ μια θάλασσα

[Χρήστοςφλ]

πανσέληνος κι η νύχτα στην ακμή της
η νιότη μου ήταν λαμπερός κομήτης
που πέρασε ανεπίστρεπτα
και τώρα μες στα δίσεκτα
ψάχνει η ψυχή να βρει
τη δύναμή της

περνάς κι εσύ απ’ τη σκέψη μα σε χάνω
που να σαι τώρα, σε ποιο αστέρι πάνω
εσύ μες στον παράδεισο
κι εγώ βαθιά στην άβυσσο
να θέλω να σ’ αγγίξω
μα δε φτάνω

το απέραντο κοιτώ τ’ ουράνιου θόλου
και την πορεία του φωτεινού του στόλου
τα δέντρα ανθίζουν γύρα μου
κι εγώ να κλαίω τη μοίρα μου
δεν είν’ του χαρακτήρα μου
καθόλου

κι αν είμαι κάτι πάνω από σαράντα
θα κάνω ότι έκανα από πάντα
θα αλλάξω τα απαράλλαχτα
θα φανταστώ μια θάλασσα
να κυματίζει κάτω
απ’ τη βεράντα

[ΧΩΡΙΑΤΗΣ]

Μπορει να γίνει ωραίο τραγούδι, πιστεύω
μπράβο

[δενξερωκιθαρα]

1. Εξαιρετικος τιτλος! Μου τραβηξε αμεσως την προσοχη.
 
2. Συμφωνω για το οτι θα γινει ωραιο τραγουδι.
 
Overall: Πολυ προσεγμενη δουλεια, απ' τα πιο καλα ποιηματα που διαβασα εδω μεσα.

[happydreamer]

Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες. Φοβερός ο συμβολισμός με τη θάλασσα..
Τα συγχαρητήριά μου..

[Crool]

"θα φανταστώ μια θάλασσα"...


Τι πιο καλό??


Η τελευταία στροφή μου άρεσε ιδιαίτερα από το ήδη πολύ ωραίο ποιημα. Μπορεί να πει κάποιος πως είναι λιγότερο "ποιητική" από τις άλλες, αλλά αυτή η φράση "θα αλλάξω τα απαράλλαχτα" θυμίζει έντονη κίνηση της (απαράλλαχτης) θάλασσας και μου "δένει" με τον αμέσως επόμενο στίχο.
Και τέλοσπάντων για να μην αρχίσω τα περί θάλασσας και το ξημερώσω,
είναι πάρα πολύ ωραίο!