Hello!!!!
Κι εγώ δεν μπορώ να πω ότι είμαι καμιά εξπέρ (τρία χρονάκια κλασική κιθάρα και δεν ήμουν και η φοβερή μαθητριάρα, να ομολογήσω...
) ,αλλά νομίζω πως μπορώ να βοηθήσω λιγάκι!!!
1) Καταρχάς από θεωρία έχεις διδαχθεί αξίες κτλ.;;;;Γιατί όταν λες "διπλές νότες, συνδεδεμένες από πάνω με μια γραμμή", υποψιάζομαι ότι πρόκειται για όγδοα, τα οποία δεν παίζονται συγχρόνως, απλά και τα δυο μαζί παίζονται στο χρόνο που αντιστοιχεί σε ένα τέταρτο...Οι νότες που παίζονται συγχρόνως γράφονται η μία κάτω από την άλλη (συνδεδεμένες, βέβαια).Παρεμπιπτόντως, πάνω στις παρτιτούρες γράφει κάτι p m a και τέτοια;;; Βοηθάνε πολύ, είναι οδηγίες για το με ποια δάχτυλα παίζεις τη νότα, αυτό για το δεξί χέρι.Για το αριστερό, υπάρχουν οι αριθμοί.
2) Απλά πήγαινε σε ένα κατάστημα μουσικών ειδών και πάρε ένα κουρδιστήρι!
Και απαλές κινήσεις! Όταν δείχνει ότι ο τόνος της χορδής παρεκκλίνει λίγο από το σωστό, γυρνα το κλειδί λίγο!!!Δε χρειάζονται ολόκληρες στροφές!!!Αυτές χρειάζονται όταν η χορδή είναι εντελώωωωωωωωως ξεκούρδιστη!! Α: και οι αμιγώς μεταλλικές χορδές είναι για ακουστική και ηλεκτρική κιθάρα! Η κλασική θέλει αυτές που είναι τρεις πλαστικές και τρεις με μέταλλο.
3)Κοίτα, δεν είναι απαραίτητο να ξέρεις και κλασική για να μάθεις ηλεκτρική!Στην τελική, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι και διαφορετικά όργανα (με κάποια υπερβολή, βεβαίως-βεβαίως...
).Απλά, θεωρητικώς, σε κάθε τέχνη, αν έχεις την κλασική παιδεία, θα τα πας πολύ καλύτερα και στο μοντέρνο.Και στο χορό, π.χ., αυτός που ξέρει μπαλέτο, μάλλον θα χορέψει το χιπ χοπ με μεγαλύτερη άνεση από κάποιον που δεν ξέρει. Βέβαια, αυτό δεν ισχύει πάντα!Δε νομίζω ότι όλοι οι μεγάλοι μουσικοί που ξέρουμε ξεκίνησαν πρώτα με τα ωδεία και τα κλασικά και ύστερα μεταπήδησαν στο ροκ ή οτιδήποτε άλλο...Ούτε ότι εκείνοι οι μπρεϊκντάνσερς που μας αφήνουν με το στόμα ανοιχτό έχουν πρώτα φάει τα νιάτα τους στα πλιέ, τα κου ντε πιε, κου-λου-που,κου-λου-που!...
Τέλος πάντων, εσύ θα επιλέξεις αν θες πρώτα να ασχοληθείς με αυτό που αποκαλούμε σοβαρή μουσική.Αν αυτό αποφασίσεις, θα πρέπει να ξέρεις ότι κλασική παιδεία (που θέλει μεγάλη σχολαστικότητα) χωρίς δάσκαλο, χλωμό....Με την ηλεκτρική κάτι γίνεται, αλλά κι αυτό ως ένα ορισμένο επίπεδο και φυσικά εξαρτάται κι από τη φυσική κλίση του καθενός. Αν τύχει να είσαι καμιά κιθαριστική ιδιοφυία π.χ.,κι αυτοδίδακτος να είσαι, μπορεί να κάνεις θαύματα! Έχουν υπάρξει και τέτοιοι...Γενικά όμως είναι καλό ειδικά στην αρχή να έχεις κάποια επίβλεψη-αν όχι από δάσκαλο, τότε από κάποιον άλλο που ξέρει κιθάρα, ένα φίλο για παράδειγμα- ώστε να μην αποκτήσεις λάθος συνήθειες!!!!!!!!!Γιατί αν μάθεις, ξέρω 'γω,να χτυπάς τις χορδές εντελώς ανορθόδοξα, και χρειαστεί αργότερα να το αποβάλεις αυτό, θα κάνεις άδικα πολύ μεγαλύτερο κόπο απ' ότι αν είχες μάθει εξ αρχής σωστά!...
Εεεεε...Ελπίζω να βοήθησα!!!!!!!!!
