Πίστεψα σε σένα χωρίς να ξέρω τίποτα
για σένα
Με την ίδια λατρεία που είχα
για τ' αστέρια σαν μωρό στην κούνια με την κουδουνίστρα
Όχι με την ανάπηρη πεποίθηση του ρομαντικού αλλά
γνωρίζοντας πως γεννήθηκα Μάγος
Τα παράτησα όλα κι άρχισα ταξίδι να σε βρω
μ' έναν γυάλινο μονόκερο στα χέρια για δώρο
ακολούθησα τ' αστέρια.
Μην διδάσκετε ιστορία στα παιδιά μας
δεν ξέρετε πως πέθανα προσπαθώντας
να ξεχάσω;
Κάθε θάνατος, κάθε φόνος, κάθε οικονομία
κάθε καθεστώς, κάθε απουσία γυναίκας
δεν μ' άφηναν να κοιμηθώ
Και κυρίως τη γλώσσα μην διδάσκετε
έχασα τόσα δειλινά μέσα στην σκέψη
και την κουτσή περιγραφή
μέσα στο χάος της γλώσσας
χάνοντας μια για πάντα την σιωπή.
Τα μαθηματικά δεν μ' έβλαψαν τόσο
μιας κι έμαθα γρήγορα απ' τη γιαγιά
την πρώτη που πέθανε πως όλοι
πεθαίνουν
ακόμη και οι Μάγοι που λατρεύουν αστέρια
ακόμη και τ' αστέρια απ' την Φυσική που τόσο μίσησα
Μόνο αυτά όμως αφήστε να διδάξουν
όσο μένουν
γιατί γνωρίζουν
πως το φως τους προέρχεται απ' την ομορφιά του κλαμμένου σου προσώπου. Και μες την μοναξιά τους
ακτινοβολούν και τη μοιράζουν
για να 'χει λίγο φως η κουδουνίστρα μου
ἐν αὐτῇ γὰρ οἱ τοῖς ἄστροις λατρεύοντες, ὑπὸ ἀστέρος ἐδιδάσκοντο, σὲ προσκυνεῖν, τὸν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης
