(συνέχεια από το αρχικό)
Πρώτος ο γραμματέα του Ο.Η.Φ.
τις συμβουλές του γύρω δίνει,
σαν τον Πελέ, και σαν τον Κρόϊφ,
ηγέτης…μα όμως για Ειρήνη….
Μα αυτοί, που νου έχουν δυό δράμια,
μιλούνε για το μαγαζί τους
όπως ο Ντάρακ, ο Ομπάμια
κι ο Νικολά ο Καρπουζί τους
που ψάχνουν να τους εκτονώσουν
πριν πάρει η κρίση διαστάσεις
και στο πετσί τους άγρια νοιώσουν
των ζαρζαβατικών τις στάσεις…
«Αν» λένε, «μπάμια και φασόλι,
στη φτώχεια τα ‘χουμε πετάξει
θα φοβηθούνε πλέον όλοι
και θα επιβάλουμε την τάξη»
Και την κατάλληλη την ώρα
που τα έσοδά τους είναι μείον
στο Διεθνές τους παν με φόρα
το Ποτισματικό ταμείον(Δ.Π.Τ)
Τους εμπολέμους τούτο αδράχνει
αν έκαναν παρανομία
κι η μελιτζανομέρκελ ψάχνει
για το νερό οικονομία
«Αν δεν τα βρείτε με την γη σας»
τους λέει το ιερατείο
«δεν πάψει η εμπόλεμη κραυγή σας
στο πότισμα θα μπει δελτίο
θα πάθετε μεγάλη νίλα
σε αυτού του κόσμου τη μαρκίζα
θα σας μαραίνονται τα φύλλα
και δεν θ’ απλώνεται τη ρίζα.
Ανανεώστε τους δεσμούς σας
εχθροί μας είναι άλλα θηρία
δείξτε τους παλικαρισμούς σας
στην Κολοκυθοσιβηρία…
με πρόσωπο καλοσυνάτο
βγείτε απ’ το μακελειό της δίνης
αλλιώς θαρθεί το Σελινάτο…
που ‘ναι…Αρχάγγελος Ειρήνης»
κι ο Ο.Η.Φ. θα τους απειλήσει
με υψωμένο το ‘να χέρι¨
«Μονιάστε γιατί αλλιώς η δύση
με βόλι θαρθει και μαχαίρι…»
όμως στ’ αυτιά των εμπολέμων
δεν ακουμπάει ήχος δράμι
κηρύττουν έναρξη πολέμων
και το αίμα χύνεται ποτάμι…
Νεκρά χιλιάδες φασολάκια
μπάμιες τραυματισμένες κάτω
και γύρω σμήνος τα κοράκια
που ορέγονται πτωμάτων πιάτο
Ποια Σπάρτη , και ποιος Μιλτιάδης…
χαθήκαν γύρω τα φεγγάρια
δω κατασκήνωσε ο Άδης
κι είναι μυριάδες τα κουφάρια…
Η μπάμια στις ντομάτες λέει¨
« θα κλέβω δράμια απ’ την οκά σας
κι αν με βοηθήσετε , τα ελέη
από το πλιάτσικο, δικά σας…»
Την πιπεριά παρακαλάει
που ‘ναι μεγάλη η ισχύ της…
την βλέπει όμως να τσινάει
κι είναι μεγάλη η ταραχή της…
και παραγγέλνει στο ραπάνι
με λόγο που ‘χει, μια φοβέρα…
«Αν πάρεις το υπόγειο χάνι
νερό θα έχεις νύχτα μέρα…»
και το φασόλι, στο λαθούρι,
δίνει της γης ένα βασίλειο…
σύμμαχο έχει και το αγγούρι,
που του έταξε νερό και ήλιο…
Ψάχνει για σύμμαχο στον Νότο
και στον Βοριά, μέχρι τον Ρήνο
πρόταση κάνει στο καρότο,
που του ‘πε «ουδέτερο θα μείνω…»
Μέχρις εσχάτων ο αγώνας
χάνονται γέροντες και γόνοι…
ώσπου ενσκύπτει ο Χειμώνας
που γύρω όλα τα παγώνει…
«Και νικητές, και ηττημένοι
αρπάξτε την» φωνάζει κάποια…
κανένα ζωντανό δεν μένει
‘όλα νεκρά, απ’ την πάχνη, σάπια!!!!
Φεγγάρια, μα κι οι φίλοι όλοι
φωνάζουν που είδαν την νοθεία:
«Αχ! μπάμια μου…μικρό φασόλι,
τι να σας κάνει κι η Πυθία…
Αντί να ζείτε με Ειρήνη
σκορπίζετε πολέμου βόμβες,
θανάτου ανάψατε καμίνι
κι είναι τα θύματα εκατόμβες…
Γι’ αυτό στο νέο περιβόλι
μια ρήση να ‘χετε δοσμένη:
Θάψτε σπαθί, θάψτε και βόλι
Να ζήσετε ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ!!!!!!!!!»
16.01.2011
ΤΕΛΟΣ
