ΜΕΡΗ - ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ - ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ
Η γκάιντα αποτελείται από τα εξής κομμάτια:
1) Από τον ασκό που είναι δέρμα από θυλικό τράγο, ο αρσενικός μυρίζει πολύ, επεξεργασμένο και γυρισμένο με την τρίχα από μέσα. Βέβαια μπορεί να συναντήσετε και με την τρίχα έξω δέρματα αλλά πιο σπάνια.
2) Από τα ξύλινα κεφαλάρια που αποτελούν την εισδοχή του ισοκράτη και της γκαϊντανίτσας
3) Από τον ισοκράτη
4) Από την γκαϊντανίτσα, στα Πιέρια την λένε και φλογέρα και ζουρνά και έχω ακούσει κι έναν παππού να την λέει τραγουδίστρια κρατήστε το πρώτο όνομα εσείς.
Το δέρμα δέχεται την πρώτη επεξεργασία...Αποτελείται από τα δύο πρώτα πόδια και το κεφάλι του ζώου. Γδέρνεται, κόβεται το κεφάλι και τα πόδια ως ένα σημείο, κοντοκουρεύεται και το γυρνάμε ανάποδα (τρίχα από μέσα). Ακολουθεί επεξεργασία με χοντρό αλάτι και στήψη (για να κλείσουν οι πόροι και να μαζευτούν τα υγρά) μένει καμιά βδομάδα έτσι, και στη συνέχεια τρίβουμε το δέρμα με γιαλόχαρτο για μέταλλο. Μετά πάλι αλάτι και στίψη και είναι έτοιμο το δέρμα. Δένεται από κάτω και είνα έτοιμο.
Για την καλύτερη συντήρηση του δέρματος όταν είναι έτοιμη η γκάιντα το φιλάμε σε άχρωμες πλαστικές σακούλες.
Η γκαιντανίτσα έχει 8 τρύπες (μία πίσω 7 μπροστά) και βγαίνει στις εξής τονικότητες: Α, Bb (Έβρος), D E (Βόρειος Έβρος-Ρωμυλία), C, Bb (Πιέρια, η οποία παρουσιάζει και ιδιαιτερότητα στην κατασκευή ως προς το ότι είναι σπαστή), F, E (Δράμα) κλπ...
Την τονικότητα στη γκαιντανίτσα τη δίνει το καλαμάκι που έχει μέσα (αλλιώς πισκιούλι) το οποίο είναι από καλάμι (πιο παραδοσιακό) ή από άλλα υλικά (πλέον χρησιμοποιούν πολύ τον πανίτη και πλαστικά και/ή συνδιασμένα με καλαμάκι από κλαρίνο)
Μία ποικιλία ξύλων έχουν δοκιμαστεί για την κατασκευή της γκάιντας. Οι παλιοί χρησιμοποιούσαν πολύ την κρανιά (Έβρος) και το πιξάρι (Πιέρια)...Παρότι κάποια πρότυπα ακόμα διατηρούνται δεν μπορούμε να περιφρονήσουμε την ελιά, την αμυγδαλιά, τον έβενο, τον παλίσανδρο, την κερασιά, το μέλιο κλπ. Κωνοφόρα δέντρα αποκλείονται λόγω ύπαρξης πολλών πόρων. Πάρτε και μερικές φώτο από όλες μου της γκαιντανίτσες:
Από αριστερά προς τα δεξιά είναι: Ρε έβενος, Λα αμυγδαλιά με καπάκι από ελιά, Λα-Βb έβενος (την κουρδίζω σε Bb πλέον), Μι Αμυγδαλιά, Ακόμα δεν την κούρδισα την επόμενη αλλά είναι περίπου Ντο κρανιά νομίζω (Πιερίων) ή επόμενη είναι πιξαρίσια Πιερίων ακόμα ακούρδιστη, και η επόμενη μια Ρε από Βουλγαρία που δεν έχω ιδέα από τη ξύλο είναι.
End of the first session...θα επιστρέψω δρυμής...Πάω να κάνω μια επανάληψη γιατί γράφω σε καμιά ώρα ;P Τα λέμε σύντομα με βίντεο και περισσότερο φωτογραφικό υλικό!
