Μην ανησυχεις, μια βδομαδα ειναι πολυ λιγο. Αν μελετας σωστα και τακτικα μεσα σε λιγο καιρο ολα θα γινουν. Και τα ακροδακτυλα σου θα σκληρυνουν κ θα καλιασουν, και τα δακτυλα θα ανοιξουν και ανεξαρτητα θα γινουν και απολα... αλλα σιγα σιγα. Οι πρωτοι μηνες στην κιθαρα ειναι οι πιο δυσκολοι. Αν θελεις να ξεκινησεις με συγχορδιες, καλυτερα να ασχοληθεις με Μι ματζορε, Μι μινορε, Λα μινορε -κ εναλλαγες αυτων- για αρχη, κ σιγα σιγα προχωρας. Προσωπικα θα σου προτεινα να κανεις και ασκησεις για τα δακτυλα (1-2-3-4, 1-3-2-4 κλπ) και να μαθεις καμμια ευκολη μελωδια (οχι συγχορδιες δηλαδη, ενα σολακι ας πουμε) που να παιζεται στα 5 πρωτα ταστα (μαθε την 9η συμφωνια του Μπετοβεν -οχι ολοκληρη- ξερω γω, το breaking the law κλπ) με λιγο ψαξιμο θα βρεις. Αφου κοιτας το site του justin υποθετω οτι ξερεις ηδη πως να κρατας την κιθαρα, πως να κρατας την πενα και να κανεις alternate picking.
Η ταμπλατουρα και οι δικες σου συνθεσεις δεν εχουν καμμια ασυμβασια μεταξυ τους! Η ταμπλατουρα ειναι απλα ενας τροπος απεικονισης, οπως ειναι και η παρτιτουρα, αλλα με αρκετα λιγοτερες πληροφοριες. Χονδρικα, αν εχεις στ αφτια σου το κομματι, μπορεις να το βγαλεις κοιτωντας την ταμπλατουρα. Ενω με την παρτιτουρα, και πριμα βιστα μπορεις να παιξεις κατι που δεν εχεις ξανακουσει. Απο εκει και περα, το καλυτερο ειναι το αφτι -για πραγματα που εχεις ξανακουσει- ωστε να εξασκεισαι κιολας. Τωρα ειναι βεβαια παρα πολυ νωρις για κατι τετοιο (εκτος πια αν εχεις χαρισμα), οποτε παλεψε την και με την ταμπλατουρα.
Δεν μου άρεσε πως ανάλογα με τη μουσική που θέλω να παίζω, πρέπει να διαλέξω και κιθάρα!
Να στο θεσω αλλιως. Καποιος που θελει να παιξει μεταλ, ειναι ΑΣΚΟΠΟ να αγορασει μια κλασικη κιθαρα. Ο ηχος που θελει αυτος με τον ηχο που μπορει να βγαλει το οργανο ειναι μερα με τη νυχτα! Η προσβαση στα χαμηλα ταστα στην κλασικη ειναι δυσκολη, και χωρις τον ηλεκτρικο ηχο, πως θα κανεις tapping ας πουμε, ωστε να το ακουν κ αλλοι ανθρωποι εκτος απο εσενα που εισαι διπλα στο ηχειο?
Ελπιζω να το επιασες το παραδειγμα.
Κοιτα, στο συγκεκριμμενο θεμα, η δικη μου γνωμη (και νομιζω των περισσοτερων εδω μεσα) ειναι: Να ξεκινας να μαθαινεις αυτο που πραγματικα θελεις να μαθεις! Προτασεις τυπου "να κανω 2 χρονια κλασικη κ αφου μαθω καλα/ή επειδη ειναι πιο φτηνη
μετα να ασχοληθω με την ηλεκτρικη που αυτη μου αρεσει" οι οποιες ακουγονται συχνα πυκνα, θεωρω οτι οχι απλα δεν βοηθουν τον παικτη να φτασει εκει που θελει, το αντιθετο μαλιστα, του κανουν κακο!
Γι αυτο πρωτα πρεπει να κατασταλαξεις στο τι θελεις να μαθεις.
Και μετα ερχομαστε στο ΠΩΣ θα μαθεις αυτο στο οποιο κατασταλαξες. Το οτι οι κλασικες σπουδες ειναι πιο "ολοκληρωμενες" ισχυει απο γραφειοκρατικης αποψης (το πτυχιο κ το διπλωμα της κλασικης ειναι αναγνωρισμενα απο το υπουργειο, ενω για ηλεκτρικη πχ φερουν απλα το ειδικο βαρος του ωδειου που τα δινει -περισσοτερα γι αυτο να πουν οι σπουδαγμενοι, εγω αυτοδιδακτος ειμαι) και αν εισαι πολυ μικρος. Κατα τα αλλα, οι σπουδες στην ηλεκτρικη και στην ακουστικη κιθαρα ΜΕ ΔΑΣΚΑΛΟ δεν υστερουν σε τιποτα απο την κλασικη, και ειναι μαλιστα και προσαρμοσμενες και στοχευμενες σε τεχνικες και στο στυλ αυτων των ειδων κιθαρας. Τωρα μονος σου, ναι και πιο αργη θα ειναι η προοδος σου, και οχι τοσο ολοκληρωμενες οι γνωσεις σου, αλλα παρολαυτα μπορει να γινει (προφανως αν εχεις τη δυνατοτητα για εναν καλο δασκαλο ή ωδειο να πας), ενω αντιθετα να μαθεις μονος σου φλαμενκο απο το 0 ή κλασικη κιθαρα, το θεωρω παρα μα παρα πολυ δυσκολο (δε λεω ακατορθωτο γιατι "δεν υπαρχει δεν μπορω, υπαρχει δε θελω" σε αυτο το θεμα... αν ο αλλος ειναι κολλημενος και εχει τη βιδα να μαθει φλαμενκο τοσο πολυ, ε τοτε δεν ξερω πως, αλλα θα τα καταφερει).
Η μουσικη πρεπει να ειναι μερακι και να κανεις πραγματα που σ αρεσουν! Αν εσενα ο πρωταρχικος στοχος σου ειναι παιξεις κανενα εντεχνο και φας 2 χρονια κανοντας μονο κλασικη μουσικη, θα γινει αγγαρεια η κιθαρα. Προφανως η μελετη εχει και καποια βαρετα στοιχεια που ομως αργοερα φαινεται η αξια τους. Αλλα σε καμμια περιπτωση δεν ειναι φαση "θα λυσω πρωτα ολες τις δυσκολες ασκησεις απο το πανεπιστημιακο συγγραμμα της φυσικης, και μετα θα παω στο σχολικο βιβλιο που αυτο με ενδιαφερει, και θα πεταω". Ειναι λαθος προσεγγιση αυτη. Δεν ειναι η κλασικη η δυσκολη και οι αλλες οι ευκολες, οποε αν τα καταφερω με τη δυσκολη, μετα θα πεταω. Ειναι απλα διαφορετικες και σχεδιασμενες για αλλα ρεπερτορια. Αντιστοιχα ενας πολυ σπουδαγμενος κλασικος θα δυσκολευτει να κανει καποιες τεχνικες που ειναι μονο για την ηλεκτρικη, θα πρεπει να κατσει να τις μαθει, οπως και ο ηλεκτρικος τις αντιστοιχες της κλασικης που δεν ξερει. Η βαση ειναι ιδια βεβαια, ολες εχουν 6 χορδες και 22 ταστα (αντε ειναι κ μερικες με 24 και αλλες με 7 χορδες αλλα εμεις μιλαμε mainstream τωρα).
Εσενα τι μουσικη σε ενδιαφερει? Απο εκει θα ξεκινησεις, οπως ειπα παραπανω. Μετα βρες εναν καλο δασκαλο, κανε ενα σεταπ στην ακουστικη σου -αν παραμεινεις σε αυτη- ή πουλα την και παρε μια κλασικη -αν αποφασισεις για κλασικη- και μη σε ανησυχουν καθολου οι "ολοκληρωμενες σπουδες"! Αυτο το αγχος, αστο για το δασκαλο σου, που ειναι και η δουλεια του αλλωστε
