Σε πολλά tread – όπως το :
http://forum.kithara.gr/index.php?topic=84021.0που έχουν σχέση με τη φυσαρμόνικα χρησιμοποιώ τον όρο ‘’κλειδί ‘’ για την ‘’τονικότητα’’ αλλά το αναλύω ότι στο κείμενο η λέξη
κλειδί (key) αναφέρεται στην τονικότητα και
όχι στο γνώμονα (Clef) .
Eξηγώ τον λόγο ότι αναφέρομαι στους αρχάριους παίχτες που δυστυχώς επειδή η Ελλάδα πχ δεν παράγει φυσαρμόνικες ή τρομπέτες …. όταν αγοράζουν κάποιο απʼ αυτά τα όργανα το φυλλάδιο λέει πχ : Bb Key trumpet ή Abm Key harmonica και θα πρέπει να το μεταφράζουν σαν ʽʼτρομπέτα τονικότητας Bbʼʼ….ή ‘’Φυσαρμόνικα τονικότητας Abm’’.
Βέβαια ο όρος key στην αγγλική μουσική ορολογία σημαίνει τον τόνο (ή την κλίμακα) ενός κομματιούόμως στο διαδίκτυο βλέπουμε μερικές φορές το key να μεταφράζεται «κλειδί» αντί για «τονικότητα».
Tουλάχιστον δεν το έκανα ασυνείδητα γιατί ‘μουσικός΄από μικρό παιδί δεν θα περιέγραφα ποτέ πχ ‘’Φυσαρμόνικα σε κλειδί του D , E , A , B ‘’ ή ‘’Φυσαρμόνικα σε κλειδί Cm ,Am ……φυσικό ή αρμονικό ‘’ ή πιο πρόσφατα ‘’Φυσαρμόνικα σε κλειδί C, D …Hitzaz ή Ousak’’ εννοώντας ως key = clef = Γνώμονας = κλειδί .
Αφορμή για το παρών thread δεν το κάνω για να απολογηθώ αν από κάποιους θεωρηθεί μαργαριτάρι ή παραπληροφόρηση αλλά για να δείξω ότι και οι επαγγελματίες συγγραφείς κάνουν λάθη και συγχύσεις πόσο μάλλον οι ερασιτέχνες. Το θέμα είναι με τη συμβολή τους να λύνονται.
Τα ανωτέρω τα αναφέρω
σαν εισαγωγή για να μπω στο κυρίως θέμα
:''Μαργαριτάρια σε Εγκυκλοπαίδειες – Μουσικά Βιβλία'' Πρόσφατα αγόρασα και διαβάζω την 10-τομη ‘
’Eγκυκλοπαίδεια Παγκόσμιας Mουσικής – εκδόσεις Αλκυών", κι έρχομαι να τα βάλω με τους ανειδίκευτους 'μεταφραστές'!!! ή τους πιθανόν κακοπληρωμένους μεταφραστές.
Εννοώ ότι αν ο εκδότης τσιγκουνεύεται να πληρώσει επαγγελματίες μεταφραστές τότε σίγουρα εκδίδονται τέτοια βιβλία με μαργαριτάρια.
Βέβαια το βιβλίο ασχολείται κυρίως με τη βιογραφία όλων των παγκοσμίως γνωστών μουσικών και
ως προς αυτό το σημείο ΕΓΩ το θεωρώ αξιόλογο.
Βέβαια τα μαργαριτάρια υπάρχουν και σκέπτομαι:
- ''είναι δυνατόν να εκδίδεται ένα μουσικό βιβλίο ή πόσο μάλλον "μουσική εγκυκλοπαίδεια" και ο εκδοτικός οίκος να μην έχει αναθέσει την επιμέλεια σε κάποιον καλό μουσικό;
- ή τουλάχιστον αφού εκδόθηκε να μη εκδόσει ένα τεύχος με ‘παροράματα’;
Φαίνεται και για άλλη μια φορά ότι και
οι επαγγελματίες συγγραφείς κάνουν λάθη και συγχύσεις
πόσο μάλλον οι ερασιτέχνες. Το θέμα είναι με τη συμβολή τους να λύνονται.
Για να μη κουράσω θα σταχυολογήσω μερικά τέτοια μαργαριτάρια:
- Τέλεια πέμπτη ή τέλεια τρίτη ,όπου το ‘perfect’ το ερμήνευσαν σαν τέλειο ενώ στην ελληνική ορολογία είναι ‘’καθαρή’’.
- Τα ‘’Ερείπια των Αθηνών του Μπετόβεν ‘μεταφράζονται σαν «χαλάσματα της Αθήνας»
- Το ‘’αυξημένο και ελαττωμένο’’ σαν ‘’υπερβαίνον και μειωμένο΄΄
- Το ‘’συγκερασμένη ‘’ σαν ‘’ήπια’’
-
-
Επίσης πρόσφατα αγόρασα και διαβάζω ένα ωραίο βιβλίο, 487σελίδων, με τίτλο «
Η ΜΟΥΣΙΚΗ στην ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ » της Κατερίνας Παπαοικονόμου-Κηπουργού καθηγήτριας πιάνου στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών.
Όταν έφθασα στη σελίδα 66 αναφέρει επί λέξει: ʽʼ
Το διάστημα της τρίτης μικρής (με λόγο 32/27) το ονόμαζαν οι αρχαίοι Έλληνες)
τριημιτόνιο, όπως και σήμεραʼʼ.
Δείτε και τον συνημμένο πίνακα της σελίδας 67 του βιβλίου όπου δίνει τα ονόματα των διαστημάτων τότε και σήμερα….
https://www.box.com/s/f002986cf98169af58ecΠάντως το όνομα ΚΗΠΟΥΡΓΟΥ πρέπει να είναι βαρυσήμαντο.
Δείτε το βιογραφικό της εδώ:
http://argolikivivliothiki.gr/2011/0...7%CE%BD%CE%B1/ Η διαφορά με τα δύο ανωτέρω παραδείγματα είναι ότι
εγώ ο ερασιτέχνης –αν η μετάφραση του key από μέρους μου δεν έγινε κατανοητή από μερικούς- η κυρία ή οι εκδόσεις ‘Αλκυών’ θα έπρεπε τουλάχιστον να βγάλουν τεύχος με ʽʼπαροράματαʼʼ έστω για την επόμενη έκδοση και όπου έχουν κάνει λάθος να ζητήσουν
τουλάχιστον συγγνώμη.
Τα ερωτήματα που θέτω στα μέλη του ‘’Το Στέκι των Κιθαρωδών’’ είναι:1. Ένας ερασιτέχνης όταν βλέπει τέτοια βιογραφικά με τέτοιες σπουδές και βραβεία να μην αγοράσει τέτοια βιβλία
?
2. Ο γονιός που δεν μπορεί να ελέγξει το ποιόν του βιβλίου, ούτε βέβαια μπορεί να φανταστεί ότι είναι δυνατόν να υπάρχουν σε εγκυκλοπαίδεια τέτοια μαργαριτάρια , παρασύρεται μόνο από τον όρο εγκυκλοπαίδεια ή από την εξωτερική εμφάνιση;;
3. Μήπως θα πρέπει να προτιμάται μόνο η έκδοση του πρωτότυπου;
4. Μήπως θα πρέπει να επιβραβεύονται μόνο σοβαροί ελληνικοί εκδοτικοί οίκοι και ποιος θα μας τους υποδείξει;
5. Κρίνεται ένας εκδοτικός οίκος μόνο από ένα ‘ατυχές’ βιβλίο;
6. Τέτοια βιβλία – εγκυκλοπαίδειες καθίστανται πλήρως άχρηστα έστω με μικρά , μεσαία, ή μεγάλα λάθη ή αφού είμαστε γνώστες τέτοιων λημμάτων τους συγχωρούμε τέτοια ανομήματα ή αντίθετα τα θεωρούμε και επιβλαβή;
7. Έχει λόγο το Iνστιτούτο Προστασίας Kαταναλωτών και για τα βιβλία; ή ποιος άλλος θα μπορούσε να τα ‘αποσύρει’ από την κυκλοφορία;
8.
Να τονίσω ότι η γκρίνια για τις κακές μεταφράσεις των 2 ανωτέρω βιβλίων δεν γίνεται για να αισθανθώ καλύτερα και ότι εγώ
σαν συντάκτης μερικών threads που έχουν κάποια μεγάλη όπως φαίνεται αναγνωσιμότητα δεν έχω κάνει τέτοια λάθη αλλά η καταγγελία ίσως συνετίσει τους οίκους να αποφύγουν στο μέλλον παρόμοια λάθη ..
Περιμένω τη γνώμη σας
