Βοήθεια στην μελέτη

[Guitar Noob]

Καλησπέρα...
Μηπως μπορειτε να μου εξηγήσετε πως να μελετάω σωςτα κιθαρα?δηλαδη πόση ωρα να μελετάω την τεχνική,πόση ωρα το γνωστό βιβλίο του berklee(δεν ξερω αν ειμαι ο μόνος που το μισώ) κ.α.
Επισης ενα προβλημα που εχω ειναι πως δεν ειμαι πολυ υπομονετικός...ας πούμε εχω ενα lick...προσπαθώ να το βγάλω...ξεκινάω αργά αλλα μετα κατι με πιάνει και θελω να το βγαλω με ΦΟΥΛ ταχύτητα...φυσικα δεν το καταφέρνω και ετσι νευριάζω και το παρατάω   
Εχετε κάποιες συμβουλές για ολα αυτα?ευχαριστω 

[Guitar Noob]

Θα μπορουσα να ειχα μια απαντηση?? 

[Guitar Fan]

προφανώς δεν σου απάντησε κανένας γιατί μάλλον έχεις μπερδέψει την εκμάθηση κιθάρας με το να περάσεις ένα μάθημα στο Πανεπιστήμιο όπου με 2-3 μέρες διάβασμα περνάμε το μάθημα.

Χρειάζεται σωστό πρόγραμμα και επιμονή, περιττό είναι να σου πω ότι χρειάζονται και ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι να δυναμώσουν τα δάκτυλά σου και να αποκτήσουν "μνήμη" για να πάνε μόνα τους.

Το βιβλίο του Berklee είναι δύσκολο να το βγάλεις μόνος σου.
Βασικά άρχισε από ασκήσεις τύπου 1234 για να αυξήσεις την δεξιοτεχνία σου.
Προσωπική μου άποψη είναι ότι μπορεί κάποιος μόνος του να αποκτήσει μια καλή τεχνική πριν πάει σε δάσκαλο για τα περαιτέρω.

[cbk]

Αν σε κατάλαβα καλά (κρίνοντας από εμένα...) , το lick που πας να παίξεις είναι παραπάνω από τις δυνατότητές σου, το παίζεις σε slow motion και φυσικά είναι εξοργιστικό! αφού είναι για να παίζεται 10 φορές ταχύτερα!
Νομίζω πρέπει να βρίσκουμε κομματάκια (ξεκινώντας από τα πολύ απλά) των δυνατοτήτων μας, και αφού τα "λιώσουμε" (αν είναι δυνατόν καταλαβαίνοντας και τις κλίμακες και τα διαστήματα) να προχωρούμε σε δυσκολότερα. Και φυσικά, αφού ταυτόχρονα εξασκούμαστε σε βασικές ασκήσεις ταχύτητας και δεξιοτεχνίας.
Βέβαια, είμαι αρχάριος και μπορεί να μην έχω και 100% δίκιο (ένα 80% όμως πρέπει να τόχω  ).

[Lo.Lee.Ta]

Μελετάς σωστά κιθάρα, με αργά βήματα, υπομονή και υπομονή. Πρώτα από όλα πρέπει να ακούγονται πεντακάθαρα οι νότες που παίζεις και να είσαι μέσα στο ρυθμό. Μελετάς τόση ώρα, ώστε να είσαι ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα και συν αυτό να αισθάνεσαι ευχαρίστηση όση ώρα μελετάς. Δεν είναι καταναγκαστικό έργο. Έαν δε σου αρέσει το βιβλίο του Berklee, δοκίμασε ένα άλλο τρόπο που σε ευχαριστεί. Τι σε ευχαριστεί ?
Όλοι οι αρχάριοι, προσπαθούμε να βγάλουμε πράγματα που δεν μπορούμε. Κάποια τα παρατάμε, γιατί δεν έχουμε τελικά τις δυνατότητες να τα παίξουμε, αλλά τα επαναλαμβάνουμε πολλές φορές, βελτιωνόμαστε αργά και στο τέλος όλο και κάτι παίζουμε.
Το Lick είναι όπως μία δύσκολη χορευτική κίνηση. Πχ άλλος πηδάει και κάνει 3 στροφές στον αέρα και χορεύει χρόνια, εσύ πιστεύεις ότι αν ξεκινήσεις σήμερα να χορεύεις σε 1 χρόνο από τώρα θα κάνεις τριπλή στροφή στον αέρα ? Ασχολήσου με πιο απλά πράγματα, παίξε πρώτα αυτά, καθαρά, σίγουρα, άνετα, με αυτοπεποίθηση, νιώσε ότι τα κατέχεις και μετά προχώρα βαθμιαία σε δυσκολότερα. Μπορείς να κάνεις βέβαια και το γούστο σου και την πλάκα σου με πολύ δυσκολότερα, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα τα παίξεις κιόλας. Αλλά κανένας δεν μας απαγορεύει να κάνουμε και την πλάκα μας, το βίτσιο μας.
 
Θα σου αφιερώσω και παλαιό τραγουδάκι "sexy" να με εννοήσεις "Η κιθάρα θέλει " : Προϋπηρεσία

[Dr Wolf]

Θα πρότεινα κυρίως υπομονή και αργά αλλά σταθερά βήματα. Προσπάθησε να σπας το κάθε σολάκι σε μικρά κομμάτια (1 ή 2 μέτρα) και να τα λιώνεις ξεχωριστά, ξεκινώντας από πολύ αργά (και καθαρά όπως είπαν και οι προηγούμενοι).

Συμφωνώ με τον φίλο CBK, ίσως αυτά που δοκιμάζεις να είναι πολύ προχωρημένα για το επίπεδο σου. Θα συνιστούσα προσοχή γιατί αυτό μπορεί να οδηγήσει μόνο σε απογοήτευση και ξενέρωμα με το όργανο..

[Guitar Fan]

Μελετάς σωστά κιθάρα, με αργά βήματα, υπομονή και υπομονή. Πρώτα από όλα πρέπει να ακούγονται πεντακάθαρα οι νότες που παίζεις και να είσαι μέσα στο ρυθμό. Μελετάς τόση ώρα, ώστε να είσαι ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα και συν αυτό να αισθάνεσαι ευχαρίστηση όση ώρα μελετάς. Δεν είναι καταναγκαστικό έργο.

Full respect!
Σοφές κουβέντες.
Εγώ όλο αυτόν τον καιρό πήγαινα αργά και σταθερά, έκανα τις ασκήσεις 1234 σε σχετικά αργό τέμπο και στόχευα κυρίως στην ακρίβεια και να τηρώ το τέμπο. Είχα δει μεγάλες βελτιώσεις σε όλα, ακόρντα, strumming, σόλα κλπ
Πριν 2-3 μέρες είπα να αυξήσω το τέμπο, μάλιστα το διπλασίασα, εκείνο που κατάφερα είναι να χάσω την ακρίβεια και το τέμπο, με αποτέλεσμα να χάσω σε όλα, και στα ακόρντα, και στο strumming και στα σόλα, είναι περιττό να πω ότι ήμουν και πολύ πιο κουρασμένος.
Σήμερα επανήλθα στο παλιό μοτίβο και είδα να πιάνω πάλι το παλιό μου επίπεδο σιγά-σιγά.
Η μελέτη θέλει αργά και σε βάθος.
Να μην σε κουράζει αλλά να το διασκεδάζεις.

[Guitar Noob]

Eυχαριστω για τις απαντησεις σας....το εκτιμω πολυ....    μηπως μπορειτε να μου εξηγησετε πως λειτουργει ο μετρονομος?    εχω εναν αλλα...

[metalman]

Τον μετρονόμο μην τον υποτιμάς και σου προτείνω να τον βάλεις στην μελέτη σου. Ειδικά στα licks που μελετάς ή στις ασκήσεις 1234 που σου είπαν τα παιδια παραπάνω, ο μετρονόμος οχι μόνο θα σου δίνει σημείο αναφοράς για την βελτίωση σου αλλα θα σε κάνει  να μάθεις να είσαι και σωστός στα μέτρα. Όσο για το πώς λειτουργεί :


 https://www.youtube.com/watch?v=cxLFgaNvdSY

[Αυτάρεσκο Καθίκι Isnogood]

Πριν 2-3 μέρες είπα να αυξήσω το τέμπο, μάλιστα το διπλασίασα, εκείνο που κατάφερα είναι να χάσω την ακρίβεια και το τέμπο, με αποτέλεσμα να χάσω σε όλα, και στα ακόρντα, και στο strumming και στα σόλα, είναι περιττό να πω ότι ήμουν και πολύ πιο κουρασμένος.

Ο διπλασιασμός του τέμπο είναι πολύ μεγάλη ακρότητα. H σωστή προσέγγιση θα έλεγα οτι είναι η εξής: Εχεις ένα τέμπο που δουλεύεις, πχ 70. Αύξανέ το κατα 5bpm τη φορά, και δες ποιο είναι το μέγιστο που φτάνεις, χωρίς να χάνεσαι, χωρίς να κουράζεσαι, πχ 110. Εκεί υπάρχουν 2 "σχολές":
-Στη καθημερινή σου μελέτη θα ξεκινάς απο λίγο χαμηλότερα, και θα ανεβαίνεις μέχρι το μέγιστο. Επαναλαμβάνεις 5 φορές. Ανεβάζεις 20-30 bpm, και ξανακάνεις την άσκηση, με τα λάθη της. Ξανακατεβαίνεις, επαναλαμβάνεις 5 φορές, και μετά ξαναπροσπαθείς ένα burst ταχύτητας. Σταδιακά, θα ανεβαίνει το μέγιστό σου. Στο Speed Mechanics του Stetina, μπορείς να βρείς και κάποια περαιτέρω πράγματα σχετικά με το burst.
-H άλλη σχολή είναι λίγο πιο κουραστική, αλλά αν έχεις όρεξη και χρόνο και ΥΠΟΜΟΝΗ αποδίδει πολύ ωραία. Ξεκινάς από το 80 και βάζεις ένα στόχο το 160 (8α). Κάθε φορά ανεβαίνεις 5bpm. η παγίδα είναι οτι για να ανέβεις απο τα χ στα χ+5, πρέπει να επαναλάβεις την άσκηση 5 φορές χωρίς λάθος. Εκεί τα νεύρα γίνονται κομμάτια, καθώς πάντα έκανα λάθος λίγο πριν τελειώσω τη 5η φορα, και έπρεπε να την επαναλάβω άλλες 5 φορές.

Τώρα, αυτό που θα προτείνω ανεπιφύλακτα είναι να αφήσετε τις χρωματικές ασκήσεις τύπου 1-2-3-4, και πιάστε διατονικά περάσματα σε κλίμακες. Με εξαίρεση το Flight of the Bumblebee, αυτές οι ασκήσεις θεωρώ πλέον οτι κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό. Η μόνη χρησιμότητα που έχουν είναι για οριζόντια και κάθετα ανοίγματα. Είχα γράψει πριν κάτι χρόνια εδώ στο forum κάποιες, αλλά παίδες πραγματικά. Διατονικά περάσματα, να αποτυπωθούν το χέρι οι 5 βασικές θέσεις κάθε κλίμακας. Είναι και πιο ευχάριστες στο αυτί.

[Αυτάρεσκο Καθίκι Isnogood]

Πριν 2-3 μέρες είπα να αυξήσω το τέμπο, μάλιστα το διπλασίασα, εκείνο που κατάφερα είναι να χάσω την ακρίβεια και το τέμπο, με αποτέλεσμα να χάσω σε όλα, και στα ακόρντα, και στο strumming και στα σόλα, είναι περιττό να πω ότι ήμουν και πολύ πιο κουρασμένος.

Ο διπλασιασμός του τέμπο είναι πολύ μεγάλη ακρότητα. H σωστή προσέγγιση θα έλεγα οτι είναι η εξής: Εχεις ένα τέμπο που δουλεύεις, πχ 70. Αύξανέ το κατα 5bpm τη φορά, και δες ποιο είναι το μέγιστο που φτάνεις, χωρίς να χάνεσαι, χωρίς να κουράζεσαι, πχ 110. Εκεί υπάρχουν 2 "σχολές":
-Στη καθημερινή σου μελέτη θα ξεκινάς απο λίγο χαμηλότερα, και θα ανεβαίνεις μέχρι το μέγιστο. Επαναλαμβάνεις 5 φορές. Ανεβάζεις 20-30 bpm, και ξανακάνεις την άσκηση, με τα λάθη της. Ξανακατεβαίνεις, επαναλαμβάνεις 5 φορές, και μετά ξαναπροσπαθείς ένα burst ταχύτητας. Σταδιακά, θα ανεβαίνει το μέγιστό σου. Στο Speed Mechanics του Stetina, μπορείς να βρείς και κάποια περαιτέρω πράγματα σχετικά με το burst.
-H άλλη σχολή είναι λίγο πιο κουραστική, αλλά αν έχεις όρεξη και χρόνο και ΥΠΟΜΟΝΗ αποδίδει πολύ ωραία. Ξεκινάς από το 80 και βάζεις ένα στόχο το 160 (8α). Κάθε φορά ανεβαίνεις 5bpm. η παγίδα είναι οτι για να ανέβεις απο τα χ στα χ+5, πρέπει να επαναλάβεις την άσκηση 5 φορές χωρίς λάθος. Εκεί τα νεύρα γίνονται κομμάτια, καθώς πάντα έκανα λάθος λίγο πριν τελειώσω τη 5η φορα, και έπρεπε να την επαναλάβω άλλες 5 φορές.

Τώρα, αυτό που θα προτείνω ανεπιφύλακτα είναι να αφήσετε τις χρωματικές ασκήσεις τύπου 1-2-3-4, και πιάστε διατονικά περάσματα σε κλίμακες. Με εξαίρεση το Flight of the Bumblebee, αυτές οι ασκήσεις θεωρώ πλέον οτι κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό. Η μόνη χρησιμότητα που έχουν είναι για οριζόντια και κάθετα ανοίγματα. Είχα γράψει πριν κάτι χρόνια εδώ στο forum κάποιες, αλλά παίδες πραγματικά. Διατονικά περάσματα, να αποτυπωθούν το χέρι οι 5 βασικές θέσεις κάθε κλίμακας. Είναι και πιο ευχάριστες στο αυτί.

Εδώ βρίσκονται οι ασκήσεις που είχα γράψει για τα ανοίγματα: http://forum.kithara.gr/index.php?topic=75530.msg589204#msg589204

[Spyros Delta]

Εκεί υπάρχουν 2 "σχολές":
-Στη καθημερινή σου μελέτη θα ξεκινάς απο λίγο χαμηλότερα, και θα ανεβαίνεις μέχρι το μέγιστο. Επαναλαμβάνεις 5 φορές. Ανεβάζεις 20-30 bpm, και ξανακάνεις την άσκηση, με τα λάθη της. Ξανακατεβαίνεις, επαναλαμβάνεις 5 φορές, και μετά ξαναπροσπαθείς ένα burst ταχύτητας. Σταδιακά, θα ανεβαίνει το μέγιστό σου. Στο Speed Mechanics του Stetina, μπορείς να βρείς και κάποια περαιτέρω πράγματα σχετικά με το burst.
-H άλλη σχολή είναι λίγο πιο κουραστική, αλλά αν έχεις όρεξη και χρόνο και ΥΠΟΜΟΝΗ αποδίδει πολύ ωραία. Ξεκινάς από το 80 και βάζεις ένα στόχο το 160 (8α). Κάθε φορά ανεβαίνεις 5bpm. η παγίδα είναι οτι για να ανέβεις απο τα χ στα χ+5, πρέπει να επαναλάβεις την άσκηση 5 φορές χωρίς λάθος. Εκεί τα νεύρα γίνονται κομμάτια, καθώς πάντα έκανα λάθος λίγο πριν τελειώσω τη 5η φορα, και έπρεπε να την επαναλάβω άλλες 5 φορές.

Οι δυο αυτες "σχολες" μπορει να μη βοηθησουν πουθενα, αν δεν υπαρχουν ακριβεις οδηγιες δαχτυλοθεσιας και πενας και υπαρχει απλως ενα πενταγραμμο με νοτες ή δουλευουμε με το αυτι.
Αν κατα τυχη τυχη ο ασκουμενος βαλει σωστα τα χερια του, θα του βγει και σε μεγαλη ταχυτητα.
Αλλιως δεν βγαινει.
Καποια στιγμη θα κολλησει και δεν θα προχωραει παραπερα.
Θα υπαρχει η αισθηση οτι ειναι αδυνατον να παιχτει πιο γρηγορα και οποιος τα καταφερε "ειναι θεος", "εχει κανει συμφωνια με το διαβολο", "εχει τα χερια του robocop" κλπ

Για τετοιες περιπτωσεις υπαρχει αλλος τροπος προσεγγισης (δικης μου επινόησης - δεν ξερω φυσικα αν τον εχει σκεφτει κι αλλος) ο οποιος λειτουργει τελειως αναποδα.
Πρωτα γρηγορα (ας πουμε στο 90% φυσικα slopy παιξιμο) και βρισκουμε (αν μπορουμε - αλλιως χρονοβορο trial & error) δαχτυλοθεσια και πενα που θα χρησιμοποιησουμε.
Μετα αργα (ας πουμε 40-60%) και μετα σταδιακα πιο γρηγορα 2-5 bpm καθε φορα και αφου μπορουμε ανετα και "μιλαμε στο τηλεφωνο" ή "βλεπουμε καμια ταινια" ενω παιζουμε.
Τελος της εξασκησης ειναι οταν το παιζουμε οχι στο 100%, αλλα πιο γρηγορα.
105-120% αναλογα τις ταχυτητες και τη δυσκολια.
Κι αυτο επειδη το 100% στο σπιτι, δεν πιανεται στο live, και επιπλεον θελουμε να συμμετεχουμε στο live, να βλεπουμε και κανα κοριτσακι απο κατω, και οχι να ειμαστε κολλημενοι πανω στην ταστιερα και να μας τρεχει το σαλακι απο την υπερπροσπαθεια. 
(το εχω δει λεμε)

[Guitar Fan]

πολύ χρήσιμες πληροφορίες και από isnogod και από τον Σπύρο.

το θέμα είναι ότι όταν είσαι αρχάριος δεν έχεις γυμνασμένα δάκτυλα, για μα παίξεις όμως σωστά πρέπει α γυμνάσεις τους σωστούς τένοντες για να ακολουθούν τα δάκτυλά σου μια συγκεκριμένη τροχιά όταν ανοιγοκλείνουν.
και αυτό γίνεται μόνο σε χαμηλές ταχύτητες και σε πιο control καταστάσεις δηλαδή δίνεις χρόνο στον εαυτό σου να σκεφτεί πως θα κουνήσει κάποιο συγκεκριμένο δάκτυλο. Με αυτό τον τρόπο και γυμνάζεις τους σωστούς μυς και αποκτούν οι μυς σου "μνήμη".
Μετά μπορείς να αυξάνεις την ταχύτητα.
Εγώ πάντως επέστρεψα σε χαμηλότερο τέμπο, 85 bpm για ασκήσεις 1234 και διάφορες παραλλαγές τους και βλέπω να βελτιώνομαι.

Αν το κάνω slopy θα γυμνάζω τους λάθος τένοντες και έτσι θα χάσω σε ακρίβεια, αυτό βασικά το έζησα.

[Spyros Delta]

Η απαντηση μου αφορουσε καποιο Lick ή ασκηση τετοιου επιπεδου που ειναι εφικτο να παιχτει απο τον ασκουμενο μετα απο τη μελετη.
Αν ειναι πολυ υψηλοτερο το επιπεδο της ασκηση ή του Lick, πρεπει φυσικα να προηγηθουν αλλες ασκησεις κλπ.

Το slopy παιξιμο γινεται μονο στην αρχη για λιγο στη γρηγορη ταχυτητα και μονο για να παρουν τα χερια τη σωστη θεση (αριστερο) και κινηση (δεξι).
Μετα οταν πεφτει στο μισο η ταχυτητα και σταδιακα ανεβαινει, γινεται ακριβως για "καθαριοτητα" και ακριβεια στη λεπτομερια του ηχου, ρυθμου και εκφρασης.

[Guitar Fan]

Τώρα, αυτό που θα προτείνω ανεπιφύλακτα είναι να αφήσετε τις χρωματικές ασκήσεις τύπου 1-2-3-4, και πιάστε διατονικά περάσματα σε κλίμακες. Με εξαίρεση το Flight of the Bumblebee, αυτές οι ασκήσεις θεωρώ πλέον οτι κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό. Η μόνη χρησιμότητα που έχουν είναι για οριζόντια και κάθετα ανοίγματα. Είχα γράψει πριν κάτι χρόνια εδώ στο forum κάποιες, αλλά παίδες πραγματικά. Διατονικά περάσματα, να αποτυπωθούν το χέρι οι 5 βασικές θέσεις κάθε κλίμακας. Είναι και πιο ευχάριστες στο αυτί.

σχετικά με τις διατονικές εννοείς αυτό το φυλλάδιο του Segovia ή κάτι παρόμοιο;
αυτό έχει 28 (αν τις μέτρησα καλά)  διαφορετικές κλίμακες.
http://www.amazon.co.uk/Diatonic-Major-Scales-Andres-Segovia/dp/1598060597/ref=sr_1_1?ie=UTF8&qid=1409813377&sr=8-1&keywords=Diatonic+Major+and+Minor+Scales

Σπύρο,
θα κάνω μερικές προσπάθειες σε speed burst mode και μετά θα ρίχνω ταχύτητα να δω τα αποτελέσματα.

[Spyros Delta]

Σπύρο,
θα κάνω μερικές προσπάθειες σε speed burst mode και μετά θα ρίχνω ταχύτητα να δω τα αποτελέσματα.

Οπως εγραψα, δεν θα το κανεις για πολυ, ουτε και θα περιμενεις να ακουσεις το Lick/ασκηση καθαρα και σωστα με τις επαναληψεις σε αυτην την ταχυτητα.
Απλα τσεκαρεις τη δαχτυλοθεσια και το picking pattern να βολευει για μεγαλη ταχυτητα.
Μετα πας μιση ταχυτητα και διατηρεις τη δαχτυλοθεσια και τα pattrens, ακομα κι αν φανεται περιττο να τα διατηρεις σε τοσο αργη ταχυτητα.
Φυσικα προυποθεση σε ολα αυτα ειναι, να εχεις βρει, ή να σου εχουν δειξει, ή δωσει, σε tabs τα σωστα και καταλληλα patterns κι επισης να ειναι το Lick/ασκηση σε επιπεδο που μπορεις να φτασεις με τη μελετη και να μη σου λειπουν τελειως πχ τεχνικες κλπ για να το κατορθωσεις.
Πχ αν δεν μπορεις να παιξεις ακομα το "wonderful tonight" μην πας να μελετησεις αμεσως το "Paradigm Shift" (αν και μονο ταυχτητα ειναι αυτο). Μελετα το shine on you.

[Αυτάρεσκο Καθίκι Isnogood]

Τώρα, αυτό που θα προτείνω ανεπιφύλακτα είναι να αφήσετε τις χρωματικές ασκήσεις τύπου 1-2-3-4, και πιάστε διατονικά περάσματα σε κλίμακες. Με εξαίρεση το Flight of the Bumblebee, αυτές οι ασκήσεις θεωρώ πλέον οτι κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό. Η μόνη χρησιμότητα που έχουν είναι για οριζόντια και κάθετα ανοίγματα. Είχα γράψει πριν κάτι χρόνια εδώ στο forum κάποιες, αλλά παίδες πραγματικά. Διατονικά περάσματα, να αποτυπωθούν το χέρι οι 5 βασικές θέσεις κάθε κλίμακας. Είναι και πιο ευχάριστες στο αυτί.

Να πω την αμαρτία μου, δε το ξέρω το συγκεκριμένο βιβλίο. Να δώσω όμως μια εικόνα από αυτό που εννοώ:
Πάμε για παράδειγμα την F major κλίμακα. Η κλίμακα αυτή, έχει 5 θέσεις πάνω στη ταστιέρα.
1ο δάχτυλο, 1ο τάστο, 6η χορδή
4ο δάχτυλο, 8ο τάστο, 5η χορδή
2ο δάχτυλο, 8ο τάστο, 5η χορδή
1ο δάχτυλο, 8ο τάστο, 5η χορδή
4ο δάχτυλο, 13ο τάστο, 6η χορδή

Η αναφορά μου στη διατονική έχει να κάνει με το οτι σταματάς να σκέφτεσαι με  χρωματικές νότες και "σχήματα" τύπου 1-3-4-2 στα δάχτυλα, που βγαίνουν μηχανικά, αλλα με διατονικές. Θα πας δηλαδή, και θα παίξεις με βαθμίδες, ας πούμε τρίτες: τονική-τρίτη-δεύτερη-τέταρτη. Αυτό είναι το πρώτο σετ απο 4 8α. Μετά παίζεις τρίτη-πέμπτη-τέταρτη-έκτη. Μετά πέμπτη-έβδομη-έκτη-τονική.
Άρα έχεις F-A-G-Bb,A-C-Bb-D,C-E-D-F, κλπ....
Αυτό είναι ένα απλά μοτίβο "Ανεβαίνω μια τρίτη, κατεβαίνω μια δεύτερη." Φτάνεις μέχρι εκεί που φτάνει η θέση, και επιστρέφεις αντίστοιχα. Μετά αλλάζεις το μοτίβο για να γουστάρεις. Παράδειγμα όταν βάλεις τέταρτες, θα μάθεις να ρολλάρεις κάθε δάχτυλο απο μια χορδή στην επόμενη/προηγούμενη, στο ίδιο τάστο.

Μετά, υπάρχει και άλλη άντίστοιχη ωραία άσκηση σε arpeggios.1η-3η-5η-7η ανεβαίνεις βαθμίδα και κατεβαίνεις από 8η(τονική)-6η-4η-2η, ανεβαίνεις βαθμίδα 2->3 και έχεις 3η-5η-7η-9η, που στη Φα κλίμακα είναι το arpeggio της Αm7. Και συνεχίζεις, και μετά επιστροφή. Σκέτη ΚΩΛαση. Και φυσικά, στις θέσεις των arpeggios, με όλους τους δυνατούς συνδιασμούς (Imaj7, I7, Im7, Im7b5)

Και μερικά λόγια σοφίας: Το να μπείς στη νοοτροπία του "κάνω ασκήσεις διατονικά" είναι ένα αρκετά μεγάλο κεφάλαιο, και όπως συμβαίνει με όλες τις νοοτροπίες-προσεγγίσεις για τη βελτίωση στη κιθάρα, είναι πολύ εύκολο να χαθείς. Ειναι μια προσέγγιση που με τη σειρά της απαιτεί προσοχή, πειθαρχία, αλλά και μέτρο. Κανείς δε μαθαίνει κιθάρα ούτε για να παίζει την 1-4-2-3 άσκηση στα 200bpm, ούτε για να παίζει τη Eb με 6ες. Όπως και οι άλλες ασκήσεις, είναι άλλο ένα όπλο στο οπλοστάσιο. Απλά αυτή τη φορά, η πλάστιγγα θα γείρει προς κάτι μελωδικό, και αν θες, χειροπιαστό.

[DimitrisK.Strat]

Καλησπερα παιδιά!

Για να μην ανοίγω νέο θέμα, θα κάνω την ερώτηση μου εδώ. Αν είναι λάθος ζήτω προκαταβολικά συγγνωμή, ειδικά στους συντονιστές.

Λοιπόν... Τον τελευταίο καιρό έχω αρχίσει εξασκούμαι σε πολλές τεχνικές καθημερινά στην κιθάρα...
Δηλαδή alt picking, legato, sweep picking, tapping, hybrid picking....

Σ' αυτό που θα ήθελα την βοήθεια σας είναι το εξής... Είναι καλύτερο να μελετάω κάθε μέρα ολές αυτές τις τεχνικές ή να μελετάω 2 από αυτές την μία μέρα, 2 από αυτές την άλλη, 2 την άλλη κ.ο.κ....;

Π.χ την Δευτέρα alt και legato. Την Τρίτη sweep και tapping... Να κάνω έναν κύκλο δηλάδη που θα ξεκινάει κάθε 3-4 μέρες..

Το πρόβλημα έχει να κάνει και με το χρόνο που διαθέτω.... Μπορώ να παίζω κιθάρα 3 ωρές τη μέρα, αλλά επειδή θέλω να μελετήσω και άλλα πράγματα όπως συγχορδίες, ρυθμό, impro σε κάποιο backing track, να παίξω κάποιο τραγούδι, και άλλα, είναι κάπως δύσκολο...

Είναι σωστότερο(αν και ίσως να είναι υποκειμενικό) να μελετάω 15 λεπτά ας πούμε την κάθε τεχνική κάθε μέρα ή 30 λεπτά ανα μία ημέρα; Ή μήπως 45 λεπτά ανα 2 ημερες;

Οι πιο έμπειροι απο εμένα(παίζω περίπου 5 χρόνια) και όχι μόνο, πως μελετάτε τεχνικές από άποψη χρόνου; Μελετάτε κάθε μέρα τα ίδια πράγματα;

Ευχαριστώ! 

[Spyros Delta]

Αν διαθετεις τρεις ωρες την ημερα για ολα τα θεματα μελετης, δεν θα τις διαθεσεις και τις τρεις μονο σε τεχνικη.
Αν λοιπον δεν ειναι 3 ωρες για τεχνικη, και δεν βαριεσαι να κανεις τοσες επαναληψεις, καλο εινα να επικεντρωνεσαι σε μια την ημερα.

[DimitrisK.Strat]

Σας ευχαριστώ πολύ για την απάντηση!!

Αυτό που με βάζει σε σκέψεις είναι το εξής... Μετά απο 2-3 χρόνια ας πούμε, με ποια προσεγγίση θα δω καλύτερα αποτελέσματα;
Με το να εξασκούμαι σε μία τεχνική κάθε 4 ή 5 ή 6 μέρες ή κάθε μέρα πιο λίγο όμως;

Π.χ. αυτήν την περίοδο μπόρω και παίζω τριπλέτες με alternate καθαρά, όμορφα και ωραία  στα 148 bpm... Εντάξει δεν είμαι και τόσο γρήγορος, το ξέρω...

Αν βάλω στόχο σε ένα χρόνο από τώρα να φτάσω στα 170, με ποιά προσέγγιση θα τα καταφέρω;
Τώρα βέβαια μπορεί να μου πείτε: Kαι που να ξέρουμε εμείς..;; 

[Spyros Delta]

Η γενικοτερη εικονα δειχνει οτι οταν επικεντρωνομαστε σε μια τεχνικη (ή οτιδηποτε) για περισσοτερη ωρα, το μαθαινουμε πιο γρηγορα απο οτι αν σπαγαμε την ωρα αυτη σε περισσοτερα μερη.
Απο εκει και μετα πρεπει να μοιρασεις τον εβδομαδιαιο χρονο σου σε ολα τα θεματα μελετης, γιατι μονο με τεχνικη δεν καταφερνεις τιποτα.

[DimitrisK.Strat]

Ευχαριστώ και πάλι!

Θα μοιράσω το χρόνο μου πιο έξυπνα!

[Αυτάρεσκο Καθίκι Isnogood]

Φοβάμαι οτι προσπαθείς να σπάσεις αυτή τη στιγμή το φράγμα μεταξύ του "κάνω μόνος μου κιθάρα" και "έχω ένα δάσκαλο που με καθοδηγεί"

Το πρώτο πράγμα που θα σχολίαζα στα τελευταία μηνύματα είναι το θέμα "χρόνος". Το να λες οτι "Σήμερα θα διαβάσω 30' tapping" μου κακοφαίνεται. Θα κάνω μια μικρή αναφορά στο "Rock Discipline" του Petrucci, και βασικά στο πρόλογο. Σε εκείνο το σημείο, ο πολυαγαπημένος μας Γιαννάκης, μας περιγράφει το τρόπο μελέτης του. Η βασική ιδέα είναι οτι έχει διαχωρίσει τη τεχνική του σε 4-5 κατηγορίες. Δεν τις θυμάμαι τώρα ονομαστικά, αλλά η ιδέα είναι οτι όποτε έπεφτε στα χέρια του μια άσκηση, τη καταχωρούσε στον αντίστοιχο φάκελο, και απο εκεί μελετούσε. Τώρα, στο πλαίσιο μιας τετοιας προσέγγισης, θα σου πρότεινα να φτιάξεις ένα δοκιμαστικό ασκησιολόγιο. 1-2 ασκήσεις tapping, άλλες τόσες hybrid κλπ. Ξεκίνα τη μελέτη σου σε ένα άνετο τεμπο, όχι με στόχο να δουλέψεις 20', αλλά με στόχο να την καταφέρεις είτε το ίδιο με τη προηγούμενη μέρα, είτε λίγο ταχύτερα. Δούλεψε το λίγο έτσι, ώστε να έχεις μια απτή, σαφή πρόοδο που θα καταγράφεις παρά "ώρες πτήσης".

Και απο κει και πέρα, θα συμφωνήσω με το Σπύρο, δεν υπάρχει ανάγκη να τα κάνεις όλα σε μια μέρα.

[DimitrisK.Strat]

Σ' ευχαριστώ για την απάντηση Isnogood!

Έχω το Rock Discipline και καταλαβαίνω τι εννοείς, αν και δεν έχω ασχοληθεί καθόλου... Περισσότερο γιατί βαριέμαι όλες αυτές τις ασκήσεις τύπου 1-2-3-4...

Αυτό που κάνω είναι να παίρνω μία φράση ή ένα μέρος ενός σόλο και να το κάνω άσκηση.
Δήλαδη αντί να κάνω τις ασκήσεις για alt picking που γράφει ο Petrucci, καλύτερα να πάρω το πολύ γρήγορο section του Erotomania, ή μέρος από αυτό και να το κάνω άσκηση...

Σε αυτό που γράφεις στην αρχή του μηνύματος, ίσως να έχεις δίκιο. Δεν το έχω σκεφτεί έτσι...
Για αυτό που γράφεις περί δοκιμαστικού ασκησολόγιου, μου αρέσει σαν ιδέα και σκέφτομαι να το εφαρμόσω!

[Spyros Delta]

.. Περισσότερο γιατί βαριέμαι όλες αυτές τις ασκήσεις τύπου 1-2-3-4...
Αυτό που κάνω είναι να παίρνω μία φράση ή ένα μέρος ενός σόλο και να το κάνω άσκηση.
Δήλαδη αντί να κάνω τις ασκήσεις για alt picking που γράφει ο Petrucci, καλύτερα να πάρω το πολύ γρήγορο section του Erotomania, ή μέρος από αυτό και να το κάνω άσκηση...

Αυτο που κανεις δεν θα σε ωφελησει μακροχρονα.
Ενα σολο δεν εχει ολες τις τεχνικες, ουτε 10 σολο, ουτε 20.
Οι (καλες) ασκησεις ειναι φτιαγμενες να τις περιεχουν ολες και ειναι λιγοτερες και σε ποσοτητα και σε χρονο, ετσι ωστε να σου δωσουν ολη την τεχνικη που χρειαζεσαι, για σχεδον ΟΛΑ τα σολο που θα συναντησεις.
Αν θελεις να ειναι αρτια προετοιμασμενος για ολα τα σολο, πρεπει να το παρεις αποφαση να νυσταξεις πανω στην κιθαρα και να ψαχνεις να βρεις καινουριες ασκησεις γιατι τις προηγουμενες τις ελιωσες.