Tο κορδόνι και το σπάγκο
να τ' ανέβαζα στον πάγκο
που κουνιούνται σαν την τράτα
μια ξεκίνα, μια σταμάτα
Στο κολάν και στο φουστάνι
απά να ρίξω πυροφάνι
για το χάρμα των ματιών
λίγο θέατρο σκιών
Το μπλουζάκι σου τ'Απρίλη
σα τυφλόμυγας μαντήλι
κι είσαι μιαν αυγολουμάτα
στρουθοκάμηλου μελάτα
Τα τακούνια, αλογατάκια
μετρονόμοι στα σοκάκια
να 'ναι τέντα το χερούλι
και της εκκλησιάς οι τρούλοι
Αυτή η φούστα σου μανίκι
που χωρά μόνο ένα χέρι
ήταν ακριβό το νοίκι
κι είχες αψιλιές, ποιος ξέρει
Να και σορτς, καυτό, της μόδας
στη μεσούλα σου βραχιόλι
για να κρύβει τα επουράνια
τα όπισθεν να βλέπουν όλοι.
Ε-ρε-φρε-νε-ρεν
Μόνο εμένα ήθελες
Σ'όλους όμως τα 'δειχνες
Μου τα λέγαν οι τρελές
Πως σ' αρέσει ο ζελές
