Σαν να το βλέπω μπροστά μου το σκηνικό με τα πεϊνιρλί και τον άλλο με το αμόρε!!
Πέρα όμως από το ότι το έχουν στο αίμα τους, είναι και το μουσικό τους αυτί που σου έλεγε και ο panix πιο πριν.
Δεν ξέρω γιατί αλλά μου είχε σχηματιστεί η εντύπωση ότι έπαιζες με το αυτί αρκετά, αλλά είπες πριν ότι δεν το χρησιμοποιείς καθόλου.
Το αυτί είναι έτη φωτός πιο σημαντικό από τις κλίμακες που σε προβληματίζουν.
Ναι μεν γεννιέσαι με ένα επίπεδο αυτιού αλλά το εξελίσσεις κιόλας και μπορείς να το ανεβάσεις αρκετά επίπεδα.
Πιστεύω ότι άμεσα πρέπει να ξεκινήσεις να βγάζεις καινούρια πράγματα με το αυτί και μετά αν γουστάρεις τα τσεκάρεις και με την παρτιτούρα ή ταμπλατούρα για να διορθώσεις ή συμπληρώσεις τα κενά σου.Αν και μεταξύ μας, όταν ήμουν και εγώ πιτσιρικάς 22-23 χρονών την έψαχνα με τις ταμπλατουρες αλλά γρήγορα διαπίστωσα ότι ότι το 99.9% ήταν γραμμένα λάθος.Αργότερα, διαπίστωσα ότι και σε σοβαρά βιβλία με παρτιτούρες και πολλές φορές ακόμα και στα ίδια τα βιβλία των συγκροτημάτων που μελετούσα τότε, Dream theater, deep purple, symphony x κλπ έβρισκα πολλά λάθη με τα λιγότερα από αυτά στα βιβλία των theater.Είχα ξεκινήσει πιο πριν από τα βιβλία να χρησιμοποιώ πολύ το αυτί μου και τελικά κατέληξα να μην έχω εμπιστοσύνη σε κανέναν.Έτσι κ'αλλιως και αυτοί με το αυτί τους τα γράφουν..Γιατί να εμπιστευτώ το δικό τους και όχι το δικό μου δηλαδή?Με τα χρόνια και την εμπειρία την παικτική σιγά-σιγά πίστεψέ με πως ότι ακούσω ή ότι δω το βλέπω πάνω στην ταστιέρα και καταλαβαίνω τι είναι και πως γίνεται..Και εδώ έρχεται όμως η χρήση των κλιμακών και της διατονικής αρμονίας.Χωρίς αυτά, με το αυτί μπορεί να έβγαζα αρκετά πράγματα, αλλά δεν θα έφτανα στο σημείο να καταλαβαίνω τόσο καλά τι ακούω και πόσο γρήγορα το καταφέρνω παικτικά και με τον σωστό τρόπο..Δακτυλοθεσίες κλπ.Από εκεί και πέρα αρχίζεις να βλέπεις το όργανο σαν μια ολοκληρωμένη συμμετρική κατασκευή.Κάθε καινούριος δρόμος(κλίμακα) και οι τρόποι του σου αποκαλύπτουν ένα καινούριο συμμετρικό σύστημα, που όχι μόνο είναι ανοικτό σε παραβιάσεις αλλά αυτές στις επιβάλει η ίδια η μουσική.
Ακόμα και σήμερα που παίζω με διάφορους, διαφορετικούς μουσικούς ανά καιρούς που μελετάνε από βιβλία τα κομμάτια τους βλέπω ότι κάνουν πάρα πολλά λάθη.
Αν και λιγότερα από το μεγαλύτερο ποσοστό που μαθαίνει να παίζει κυριολεκτικά από την φαντασία του...
Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για μένα από το να παίζω αυτό που μελετάω μαζί με τους δίσκους...Μουσική είναι και οι νότες, αλλά είναι και αυτό που υπάρχει μεταξύ τους.Πάρε για παράδειγμα ένα Bend του Gilmour Και ένα bend του petrucci..Θα το βρεις γραμμένο με τον ίδιο τρόπο.Είναι όμως το ίδιο?Φυσικά και όχι.
Θα σου πω και κάτι άλλο σχετικά με τις ανησυχίες σου.Φυσικά και δεν είμαι αντίθετος στο να βάζω είτε εγώ είτε οποιοσδήποτε παίζω μαζί του, δικά του πράγματα στην μουσική.Αλλά υπάρχουν και κάποια όρια και κανόνες που πρέπει να σεβόμαστε.Πρώτα θα αποδώσεις τα ισχυρά μέρη των μελωδιών του τραγουδιού, είτε αυτά είναι απλοϊκά είτε περίπλοκα και αν κάπου έχει χώρο για σένα, εκεί να βάλεις ότι γουστάρεις αδελφέ, αρκεί να είναι σχετικό.Στο κάτω κάτω σε ακούει και κόσμος ο οποίος έχει μια εικόνα...ένα συναίσθημα, κάποιες μνήμες από το κάθε τραγούδι που θα του παίξεις..Αυτό πρέπει να το σεβαστείς.Αν δεν μπορείς να το σεβαστείς πάνε σπίτι σου.
Ρομπότ γίνεσαι κατά την γνώμη μου όταν κολλάς σε κάτι συγκεκριμένο για χρόνια και δεν υπάρχει κάτι άλλο να σε εκφράζει.Π.χ sweep picking arpeggios.
Το θεωρείς την μέγιστη τεχνική και νιώθεις μάγκας να παίζεις όλο και πιο γρήγορα.Δες για παράδειγμα μουσικούς όπως ο ζήρας.Άντε να βάλουμε και μια πεντατονική σε δεύτερη θέση και κάνα aiolian...έτοιμος ο δίσκος.Έλα να παίξουμε κάνα αγριλαμά(αργιλαμά το λένε μερικοί) με τρέμολα 32α και 64α η κάνα minor blues σε στυλ charlie christian ή ακόμα χειρότερα παίξε μας κάτι από joe pass ή wes montgomery ή django να δούμε αν θα παίξεις τα sweep τους ή αν θα γελάν και οι κότες.Θέλω να πω με λίγα λόγια ότι ρομπότ σε κάνει η αντίληψή σου , η μουσικότητα που έχεις και όχι η γνώση..Αν η αντίληψη είναι περιορισμένη, και αυτό που θα παίξεις περιορισμένο θα είναι, όπως είναι η αντίληψη και οι κινήσεις ενός ρομπότ, δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις...
Sorry για το σεντόνι, ελπίζω να μην σε κουρασα εσενα η οποιον τα διαβάζει αυτά.
Τέλος, να δες ένα μέρος από μια συνέντευξη του χρηστου ζωτου, έχει πολύ πλάκα όπως τα λέει αλλά είναι σωστός κατά την γνώμη μου.
Μπορεί να μιλάει για παραδοσιακή μουσική αλλά αυτά που λέει ισχύουν γενικά.
! No longer available
