Βέβαια με την ίδια λογική θα μπορούσε κάποιος να ζητήσει να σταματήσει η εμπορία λουλουδιών, και η χρήση χαρτοσυσκευασιών, εφημερίδων, καυσόξυλων, κάρβουνων κλπ.
Νομίζω πως προτιμότερο είναι να φροντίσει ο καθένας μας να ανακυκλωθούν 50 κιλά χαρτιού, ως Χριστουγενιάτικο δώρο στην φύση. Αυτό και μόνο σώζει πολλά δάση.
Ο Κιράτζο έχει δίκιο, τα ελατοδάση είναι μακρυά από τις πόλεις και πρέπει να τα αγαπάς για να ενδιαφερθείς έμπρακτα. Μια εναλλακτική λύση είναι το στόλισμα άλλων ζωντανών φυτών που μπορούμε να τα βρούμε εύκολα σε φυτώρια όπως χαρουπιών, αγρικυπαρισιών, τούγιας (η οποία μοιάζει και με το έλατο) και το φύτεμα αργότερα σε κοντινούς τόπους εντός πόλης. Πχ. το όρος Αιγάλεω στην Αθήνα ή οι καμένες εκτάσεις του Υμμητού ή του Πάνειου. Δεν νομίζω ότι είναι τόσο δύσκολο αυτό το ταξίδι!
Επίσης τα καραβάκια θα μπορούσαν να είναι φτιαγμένα από πεπιεσμένο ανακυκλωμένο χαρτί ή ανακυκλωμένο ξύλο. Και για όσους έχουν ξυλόσομπα ή τζάκι δεν θα ήταν άσχημη η χρήση αποξηραμένων κλαδιών ή και ολόκληρων δένδρων. Μετά τις γιορτές τα καίτε ως καυσόξυλα και έτσι τίποτα δεν πάει χαμένο.