Ο κόσμος συνεχώς διαμαρτύρεται, για το φακέλωμα. Βέβαια του καθένα το νιονιό, πάει κατευθείαν στην ψηφιοποίηση της πληροφορίας και την μηχανογράφηση. Έλα όμως που ο κόσμος δεν διαμαρτύρεται γι΄αυτό. Αλλά στη διαφορετικότητα αντιμετώπισης του αποτελέσματος.
Δηλαδή, ο απλός πολίτης που κάνει μικρές μπινιές, στήνεται στον πάσαλο του ενός μέτρου και μαστιγώνεται μέχρι τελικής πτώσεως. Ο δε χοντροπαρανομούντας, απολαμβάνει Badida de Coco, ξαπλωμένος στην παραλία της Καραιβικής, χαζεύοντας τους γλάρους, με μόνο αντίτιμο ένα παχουλό λάδωμα.
Όσο λοιπόν πιο πολύ αποκαλύπτονται τα πράματα. Ο πολίτης από το ένα μέτρο, θα στηθεί στο 1 χ, χιλιοστό μαστιγώματος. Ο δε χοντροπαρανομούντας, θα δίνει ένα ακόμη πιο παχουλό λάδωμα και όλα θα βαίνουν καλώς με ακόμη πιο αμβλυμένη την παραπάνω γωνία.
Εγώ είμαι υπέρμαχος της μηχανογράφησης και το φακελώματος, εφόσον όμως στηθούνε όλοι στο 1 χιλιοστό απέναντι στους νόμους, δίχως να γίνονται διακρίσεις. Αλλά πρέπει να είναι κάποιος πολύ πυροβολημένος, για να πιστεύει ότι θα γίνει κάτι τέτοιο.
Λέτε ο απλός ο κόσμος, να μην θέλει να ξεσκεπαστούνε όλοι και όλα και να ζήσει μια καλύτερη ζωή ? κι ας είναι φακελωμένα όλα!
Το θέμα είναι ότι πάντα θα είναι φακελωμένα τα μίσα, ή ακόμη και αν φακελωθούνε όλα, τα μισά θα αντιμετωπίζονται με τους νόμους του συντάγματος και τα άλλα μισά με τους Νόμους της Μαριωρής. Οπότε σου λέει, αν είναι να μας σκίζουνε εμάς περισσότερο, για να περνάνε οι άλλοι καλύτερα, καλύτερα να μας σκίζουνε λιγότερο.
Μόνο οργάνωση και ταχύτητα λοιπόν προσφέρει η μηχανογράφηση. Σα να βάλουμε την παρόμοια ταινία, στο fast forward με αρκετά αμβλυμένη την ψαλίδα των διακρίσεων.