Απο διάφορες les paul που δοκίμασα, οι Vintage είχαν ίσως το πιο βολικό μανίκι. Αρκετά λεπτό, νομίζω λεπτότερο και σίγουρα πιο άνετο από όσες Epiphone έχω πιάσει. Oi Tanglewood και ένα μοντέλο της Cort (δεν θυμάμαι μοντέλο.. ) είχαν ακόμα λεπτότερο μανίκι, που εμένα δεν με βόλεψε καθόλου. Άλλοι τα προτιμούν έτσι...
Πάντως ο καθένας μας έχει διαφορετικά γούστα στα μανίκια, και αυτό δεν οφείλεται μόνο στο μήκος των δαχτύλων. π.χ κάποιος με χοντρά δάχτυλα θα σιχαθεί τελείως μια ταστιέρα των 40mm αφού δεν θα μπορεί πατήσει καθαρά μια χορδή. Ή κάποιος που έχει μια ευαισθησία στον αντίχειρα, μπορεί να βρει πολύ κουραστικό το να παίζει με λεπτή ταστιέρα όπως των ibanez. Κάποιος άλλος μπορεί να προτιμά τους λαιμούς ρόπαλα, απλά επειδή ξεκίνησε με κλασική. Και δυστυχώς, δεν μπορείς να καταλάβεις με την πρώτη δοκιμή ποια ταστιέρα σε βολεύει, ποια σε βοηθάει να παίξεις γρήγορα, ποια είναι ξεκούραστη, ποια σε διευκολύνεις στις συγχορδίες, ποια στα bends κτλ.
Οπότε που καταλήγουμε πάλι ? Δοκιμάστε όσες κιθάρες μπορείτε. Όσο πιο πολλές, τόσο καλύτερα.
