Γεια σας και πάλι!
Ηχογράφησα ακόμη ένα τραγούδι του οποίου οι στίχοι έχουν συμβεί σε μένα,σε φίλους,γνωστούς.
Γενικά αυτά που λέω έχουν συμβεί σε πολλούς και θα ταυτιστούν αρκέτοι που θα το ακούσουν.
Είναι αφιερωμένο λοιπόν στις καταπιεσμένες ψυχές και στους ανθρώπους που κάνουν και έχουν τεράστια υπομονή!
Εκεί που λέει ''στις σκάλες κοντοστέκομαι,δε θέλω να έρθω μαζί σου''...είναι αφιερωμένο σε μία μικρούλα που έχει χωρισμένους γονείς.
http://www.divshare.com/download/26011415-6dcΕδώ οι στίχοι σε περίπτωση που δεν ακόυγομαι κάπου καλά.
Μια μέρα που'βρεχε,μια μέρα μεσημέρι
είπα τέρμα ως εδώ,στο κόκκαλο το μαχαίρι
Έσπασα τα δεσμά,έβγαλα τις αλυσίδες
κι από τα μάτια μου έριξα τις μαύρες τις κουρτίνες
Κι εσύ σκληρό αφεντικό,που με'χεις για ρομπότ σου
σου λέω ξεκάθαρα πως ωρέ κι αλίμονό σου
Το πόνο υπηρέτησα,ήμουν καλός στρατιώτης
μα δε γουστάρω να'ρθεις και να με ξανακουρδίσεις
--------------------------------------------------------------------------------
Μια μέρα που ξύπνησα ακούγοντας φωνές
συνάθρωποι μαλώνανε κάνοντας ζημιές
Σου κάνω ενά παράπονο και μου γυρνάς τη πλάτη
δε θες καθόλου διάλογο,μου λες πως κάνω λάθη
Θρήσκευμα μου δώσατε,χωρίς να ρωτηθώ
γι'αυτό και σας υψώνω το μεσαίο δάκτυλο
Στις σκάλες κοντοστέκομαι δε θέλω να'ρθω μαζί σου
ομώς για να με καλοπιάσεις,γλυκαίνεις τη φωνή σου
Μια ζωή τη ζωή μου είχα πάντα σ'αναμονή
δε της έδινα χώρο,το φως της μέρας να το δει
Σε μια άδεια βιτρίνα,της έβαλε καποιός τιμή
την ἠθελα πάλι πίσω δεν ήθελα να πουληθεί
--------------------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------------------
Μια νύχτα που σου ζήτησα,λιγάκι να με νιώσεις
μου φώναξες απότομα,ότι θα με χρεὠσεις
Εμπιστοσύνη σου'δειξα κι εσύ για ευχαριστώ
με τα ίδια σου τα χέρια με ρίχνεις στο κενό
το λόγο μου τον άκουσες,πήρες το μάθημά σου
και όταν σε χρειάστηκα βρήκα τη σκιά σου
Άρχισε η παράσταση,με βλέπω στις πρώτες θέσεις
τόση υποκρισία πώς μπορείς να την αντέξεις
--------------------------------------------------------------------------------
Μια νύχτα που καθόμουνα και μονολογούσα
μου ζήτησες το λόγο κι ότι δε σ'αγαπούσα
Κάνω δύο βήματα μπροστά και με εμψυχώνεις
μόλις κάνω το τρίτο με σβήνεις μ'ακυρώνεις
Σχολείο δεν ήμουνα καλός,με βάζαν τιμωρία
πια λογική λέει πως είναι αμαρτία
Ανάθεμα στους δυνατούς πουλάνε τη μαγκιά τους
και μόλις μείνουν μόνοι ζητάνε τη μαμά τους
Μια ζωή τη ζωή μου είχα πάντα σ'αναμονή
δε της έδινα χώρο,το φως της μέρας να το δει
Σε μια άδεια βιτρίνα,της έβαλε καποιός τιμή
την ἠθελα πάλι πίσω δεν ήθελα να πουληθεί