Μιας και κάπου πήρε το μάτι μου έναν φίλο που ρώταγε πως μπαίνει, και μιας κι έβαλα πρόσφατα, ας γράψω μερικά λόγια.
Αρχικά, η κιθάρα.
Μια φτωχή πλην τίμια Squier SA105.
Κατά δεύτερον, το piezoμαραφέτι.
Η ανάγκη μου δεν ήταν για κανένα piezo. Ήθελα όμως ένα κουρδιστήρι ενσωματωμένο.
Οπότε ψάχνοντας, βρήκα ένα φθηνό κιτ, της G-Tone, το GT5 (όχι GTP, GT5 είπαμε!).
http://www.cherubtechnology.com/eq_detail.php?id=111&id1=43&id2=48Το συγκεκριμένο έχει κουρδιστήρι, eq τριών περιοχών και δύο εφέ. Chorus & Reverb.
Το σύστημα αποτελείται από 3 κομμάτια.
(α) Το main κομμάτι, που έχει το EQ, τον προενισχυτή και τα εφέ
(β) Τη μπαταριοθήκη/βύσμα εξόδου
(γ) Το piezo.
Ξεκινώντας από το (γ), το πίεζο είναι ένα κομμάτι ομοαξωνικού καλωδίου το οποίο λειτουργεί όπως ακριβώς λέει το όνομα του. Πολύ χοντρικά, μόλις συμπιεστεί, δημιουργεί διαφορά τάσης.
Αυτό θα πρέπει να τοποθετηθεί στη γέφυρα, μεταξύ της και του καβαλάρη.
Στις οδηγίες, αναγράφονταν το πάχος του καλωδίου/πίεζο. Έτσι μπορούμε να μαρκάρουμε τον καβαλάρη προκειμένου να τον χαμηλώσουμε, ώστε όταν τοποθετηθεί το piezo να επιστρέψει το ύψος των χορδών στο ίδιο σημείο.
Για να συνδεθεί με τον προενισχυτή, έχει ένα βύσμα 3,5mm στην μία του άκρη. Θα χρειαστεί επίσης να ανοίξουμε μια μικρή τρύπα (2 χιλιοστών), ίσα να περάσει το piezo καλώδιο από τα εντόσθια της κιθάρας στη γέφυρα.
Πηγαίνοντας στο (β), την μπαταριοθήκη/βύσμα. Αυτή επικοινωνεί με ένα άλλο καλώδιο επίσης με τον προενισχυτή. Αρκεί να τρυπήσουμε την κιθάρα στο σημείο που θέλουμε (συνήθως κάτω από το σημείο που δένει το λουρί).
Το (α), ο προενισχυτής, χρειάζεται κι αυτός να χωνευτεί στην κιθάρα με την αντίστοιχη τρύπα. Συνήθως στο επάνω μέρος, όπως βλέπουμε την κιθάρα κρατώντας την.
Αποτελείται από δύο κομμάτια. Αυτό που μπαίνει μέσα στην κιθάρα και η πρόσοψη, η οποία είναι ελαφρώς μεγαλύτερη (ώστε να καλύψει το κενό).
Πάμε στην επέμβαση τώρα.
Αρχικά αφαιρούμε όλα τα περιττά πράγματα (χορδές, γέφυρες κλπ).
Βάζουμε ταινία (εικόνα #1), και σημειώνουμε πάνω σε αυτή που θα μπει ο προενισχυτής.
Όπως ισχύει πάντα, μετράμε τρείς (3) φορές και κόβουμε μία (1). Η διαδικασία είναι μη αναστρέψιμη, οπότε καλό θα είναι να το ελέγξουμε άλλη μια φορά. Και το σημείο (ώστε να μην πέσουμε σε κάποια κούρμπα μεγάλη και φαίνεται το κενό), αλλά και το μέγεθος (όχι μεγάλη τρύπα και μετά τι κάνουμε).
Να σημειωθεί ότι εσωτερικά η κιθάρα είναι γεμάτη δοκούς/ενισχύσεις κλπ. Θα πρέπει λοιπόν να ελεγχθεί πρώτα ότι το σημείο της εγκατάστασης ΔΕΝ θα συμπέσει σε κάποιες από αυτές.
Χρησιμοποίησα το αγαπημένο μου εργαλείο, dremel. Αρχικά μάρκαρα τις διαστάσεις της τρύπας που πρέπει να έχει ο προενισχυτής και με τον τροχό έκοψα την τρύπα. Λίγο μικρότερη για σίγουρα, και σιγά σιγά την άνοιξα (εικόνα #2).
Για το άνοιγμα της τρύπας και να έρθει στο ακριβές μέγεθος χρησιμοποίησα λίμα και υπομονή. Καλύτερα μικρότερη τρύπα και σιγά σιγά φάγωμα ώστε να είναι στις σωστές διαστάσεις, παρά μεγαλύτερη!
Χρειάστηκαν επίσης και τέσσερις (4) τρύπες όπου μπαίνουν οι βίδες που συγκρατούν τα δύο μέρη του προενισχυτή (πρόσοψη και μονάδα). Οι παρεχόμενες βίδες είναι ξυλόβιδες, οπότε θεωρητικά θα βιδώσουν άνετα, αν και έκανα 4 οδηγούς με ένα πολύ μικρό τρυπανάκι για σίγουρα.
Αφού ελέγχθηκε λοιπόν ότι κουμπώνει σωστά, τοποθετήθηκε ο προενισχυτής (εικόνα #3).
Το πρώτο μέρος είναι ΟΚ, οπότε ας πάμε στο επόμενο...