Καλώς ήρθες.
1) Δεν είναι δύσκολο να κουβαλάς ακόμη και μία ηλεκτρική κιθάρα με ένα μικρό ενισχυτάκι που παίρνει μπαταρίες. Το μόνο που θα σε δυσκόλευε σε κάποιες φάσεις είναι αν ήθελες π.χ. να το τροφοδοτείς με ρεύμα πρίζας. Σίγουρα υπάρχει ποικιλία από γαλαζιότατες ηλεκτρικές κιθάρες, στα χρήματα που ψάχνεις. Σου δίνω και αυτή την επιλογή γιατί παίζει μεγάλο ρόλο τι μουσική θέλεις να παίζεις. Το καλό με την ηλεκτρική είναι ότι αν και μεταλλικές οι χορδές της, με ένα σωστό setup από το μάστορα, έχει πολύ μαλακές χορδές για έναν πρωτάρη. Έαν πας βέβαια να παίξεις χωρίς ενισχυτή σε χώρο με λίγη φασαρία μπορεί να μην ακούς ούτε και εσύ τι παίζεις.
2) Η ακουστική και η κλασσική παίζουν χωρίς ενισχυτή. Γι' αυτό βλέπεις ας πούμε ότι είναι σαν ένα μεγάλο κουτί με μια τρύπα (ηχείο), έτσι όταν χτυπάς τη χορδή ακούγεται ο ήχος δυνατά χωρίς ενισχυτή. Μπορείς όμως είτε με μικρόφωνο, είτε με προενίσχυση να τις συνδέσεις σε ένα ενισχυτή για έξτρα volume και effects. Ακόμη και χωρίς ενισχυτή, έαν παίζεις στο διαμέρισμα μιας πολυκατοικίας, μπορεί άνετα να σε ακούει όλη η πολυκατοικία. Πέρα από λοιπές κατασκευαστικές διαφορές μεταξύ κλασσικής και ακουστικής οι βασικότερες είναι η διαφορά στον ήχο τους και στις χορδές τους. Η κλασσική βγάζει γλυκό μελό ήχο, ενώ η ακουστική μεταλλικό πιο οξύ. Η κλασσική έχει χορδές κυρίως από πλαστικό σαν πετονιά, είναι πολύ πιο φιλικές και μαλακές στο πάτημα, από ότι σε μια ακουστική. Βοηθάει πολύ έναν πρωτάρη να παίξει. Αντίθετα η ακουστική, θέλει πολύ περισσότερο παίδεμα, μέχρι να καταφέρεις να βγάλεις καθαρό και ακέραιο ήχο σε συγχορδίες λόγω της σκληρότητας των χορδών.
Τα χρώματα που ψάχνεις, ιδιαίτερα για ελληνικά μαγαζιά, είναι μάλλον πολύ παιδεψιάρικα. Και το πιο δύσκολο, να συνδιάσεις το χρώμα που ψάχνεις σε ποιότητα τιμής 300ευρώ.
