Για τη συναυλια στου Παπαγου και στο Μεγαρο δεν εγραψε κανεις...

τσκ τσκ τσκ....

Λοιπον... στου Παπαγου υπηρχε πολυ κεφι γενικα και ολοι στη σκηνη φαινονταν να το διασκεδαζουν... Βεβαια (παντα υπαρχει ενας...!) ας ελειπε εκεινος ο εκνευριστικος τυπος μπροστα μπροστα που στο τελος καθε,
μα καθε, τραγουδιου γκαριζε...'το ονειροοο, πες το ονειρο....'!!!

Και ας μας ειχαν αφησει να σηκωθουμε... κανεις δεν ξερει ποσο δυσκολο ειναι να καθεσαι καταχαμα για μια ολοκληρη συναυλια, οταν η σκηνη ειναι αρκετα υπερυψωμενη και να κοιτας προς τα πανω... σβερκος, μεση, ποδια τρεμουν, πιανονται... θα παθουμε τιποτα στη ηλικια μας...
Στιγμη που ξεχωρισε... τα μπαλετα! που αυτη τη φορα ηταν σαφως πιο μαλλιαρα απο ποτε...
Με ολοκληρο corps de ballet (αμα εχεις μητερα χορευτρια της Λυρικης, μαθαινεις ολες τις ορολογιες...

), με πολυχρωμα μαλλια και με φορεματα και με... μουσια (!!!)... το οποιο ακολουθουσε ομολογουμενως αρκετα πετυχημενα τους δυο... κορυφαιους!

Επισης καταπληκτικες στιγμες μας χαρισε η μικρη κορη του Χρυσοστομου Μπουκαλη, η οποια δεν διστασε να κλεψει την παρασταση απο τον Αλκινοο, ανεβαινοντας στη σκηνη, χορευοντας και κοιταζοντας το κοινο με απιστευτη ανεση...! (τους ειχε ηδη κερδισει και το ηξερε...

) Και ταυτοχρονα, κρινοντας οτι ειναι η καταλληλοτερη στιγμη να μας δειξει και το μουσικο ταλεντο που προφανως εχει κληρονομησει απο τον πατερα της, ανελαβε να αντικαταστησει πρωτα τον Μιχαλη στα ντραμς και μετα τον Μιλτο και τον Τασο στα βιολια...!

Το περιμεναμε οτι η βραδια θα ηταν ξεχωριστη, καθως ηταν η τελευταια 'ηλεκτρικη' συναυλια του Αλκινοου και παντα κανονιζεται κατι ξεχωριστο για το τελος (οπως αλλωστε και περσι...

). Το μονο που μας ελειψε πραγματικα ηταν ενα τραγουδι απο τον Μιλτο...

αλλα αφου δεν γινοταν, τι να κανουμε... θα ελπιζουμε για μια αλλη φορα...

Οσο για το Μεγαρο... ηταν παρα πολυ ομορφα και σαφως πιο... ησυχα! Ωραιος ο χωρος, και το προγραμμα πλησιαζε εκεινο της Επιδαυρου. Ηταν λιγο πιο συντομο απο το συνηθισμενο, αλλα λογω των συνθηκων (ο χωρος ειναι εξωτερικος και διπλα βρισκεται το νοσοκομειο) αυτο ηταν καπως αναποφευκτο... Γενικα, μια πολυ πιο ηρεμη συναυλια... αν και εχω την εντυπωση οτι ο Τασος καθοταν στην... ακρη της καρεκλας του (αγγλικη εκφραση, βγαζει νοημα?) και πολυ θα'θελε να ειχε εκει διπλα την ηλεκτρικη κιθαρα του...

κανω λαθος...?
Και μην ξεχασω τον Μιχαλη στη... γυαλα!

Κι αυτος απ'οτι καταλαβα υπεφερε εκει πισω αποκομμενος...

Μονο μια μας εμεινε...
