@Schizm,
Μιλώντας εντελώς τεχνικά και με καμία διάθεση να μειώσω τη νίκη του Ολυμπιακού, το χέρι του Σουηδού ήταν ηθελημένο.. Στο ποδόσφαιρο ποτέ δεν πρέπει να πηδάς με τα χέρια ψηλά.. Η μόνη φορά που μπορεί να βάλεις τα χέρια στο ύψος του προσώπου σου είναι όταν κινδυνεύεις να δεχθείς τη μπάλα στο πρόσωπο οπότε εκεί όλοι καταλαβαίνουμε ότι είναι θεμιτό και εντελώς ενστικτώδες να θες να προστατευτείς.. Αυτό συμβαίνει όταν βρίσκεσαι στο έδαφος και ξαφνικά ο επιθετικός σουτάρει προς το πρόσωπο σου (και εννοείται σε σχετικά κοντινή απόσταση οι δύο παίχτες).. Όταν όμως αποφασίζεις να πηδήξεις για κεφαλιά είσαι εντελώς προετοιμασμένος για το ότι η μπάλα θα διαγράψει τροχιά στο ύψος του κεφαλιού σου.. Σε αυτή τη περίπτωση δεν δικαιολογείσαι να σηκώνεις τα χέρια.. Τώρα, το ότι το κάνουν οι μισοί αμυντικοί του πλανήτη δεν θα πρέπει να το νομιμοποιεί..
Δεν θα συμφωνήσω φίλε Faser. Σύμφωνα πάντα με τους κανονισμούς, αυτό που τιμωρείται πλέον δεν είναι η λανθασμένη στάση σώματος, αλλά η πρόθεση να σταματήσεις ξεκάθαρα την μπάλα με το χέρι. Δεν ανέφερα τα κριτήρια τυχαία. Το μοναδικό εξ αυτών που θα μπορούσε να καταλογιστεί στο Μέλμπεργκ είναι το τελευταίο "Αν τα χέρια ή οι βραχίονες του παίκτη είναι σε φυσική θέση κατά την εξέλιξη της φάσης". Το να του αποδίδουμε σκοπιμότητα και πρόθεση να σταματήσει την μπάλα με το χέρι, ενώ είναι κάτι παραπάνω από προφανές πως κινείται για κεφαλιά κι η μπάλα αλλάζει κατεύθυνση στο 1.5 μέτρο καταλήγοντας στο χέρι του, δεν συνιστά πλέον πέναλτι. Δυστυχώς πολλοί έχουν παραμείνει στην δοξασμένη εκείνη εποχή που ό,τι έβρισκε χέρι καταλογιζόταν κι ως πέναλτι, αλλά αυτή έχει παρέλθει κι έκτοτε άλλαξε η νοοτροπία...κακώς λοιπόν στέκονται στο αν βρήκε ή δεν βρήκε (διότι είναι καταφανές πως βρήκε), αλλά αν ο παίχτης κατευθύνθηκε προς τη μπάλα με σκοπό να την σταματήσει με το χέρι...ε, αυτό απλά δεν προκύπτει.
Τα ίδια ακριβώς θα έγραφα και θα υποστήριζα ό,τι ομάδα κι αν ήταν ο παίχτης, όπως ακριβώς συμβαίνει και με το video του ΠΑΟΚ που συμπεριέλαβα. Στην ίδια βάση κινήθηκε κι ο Βασιλάκης, στην εξήγησή του. Ανάλογα δεν θα μπορούσαμε να μιλάμε για φάουλ ή πέναλτι για μία μπάλα που σκάει στο χέρι ενός παίχτη, την ώρα που το έχει μακριά από το σώμα, όντας με γυρισμένη την πλάτη.
Προσωπικά δεν έχω κολλήματα με την διαιτησία, αλλά ο οποιοσδήποτε θα μπορούσε να μου προσάψει πως το λέω εκ του ασφαλούς κι ως ευνοημένος. Μιλώντας με αυστηρά ποδοσφαιρικούς όρους θα έλεγα πως ο Ολυμπιακός, μέσα στην τύχη του, φάνηκε ικανότερος και περισσότερο μυαλωμένος στο παιχνίδι του έναντι ΠΑΟΚ και ΑΕΚ γι' αυτό και πήρε τις νίκες, την ώρα που οι αντίπαλοί του δεν είχαν ή δεν έβρισκαν λύσεις. Ο ΠΑΟΚ ανόητα γύρισε πίσω μετά το γκολ και πλήρωσε το -τα τελευταία χρόνια διαμορφωμένο- κόμπλεξ του απέναντι στο ΠΟΚ, ενώ η ΑΕΚ χωλαίνει ιδιαίτερα αμυντικά και δεν έχει δέσει ιδανικά. Σε κάθε περίπτωση, με πρωταθλήματα πέτσινα ή μη, ο Ολυμπιακός έχει αναπτύξει τη δυναμική του νικητή στο τοπικό πρωτάθλημα και ανταποκρίνεται στο ρόλο του κάτω από αντιξοότητες και με την πλάτη στον τοίχο.
Το λυπηρό είναι πως η έμφαση για πολλοστή φορά δίνεται στον διαιτητή, αντί στις εξόφθαλμες αδυναμίες της ομάδας που την κρατάνε μακριά από την υπέρβαση.